کنترل اضطراب فـرزندان در دوران قرنطینه

سپهرغرب، گروه خانواده: ورود ویروس کرونا به کشورمان و تلاش‌های بعدی به منظور کاهش سرعت انتشار از طریق فاصله‌گذاری اجتماعی، قطعاً به افزایش اضطراب در افراد در سراسر کشور و البته سراسر جهان منجر شده است و در حالی که هرکس به این سطح از استرس پاسخ متفاوتی می‌دهد، کودکان و نوجوانان از جمله کسانی هستند که ممکن است به استرس ناشی از این بحران حساس باشند.

برخی کودکان و نوجوانان در حال تجربه اضطراب فزاینده‌ای به خصوص در زمان قرنطینه خانگی هستند و مرتباً می‌پرسند که چه زمانی باید دست‌هایشان را بشویند، هر چند وقت یک بار باید سطوح ضدعفونی شوند، یا اعضای خانواده در یک خانه می‌توانند یکدیگر را آلوده کنند. مهم است که به خاطر داشته باشید کودکان و نوجوانان تا حدودی بر اساس رفتاری که در بزرگسالان اطراف خود مشاهده می‌کنند به عوامل استرس‌زا در جهان واکنش نشان می‌دهند. به این ترتیب، والدین، سرپرستان و سایر بزرگسالان مورد اعتماد، نقش اساسی در کمک به کودکان در داشتن احساس امنیت، محافظت و آگاهی دارند.

پس از تماشای اخبار یا شنیدن مکالمه بزرگسالان در مورد بیماری همه‌گیر، کودکان خردسال ممکن است بترسند. کووید 19 آموزش، دوستی‌ها و روال عادی زندگی آن‌ها را تغییر داده است بنابراین باید اولویت اصلی، رسیدگی به ترس فرزندتان و اطمینان از سلامتی جسمی و عاطفی او باشد.

در زیر برخی از نکات و مهارت‌ها برای والدین و سرپرستان، به منظور کمک به حمایت از کودک مضطرب در این زمان خاص چالش‌زا، آورده شده است:

 خودمراقبتی والدین

آیا تا به حال توجه کرده‌اید که خدمه پرواز چگونه به مسافران هواپیمایی یاد می‌دهند قبل از کمک به دیگران در موارد اضطراری، ماسک خود را نگه دارند؟ این امر عمدی است زیرا اگر بزرگسالان توانمند به علت کمبود اکسیژن بیهوش شوند، نمی‌توانند به افرادی که نیاز دارند کمک کنند، و در نتیجه خطر برای همه افزایش پیدا می‌کند. این قانون 100درصد در مورد بحران بهداشتی فعلی مناسب است، به همین دلیل است که خودمراقبتی والدین در صدر نکات دیگر ذکر شده است. به بهترین نحو ممکن، سرپرستان برای کمک به احساس آرامش کودکان، به حفظ کردن آرامش خود تشویق می‌شوند. درحالی‌که ممکن است خودمراقبتی آخرین کاری باشد که در حال حاضر در لیست کارهای شماست، آن را در اولویت قرار دهید. چه این خودمراقبتی شامل گذراندن لحظات تنهایی متناوب برای تمرکز بر تنفس، اتصال با شبکه پشتیبان‌تان از طریق ویدئوچت و یا یک روتین ورزشی باشد، برایش وقت بگذارید.

به یاد داشته باشید در حالی که شما در مورد فرزند خود متخصص هستید، فرزند شما نیز در مورد شما یک متخصص است! آن‌ها با خواندن نشانه‌های غیرکلامی (به عنوان مثال لحن صدا، حالات صورت، زبان بدن)، گوش دادن به صحبت‌های شما و مشاهده عملکردتان، استرس و اضطرابتان را به راحتی دریافت می‌کنند. بنابراین مراقب احساسات خود و نحوه ابراز آن‌ها به فرزندتان باشید. در بعضی مواقع، به اشتراک گذاشتن احساسات شما با فرزندان می‌تواند مفید باشد. ما فقط می‌خواهیم این کار را به روشی انجام دهیم که کنترل شده باشد و به کودکان قوت قلب دهد. چنین موقعیت‌هایی فرصت‌هایی را برای شکل‌دهی و تمرین مهارت‌های مقابله‌ای فراهم می‌کند که به کودک شما در طول زندگی کمک خواهد کرد. مثلا می‌توانید به او بگویید: «گاهی اوقات وقتی این احساس را دارم، تنفس آرام و عمیق برای کمک به آرامش برای من مفید است. [3 بار نفس بکشید] این بهترین کار است. تنفس به بدنم کمک کرد تا آرام شود. حالا می‌توانم در تکالیف مدرسه به تو کمک کنم.»

 استراتژی‌های کووید 19

بخش بزرگی از کمک به احساس امنیت افراد جوان در این دوران استرس‌زا، باز گذاشتن راه ارتباطی برای پاسخ‌گویی به سؤالات و به اشتراک گذاشتن واقعیاتی درباره کروناویروس به طریقی که برای آن‌ها قابل فهم باشد، است. گاهی اوقات فقط درک بهتر از وضعیت ترس می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند.

