یک راهنمای عملی برای تفکیک زباله‌های خانه

سپهرغرب، گروه زیست‌بوم: تلاش برای آینده‌ بهتر زمین، به هدفی همگانی تبدیل شده است. اگر هریک از ما اصول ساده‌ای را در جداسازی زباله‌ها انجام دهیم، بدون شک آینده بهتری برای خود و فرزندانمان فراهم خواهیم کرد؛ یک راه ساده و قابل اجرا برای همه ما، تفکیک زباله به دو گروه تر و خشک است.

همه ما تلاش می‌کنیم دنیای بهتری را برای آیندگانمان فراهم کنیم. یک راه ساده و قابل اجرا برای همه ما، تفکیک زباله است؛ ما افرادی که به‌اصطلاح «زباله‌گرد» هستند را به‌خوبی می‌شناسیم. کسانی که پلاستیک و برخی اقلام زباله‌ها را جدا می‌کنند و آن را می‌فروشند و از این راه کسب درآمد می‌کنند. فارغ از مسائلی که بر سر حضور این افراد در شهر از سوی شهرداری مطرح است، آیا برای مدیریت پسماند کلان‌شهرها روندهای موجود (از شهرداری گرفته تا زباله‌گردان) کافی هستند؟ قطعاً پاسخ منفی است؛ اگر هریک از ما اصول ساده‌ای را در جداسازی زباله‌ها انجام دهیم، بدون شک آینده بهتری برای خود و فرزندانمان فراهم خواهیم کرد.

     زباله کم‌تری تولید کنیم

در گام نخست باید تلاش کنیم پسماند کم‌تری تولید کنیم. برخی افراد در این زمینه الهام‌بخش هستند؛ مرحوم «غلامعلی بسکی» معروف به «بابا بسکی» فردی بود که شیوه زندگی‌اش نشان می‌دهد به سبک زندگی «پسماند صفر» نزدیک بوده است. افرادی هستند که نمونه‌های خوبی برای نشان دادن این واقعیت هستند که می‌توان از تولید زباله سرسام‌آور جلوگیری کرد؛ کیسه‌ها را چندین‌بار استفاده کنید، از کیسه‌های پارچه‌ای بهره ببرید و کارهایی ازاین‌دست که درنتیجه زباله کم‌تری را به محیط‌زیست اضافه کنیم.

      زباله‌های خود را به «تر» و «خشک» تقسیم‌بندی کنیم

علاوه بر مدیریت تولید پسماند، تفکیک زباله از مبدأ یکی دیگر از کارهایی است که به محیط‌زیست کمک می‌کند؛ دفن زباله‌ها بدون تفکیک آن‌ها، یکی از عوامل تولید گازهای گلخانه‌ای است.

زباله‌های تولیدشده به‌طور کلی در دو دسته خشک و تر می‌گنجند. در بسیاری از کشورهای صنعتی جهان چهار سطل زباله و یا پنج و 6 عدد وجود دارد که شهروندان انواع زباله‌ها را جدا می‌کنند و داخل سطل مربوطه می‌اندازند. در قسمتی از کانادا اگر شما به‌اشتباه زباله‌ای را داخل سطل نامرتبط با آن بیندازید، جریمه خواهید شد. قوانینی که در دنیا رو به سختگیری بیشتر می‌رود، در کشور ما هنوز جای خود را پیدا نکرده است؛ بنابراین بهتر است تا شروع قوانین سفت‌وسخت، خودمان پیشگام باشیم و اصول ساده‌ای را رعایت کنیم.

      زباله‌های «تر» خود را تا حد ممکن خشک کنیم

یکی از مسائلی که در مدیریت شهری با آن روبرو هستیم، بحث شیرابه‌های حاصل از زباله‌های تر است. زباله‌هایی مانند تفاله چای، پوست میوه، سبزی‌ها و تمامی مواردی که موجب تولید شیرابه می‌شوند؛ راه ساده‌ای که ما بتوانیم به کاهش تولید شیرابه کمک کنیم، خشک‌تر کردن زباله‌های تر است. به‌عنوان مثال پوست میوه‌ها را نازک‌تر بگیریم، تفاله‌های چای را بلافاصله پس از تعویض لیوان یا قوری داخل زباله نریزیم، سعی کنیم میزان آب موجود در زباله‌های تر تا حد ممکن کم باشد، 200 سی‌سی شیرابه می‌تواند 6 مترمکعب زمین رودخانه‌ای را مسموم کند و ما با اقداماتی ساده و عملی در زندگی شخصی خودمان می‌توانیم آسیبی که دام‌ها و انسان‌ها از این شیرابه‌ها می‌بینند را کاهش دهیم.

      زباله‌های تر کدام هستند؟

- میوه‌ها (پوست، هسته و میوه‌های خراب‌شده)

- سبزی‌های

- پوست تخم‌مرغ

- تفاله چای

- غذاهای پخته‌شده

- استخوان مرغ و ماهی

- گل و گیاه

- علف‌ها و برگ‌های خشک‌شده

    زباله‌های خشک کدام هستند؟

- پلاستیک (ظرف شیر، ماست و غیره)

- شیشه

- کاغذ (روزنامه‌ها و غیره)

- لیوان کاغذی و پلاستیکی

- جعبه‌ها (جعبه پیتزا تا جعبه‌های اسباب‌کشی)

- دستمال‌کاغذی‌هایی که با آن غذا را تمیز کرده‌اید (خیس نیستند)

- کارتن‌های مقوایی (شیر، آبمیوه، کاغذهای تافی، آدامس و غیره)

- باتری

- تیغ

- لامپ

- نوار و سی‌دی

- داروها و آمپول‌ها

زباله‌های عفونی، بانداژها، پوشک بچه، نوار بهداشتی و امثال آن را روزانه از خانه خارج کنیم و آن‌ها را با زباله‌های تر مخلوط نکنیم.

مدیریت پسماند در سطوح پیشرفته در قدم‌های بعدی به شهرداری مرتبط است. تا زمانی که سطل‌های مجزا وجود ندارد، حداقل کاری که هر شهروند می‌تواند بکند، تفکیک زباله به دو نوع تر و خشک به‌طور کلی بوده، درست است که بسیاری از این موارد هم بهتر بوده که از یکدیگر تفکیک شوند، اما حداقل کاری که از شهروندان برمی‌آید، تقسیم پسماند خود به این دو نوع است.