«فناور همدانی» با گلایه از ضعف در حمایت‌ها گفت:

فرقی بین دلال و تولیدکننده وجود ندارد

سپهرغرب، گروه کاردانش - طاهره ترابی مهوش :شرکت «زانیار بینش نوآور» نخستین تولیدکننده البسه ضدمیکروبی نانو در جهان /اعطای تسهیلات با نرخ 18 درصد دردی را دوا نمی‌کند/کارآفرین باید صبور باشد، زیرا زیرپا فرش قرمز پهن نمی‌کنند /محصولات تولیدشده در حوزه مقابله با ویروس کرونا مؤثر است

براساس آمارهای جهانی در سال، 17 تا 29 میلیارد دلار هزینه صرف درمان عفونت‌های بیمارستانی می‌شود، در حالیکه می‌توان با سرمایه‌گذاری مناسب در زمینه کنترل عفونت‌های بیمارستانی در هزینه‌های درمانی صرفه‌جویی کرد. بیمارستان محل مداوا و درمان بیماران است و قاعدتاً نباید خود بیماری‌زا باشد، ولی متأسفانه از آغاز تجمع بیماران در یک مکان تا امروز، همواره بیمارستان کانون بسیاری عفونت‌ها بوده و مشکلی که از آن به‌عنوان عفونت‌های بیمارستانی یاد می‌کنیم، باعث مصائب زیاد برای بیماران و کادر درمانی شده است.

عفونت بیمارستانی؛ بیماری عفونی است که بعد از بستری شدن فرد در بیمارستان یا بعد از تولد در آنجا در فرد ایجاد می‌شود و قبل از بستری شدن یا تولد، به آن آلوده نبوده و در دوره نهفته بیماری به‌سر نمی‌برده است. انواع عوامل بیماری‌زا مثل باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و پروتوزواها می‌توانند منشأ عفونت‌های بیمارستانی باشند.

در این بین بیماران بستری شده، بنا به شرایط فردی به‌خصوص ماهیت بیماریشان، گاهی دچار ضعف سیستم ایمنی هستند، بعلاوه به‌کارگیری انواع روش‌های تهاجمی-تشخیصی و درمانی که بسیاری از مکانیسم‌های دفاعی طبیعی بدن را دور می‌زنند، باعث مستعد شدن زیاد آن‌ها برای ابتلا به بیماری‌های عفونی می‌شود.

در این بین ملحفه، لباس، گردوخاک، قطرات موجود در هوا، آب‌وغذا و دارو مهم‌ترین راه‌های انتقال عفونت‌های بیمارستانی هستند. برای مثال عفونت زخم جراحی (20درصد موارد عفونت‌های بیمارستانی) گران‌ترین عفونت بیمارستانی است، زیرا منجر به جراحی‌های مکرر و تحمیل هزینه‌های زیادی می‌شود.

علت عمده عفونت زخم جراحی، وارد شدن عامل عفونی از پوست محل برش است. علاوه بر این از طریق هوا و به‌طور کلی محیط بیمارستان به محل زخم منتقل می‌شود و نکته حائز اهمیت این است که درصورت آلوده شدن لباس یا ملحفه بیمار، باعث استمرار حضور میکروارگانیسم در محل زخم شده و سبب تشدید عفونت در آن محل و کلونیزه شدن عفونت می‌شود.

بر این اساس معمولاً بیماران پس از جراحی‌های مختلف حین بستری بودن، زخم تا حدودی بسیار زیادی در معرض آلودگی قرار دارد و توصیه پزشکان به بیماران، شستن مکرر زخم توسط شامپوی بچه یا آب‌استریل است تا مانع رشد میکروارگانیسم‌ها شود. این در حالی است که درصورت آلودگی لباس بیمار، شستن مکرر محل زخم بی‌فایده بوده و فرد، مبتلا به عفونت‌های بیمارستانی خواهد شد. علاوه بر این مشکلی که تقریباً تمام بیماران بستری در بیمارستان‌ها دارند، تحمل درد بسیار زیاد و بی‌خوابی است که این امر، برای بیماران کلافه‌کننده بوده و اوقات سختی را برای آن‌ها ایجاد می‌کند.

با این مقدمه گفت‌وگویی را با محمدمسعود ملکی؛ جوان فناور همدانی به‌عنوان مدیرعامل شرکت زانیاز بینش نوآور که در حال حاضر در مرحله شرکت‌های رشدی در پارک علم و فناوری همدان مستقر است ترتیب دادیم، زیرا این شرکت توانسته برای نخستین‌بار در جهان، البسه و ملحفه بیمارستانی ضدمیکروبی نانو را تولید و از این طریق بخش اعظمی از مشکل حوزه بهداشت و درمان را مرتفع کند که در ادامه متن آن را می‌خوانید:

مدیرعامل شرکت زانیار بینش نوآور با بیان اینکه این شرکت تولیدی-تحقیقاتی، در سال 96 با ثبت در اداره ثبت شرکت‌های همدان به شماره 13004 شروع به‌کار کرده است، گفت: بر این اساس در نخستین‌گام با اختراع و نوآوری در زمینه البسه و محلفه یک‌بارمصرف، فعالیت خود را جهت تولید البسه و محلفه بیمارستانی ضدمیکروبی آغاز کرده و در سال 97 به کمک یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان اقدام به اختراع و ساخت خط تولید مخصوص جهت تولید البسه با فناوری نانو کرد.

