صنعتی شدن کشورهای توسعه‌یافته و افزایش رفاه و سلامت و کاهش تمایل عمومی برای فرزندآوری، کشورهای غربی را به تهیه و اجرای سیاست‌های جمعیتی واداشته است؛ نتایج تحلیل‌های علمی در اواخر دهه 60 میلادی و اوایل دهه 70 میلادی این شد که در صورت عدم تغییر در روند کاهش باروری، سالخوردگی جمعیت امری حتمی خواهد بود.

بر این اساس؛ راهکار اولیه دولت‌ها برای گریز از بحران سالمندی جمعیت ابتدا، بهره بردن از سیاست مهاجرپذیری برای جبران نیروی کار و عواقب سالخوردگی جمعیت بود که نتیجه آن تغییر ترکیب نژادی جمعیت است اما راهکار ثانویه دولت‌ها، به اتخاذ سیاست‌های حمایت از فرزندآوری قرار گرفت.

براساس داده‌های «Worldometer» جمعیت فعلی آلمان در سال 2021، 84 میلیون و 43 هزار و 420 نفر است، این آمار که بر اساس تدوین آخرین داده‌های سازمان ملل توسط «Worldometer» به دست آمده است، نشان می‌دهد جمعیت آلمان معادل 1.07 درصد از کل جمعیت جهان است؛ آلمان در لیست کشورها (و وابستگی‌ها) بر اساس جمعیت، در رتبه 19 قرار دارد.

تراکم جمعیت در آلمان 240 در هر کیلومترمربع است؛ مساحت کل زمین این کشور، 348 هزار و 560 کیلومترمربع است و 76.3 درصد از جمعیت این کشور شهرنشین هستند اما آنچه باعث نگرانی سیاست‌گذاران و قانون‌گذاران این کشور شده بالا رفتن سن متوسط و کاهش نرخ باروری این کشور است؛ سن متوسط ​​در آلمان 45.7 سال و نرخ باروری این کشور 1.59 فرزند است.

در ادامه به سیاست‌های جمعیتی در کشور آلمان نگاهی می‌اندازیم:

پیشنهاد آنگلا مرکل: پرداخت حقوق یک هزار و 800یورویی برای مادرانی که مراقب فرزندان خود در خانه هستند.

تصویب قانونی برای کمک به مهاجرانی که چندین سال در این کشور زندگی کرده‌اند و فرزندانشان تا 17سالگی در آلمان تحصیل می‌کنند (از جمله پرداخت کمک‌هزینه تحصیل و اختصاص سبدهای حمایتی جهت کمک مالی به آن‌ها).

ارائه طرح «کریستینا شرودر» وزیر امور خارجه آلمان مبنی بر اختصاص مرخصی بدون حقوق به پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها جهت نگهداری از نوه‌هایشان.

حمایت کمک مالی به والدین شاغلی که به‌دلیل تولد فرزند یا به‌واسطه نگهداری از فرزند خود دستمزدی دریافت نکرده‌اند به‌شکل زیر:

پرداخت دوسوم دستمزد با افزایش 2.375دلاری در هر ماه (برای والدینی که دستمزد دریافت نکرده‌اند)

پرداخت 100 درصد حقوق (برای والدینی که حقوق پایین‌تری دریافت می‌کنند)

اگر یکی از والدین در مرخصی باشد تا 12 ماه می‌تواند به‌صورت فوق در مرخصی بماند با ضمانت این مسئله که بعد از 12 ماه به شغل قبلی خود بازگردد.

اگر هر دو والدین در مرخصی باشند تا 14 ماه می‌توانند این‌گونه کنار خانواده خود حضور داشته باشند.