حسین دژاکام با یادآوری اینکه میانگین سن اعتیاد زنان 35 سال است، افزود: عوامل متعددی در معتاد شدن زنان نقش دارد اما مهم‌ترین آن، تشویق و ترغیب نزدیکان ازجمله همسر است که گاهی بدون نیت قبلی یا جهت مصرف درمانی، زن را به مصرف مواد سوق می‌دهند. هم‌کلاسی، همکار یا جمع دوستان از دیگر مواردی است که محفل و مبلغ مصرف مواد مخدر عنوان می‌شود.

وی با تأکید بر اینکه نخستین عامل پیشگیری از اعتیاد، درمان آن است، توضیح داد: چنانچه در مورد پیشگیری از شیوع ویروس کرونا، واکسن زدن و رعایت پروتکل‌های بهداشتی و قرنطینه بهترین راه است در مور اعتیاد هم باید گفت انتقال آن از طریق افراد مصرف‌کننده به دیگران است. پس باید چه در مورد زنان و چه مردان مصرف‌کننده مواد، درمان را جدی گرفت.

  نگاه منفی جامعه به زنان معتاد و نبود جای امن، عامل سخت شدن درمان آنان است

مدیرکل جمعیت احیای انسانی کنگره 60، ادامه داد: اما به طورکلی باید در نظر گرفت که معتادان بیجا شده (متجاهر)، یک تا یک و نیم درصد جامعه معتادان نزدیک به سه میلیونی را دربرمی‌گیرند و 98 درصد سایر مصرف‌کنندگان افرادی دارای شغل و زندگی هستند که در این میان، زنان هم هستند که دارای همسر و فرزند هستند یا از قشر دانشجو یا محصل یا غیره هستند و اما متأسفانه در فرهنگ جامعه به محض مشاهده یک زن معتاد، نگاه منفی نسبت به آن بیداد می‌کند و برچسب‌های مختلف به او می‌چسبانند.

دژاکام تأکید کرد: با این وصف، کار ترک اعتیاد این افراد بسیار سخت‌تر می‌شود. در واقع نگاه منفی جامعه به زنان عامل سخت شدن دوران ترک مواد مخدر آنان می‌شود.

به گفته وی مشکل دیگری که در مسیر درمان زنان معتاد قرار دارد، نبود جای امن برای این افراد است.

مدیرکل جمعیت احیای انسانی کنگره 60، با بیان اینکه در مورد درمان، در حق زنان معتاد جفا شده است، یادآور شد: برای درمان اعتیاد زنان، نیازمند یک مکانی امن هستیم که اگر خانمی دارای همسر و فرزند اما درگیر اعتیاد است جایی امن برای درمان داشته باشد زیرا زنان نمی‌توانند در مراکزی مردانه به درمان بپردازند و با این نگاه منفی نسبت به زنان مصرف‌کننده مواد فاجعه ایجاد می‌شود.

دژاکام با تأکید بر اینکه اکنون در کنگره 60، بیش از 70 مرکز برای مردان داریم اما برای زنان تنها توانستیم پنج مرکز ایجاد کنیم که دو مرکز در تهران، یک مرکز در مشهد، یک مرکز در اصفهان و یکی هم در شیروان داریم.

وی یادآور شد: مشکل مراکز زنان این است که همه پرسنل درمانی آن زن نیستند و گاه راهنماها از آقایان هستند که امیدواریم بتوانیم این مراکز را به سمت زنانه شدن کامل ببریم تا مکان امنی برای درمان زنان معتاد باشد و نه دیگر برچسب بخورند و نه انگشت‌نما شوند.

  پیامدهای اعتیاد زن نسبت به مرد بغرنج‌تر است

این فعال مدنی با بیان اینکه اکثر زنان مصرف‌کننده، مواد را از طریق نزدیکان تهیه می‌کنند، اظهار کرد: اما پیامدهای اجتماعی آن تعداد از زنانی که اقدام به تهیه مواد می‌کنند و دنبال ساقی می‌گردند بغرنج‌تر و مسائل اخلاقی ناگواری را به دنبال دارد.

دژاکام با رد این باور که یک زن معتاد تعداد افراد زیادی را به اعتیاد می‌کشاند، به صراحت گفت: این حرف و باور غلطی است که همه زنان معتاد را با سنگ همان یک درصد معتادان بی‌جا شده (متجاهر) می‌سنجد و نگاه سالمی نیست چرا‌که تصور می‌کند تمامی زنان مصرف‌کننده با هر کسی برخورد دارند آنان را معتاد می‌کنند.

وی با تأکید بر اینکه زنان به طور معمول اعتیاد خود را پنهان می‌کنند پس عامل انتقال به دیگران محسوب نمی‌شوند، در مورد طول درمان ترک اعتیاد تصریح کرد: زمان درمان ترک اعتیاد بین مردان با زنان تفاوتی نمی‌کند و حداقل 10 ماه زمان برای درمان این افراد نیاز است.

وی نسبت به تبلیغاتی که عنوان می‌کنند درمان اعتیاد در سه ماه هشدار داد و گفت: درمان عبارت است اینکه یک فرد هروئینی درمان شده اگر وارد لابراتوار هروئین‌سازی هم شد یا درمان شده تریاک، اگر وارد مرزعه خشخاش هم شد وسوسه نشود. پس شهروندان گول ترک اعتیاد کوتاه مدت را نخورند چراکه آن ترک است نه درمان کامل.

رئیس کنگره 60 تاکید کرد: اگر درمان کامل انجام نشود بیش از 90 درصد افراد به چرخه مصرف بازمی گردند.

دژاکام توصیه کرد: باید صورت مسئله اعتیاد را برای مردم بشکافیم و به آنان بگوییم که چه کاری می‌خواهیم انجام دهیم و چه مسئله‌ای را حل کنیم؛ همین امر می‌تواند بزرگ‌ترین پیشگیری باشد. باید از بیان حرف‌های کلی پرهیز کرد و به مردم گفت که چه درمان روحی و روانی و جسمی برای معتادان می‌خواهیم انجام دهیم.

*فاطمه دهقان نیری