محمدمسعود ملکی با تأکید بر اینکه در حال حاضر این شرکت توانسته بیش از 12 محصول را ثبت و تولید کند، تشریح کرد: به‌عنوان یک فناور و کارآفرین تأکید می‌کنم که رمز موفقیت کارآفرینان، توجه به کاستی‌ها در بخش‌هایی است که در آن تخصص دارند و تلاش برای رفع آن‌ها در قالب فعالیت فناورانه است.

وی با بیان اینکه مسلماً پس از تولید یک محصول، فرش قرمز زیر پای تولیدکننده پهن نمی‌شود، گفت: درواقع نوآوری و در عین حال ثبت یک اختراع در بدو امر، بیشتر در فضای ایده‌پردازی بوده و تا رسیدن به سرمنزل مقصود، موانع بسیار وجود دارد.

وی با بیان اینکه در این راه می‌بایست تولیدکننده و کارآفرین صبوری پیشه کند، خاطرنشان کرد: در مبحث کارآفرینی علاوه بر نوآوری، پشتکار اصلی‌ترین رمز و کلید موفقیت به حساب می‌آید.

وی ادامه داد: از آنجایی که بنده تحصیلاتم مرتبط با حوزه بهداشت و درمان است، پس یکی از کاستی‌ها در این حوزه، عفونت‌های بیمارستانی بود. بنابراین از آنجایی که در بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی و درمانی شاهد استفاده از البسه بیمار و حتی کادر درمانی بودیم، این شرکت با بررسی البسه موجود در بازار، متوجه نقایصی در آن‌ها شد. بدین منظور اقدام به برگزاری استارت‌آپ در زمینه طراحی البسه بیمار به کمک دانشگاه علمی و کاربردی واحد همدان کرد تا البسه‌ای با معیار‌هایی طراحی شود که حفظ آرامش و راحتی بیمار، مقرون‌به‌صرفه بودن ازنظر اقتصادی و دوخت، حفظ حجاب بیمار و در عین حال رعایت موازین بهداشتی در جلوگیری از شیوع بیماری‌های بیمارستانی را به همراه داشته باشد.

وی افزود: هدف از این اختراع طراحی و ساخت لباس و ملحفه بیمارستانی با خواص ضدمیکروبی است تا با خاصیت ضدمیکروبی خود به‌علت وجود نانوذرات مس، علاوه بر ایجاد یک شرایط بهداشتی مناسب، مانع رشد هرگونه میکروارگانیسم اعم از ویروس، باکتری و قارچ شود و ابتلا به عفونت‌های بیمارستانی را به حداقل برساند و نیز به‌علت وجود نانوذرات مس و همچنین عصاره گیاه اکالیپتوس، حس آرامش در فرد ایجاد کرده و باعث خواب راحت در بیمار شود، چراکه ازجمله خواص فلز مس، ایجاد حس آرامش است.

این جوان فناور همدانی با تأکید بر اهدافی که این شرکت در تولید این البسه دنبال می‌کند، خاطرنشان کرد: همان‌طور که عنوان شد، مبارزه با عفونت‌های بیمارستانی اصلی‌ترین هدف ما بود، اما در کنار آن صرفه‌جویی و کاهش هزینه‌های تحمیلی به بیمار و وزارت بهداشت، تولید و درآمد سالم و ایجاد اشتغال مطمئن، به‌کارگیری افراد دانشگاهی در صنعت، تولید و درآمد افراد دانشگاهی در رشته مرتبط، حرکت به‌سوی بومی‌سازی کالای ایرانی و اقتصاد دانش‌بنیان، تولید کالای استاندارد و باکیفیت جهت عرضه به بازارهای بین‌المللی و نوآوری در زمینه پزشکی، از دیگر مزیت‌هایی است که ما را برای گام‌نهادن در این عرصه ترغیب کرد.

ملکی با تأکید بر اینکه خوشبختانه محصول تولیدشده در این شرکت در حال حاضر می‌تواند نقش مؤثری در کنترل بیماری کرونا داشته باشد، گفت: خوشبختانه طی چندماه اخیر دانشگاه علوم پزشکی همدان اقدام به خرید محصول از شرکت کرده، زیرا این البسه می‌تواند کمک شایانی به کادر درمان، به‌خصوص عزیزانی که در بخش نمونه‌گیری فعالیت کرده و ممکن است با افراد بیمار و ناقل در ارتباط باشند، داشته باشد.

وی در پاسخ به این سؤال که امکان صادرات محصول تولیدشده وجود دارد، گفت: این امکان فراهم است، اما در این زمینه برای توسعه فعالیت نیازمند حمایت‌های مالی هستیم و بنده شخصاً به‌عنوان یک شرکت که مسیر دانش‌بنیان شدن را طی می‌کنم، نمی‌دانم باید به کجا مراجعه کنم.

مدیرعامل شرکت زانیاز بینش نوآور با انتقاد از اینکه در حال حاضر در اعطای حمایت‌های مالی بین یک تولیدکننده و دلال تفاوتی وجود ندارد، خاطرنشان کرد: اخیراً با افزایش قیمت مواد اولیه به‌دنبال اخذ تسهیلات برای تهیه مواد اولیه بودیم، لذا پیگیر مسئله شده و پس از طی کردن روند بروکراسی اداری و اخذ تأییدیه از ارگان‌های مختلف، پس از یک هفته تا 10 روز و باز هم افزایش 15 درصد قیمت مواد اولیه به بانک مراجعه کردیم.

وی خاطرنشان کرد: با مراجعه به بانک مشخص شد که تسهیلات درنظر گرفته شده برای ما، در قالب مضاربه بوده و با بازپرداخت 6 ماهه با سود 18 درصد است.

وی با بیان اینکه یقیناً در راستای حمایت واقعی، می‌بایست تفاوتی بین تولیدکننده با افرادی همچون واسطه و دلالان قائل شوند، در پاسخ به این سؤال که چرا از ظرفیت پارک علم و فناوری برای اخذ تسهیلات استفاده نکرده‌اید؟ گفت: از آنجایی که خوشبختانه تعداد واحدهای فناور مستقر در پارک زیاد است و در عین حال منابع مالی پارک در اعطای تسهیلات محدود بوده و بیشتر از محل منابع داخلی است، نمی‌توان انتظار داشت که تسهیلاتی را با رقم ریالی بالا به واحدهای فناور اعطا کند.

وی با تأکید بر اینکه این شرکت به‌جز تیم کاری اصلی شرکت، برای 6 نفر به‌صورت مستقیم اشتغال‌زایی کرده است، تشریح کرد: در حال حاضر این شرکت ماهانه 30 هزار دست البسه و ملحفه بیمارستانی ضدمیکروبی نانو تولید می‌کند که طبق پیش‌بینی‌ها قرار است این رقم را طی سال جاری، به ماهانه 10هزار دست برسانیم.

وی با اشاره به اینکه تولید بیش از رقم، نیازمند حمایت مالی جدی از سوی متولیان است، تصریح کرد: افزایش تولید مستلزم گسترش فضای تولید، خرید مواد اولیه بیشتر، تجهیزات و ماشین‌آلات و در عین حال به‌کارگیری نیروی کار مضاعف است که این عوامل خود گویای نیاز به منابع مالی بالاتر بوده که متأسفانه طی این سال‌ها در این بخش، ارگان‌های متولی حمایت نقش ضعیفی داشته‌اند.

مع‌الوصف با توجه به آنچه گفته شد، به‌نظر می‌رسد هنوز جایگاه شرکت‌های فناور و به‌طور کلی شرکت‌هایی با فضای دانش‌بنیانی در استان همدان برای مسئولان شناخته‌شده نیست یا اینکه درصورت آشنایی با این فرایند، هنوز خود را علی‌رغم نیاز جامعه امروز به توسعه شرکت‌های این‌چنینی، مکلف به حمایت یا ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای توسعه و ارتقای فعالیت آن‌ها نمی‌دانند، زیرا در غیر این صورت نباید یک شرکت فعال در حوزه بهداشت و درمان که این روزها با بروز بیماری منحوس کرونا از طریق تولید البسه بهداشتی، می‌تواند حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد و در عین حال با تعریف فناورانه برای تأمین مواد اولیه دچار مشکل بوده و حتی در راستای توسعه فعالیت بنا به تقاضای بازار (بروزکرونا) نتواند نسبت افزایش ظرفیت تولید، اقدام کند و همچنان دغدغه فضای تولید، هزینه تأمین مواد اولیه و مخارج نیروی کار و در عین حال عدم همکاری بانک برای تسهیلات کم‌بهره را داشته باشد.

بنابراین انتظار می‌رود معاونت اقتصادی استانداری همدان که همواره دغدغه‌مندی وی در عرصه تولید در بین مدیران زبانزد بوده، در این وادی نیز ورورد کرده و زیرساخت‌های حمایتی لازم را در این بخش مهم (شرکت‌های دانش‌بنیان یا با تعریف فناورانه در قالب شرکت‌های رشدی) فراهم کند.