برخی منابع عالی از سازمان‌های معتبر مثل مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها برای کمک به بزرگسالان به منظور در جریان قرار دادن اطلاعات برای پاسخ به هر یک از سؤالات فرزند شما آورده شده است. می‌توان با مراجعه به آن‌ها خیلی از سوالات آن‌ها را پاسخ داد.

 حمایت از کودک در مباحث مربوط به کووید 19

مطرح کردن نگرانی‌های مربوط به کووید 19 می‌تواند برای افراد بزرگسال فرساینده باشد. همه ما در معرض این زمان‌های چالش‌برانگیز قرار داریم که به موجب آن با توجه به ناشناخته‌های بسیاری که در مورد این بحران سلامتی با آن روبرو هستیم، چاره‌ای جز نشستن با ناراحتی نداریم. در زمان صحبت کردن در مورد ویروس کرونا، قرنطینه یا هر عامل استرس‌زای دیگر مهم است که:

1) احساسات فرزندان تأیید شود

2) مطمئن باشند که می‌توانند از پس این شرایط بربیایند

3) خانواده در حال انجام کاری است که می‌تواند به آن‌ها کمک کند.

به عنوان مثال به او بگویید: «ما تو را خیلی دوست داریم. ما می‌دانیم که صحبت و فکر کردن درباره ویروس کرونا می‌تواند ترسناک و واقعاً سخت باشد؛ اما اطمینان داریم که حال تو خوب خواهد بود و از این مرحله عبور خواهی کرد. و ما می‌خواهیم با ماندن در خانه تا آنجا که ممکن است، یادآوری شستن دست‌ها و تمیز کردن سطوح به تو کمک کنیم.

گرچه مهم است که در جریان استرس و اضطراب فرزندتان باشید و برای آن ‌وقت بگذارید و در مورد نگرانی‌های مربوط به کووید 19 با او صحبت کنید، اما به همان اندازه نیز مهم است که چه مقدار زمان برای این کار صرف شود. اگر بخواهیم دائماً گزارش‌های خبری در مورد ویروس کرونا را تماشا کنیم یا در مورد تمیز بودن خانه، سلامت دیگران و غیره صحبت کنیم، کودکان (و بزرگسالان) برای فرار از این عوامل استرس‌زا زمان سختی سپری خواهند کرد و ممکن است به دام یک چرخه معیوب اضطراب بیفتند. به همین ترتیب، ممکن است که انتخاب چند فعالیت سرگرم‌کننده و پرت‌کننده حواس مفید باشد تا به شما کمک کند ذهن خود و خانواده‌تان را از این عوامل استرس‌زا دور کنید.

اگر احساس می‌کنید در این زمینه به راهنمایی بیشتری نیاز دارید، می‌توانید در این مدت از مشاوره یا یک پزشک بالینی کمک بگیرید. آن‌ها با استراتژی‌های عملی برای تقویت روابط در خانه، مدیریت رفتارهای نادرست کودک و هدف قرار دادن اضطراب فرزندتان در زمان فاصله‌گذاری اجتماعی، کمک‌های زیادی به والدین خواهند کرد.

 چند نکته در مورد مدیریت استرس و ترس فرزندان

مناسب با سنشان با آن‌ها صحبت کنید: اگر فرزند شما کم سن و سال است، اطلاعات زیادی به او ندهید. این امر می‌تواند موجب تخیلات ترسناک او شود. در عوض سعی کنید به سؤالاتش پاسخ دهید. اگر فرزندتان بزرگ‌تر است، به او کمک کنید تا اطلاعات دقیق را از منابع معتبری مانند سایت سازمان جهانی بهداشت، بیابد.

به سادگی و با صداقت به سؤالاتشان پاسخ دهید: اگر کودک شما درباره همه‌گیری سؤالاتی دارد، بدانید که صداقت همیشه بهترین سیاست است. در حالی که نمی‌خواهید کودکان خردسال را بترسانید، صحبت در مورد نیاز به رعایت نکات ایمنی مانند فاصله اجتماعی و شستن دست‌ها مشکلی ندارد.

درکشان کنید: اگر شما به عنوان یک خانواده مجبور به قرنطینه شوید، فرزند شما از اینکه نمی‌تواند دوستان خود را ببیند یا با دیگر اعضای خانواده دیدار کند ناامید می‌شود. این مسئله را بپذیرید. برای آن‌ها توضیح دهید که ناامیدی آن‌ها را درک می‌کنید، و همچنین شما نیز روابط دوستانه و فرصت‌های خاصی را از دست می‌دهید.

زمانی را برای بازی‌های مجازی ترتیب دهید: گزینه بازی اینترنتی را به جای بازی حضوری پیشنهاد دهید. فرصتی برای فرزندان خود فراهم کنید تا بتوانند از طریق سرویس ویدئوکنفرانس مانند اسکایپ یا زوم، برای مثال با دوستان نزدیک یا پدربزرگ و مادربزرگ خود در ارتباط باشند.

به آن‌ها عشق و علاقه بسیار نشان دهید: این زمان برای همه ما استرس‌زاست و همه ما می‌توانیم از محبت بیشتر بهره‌مند شویم. کودک شما قدردان در آغوش گرفتن‌ها و بوسه‌های شما خواهد بود.

زمان‌های دو نفره خاصی معین کنید: اگر همه دائماً در خانه با یکدیگر هستند، گذراندن زمانی دو نفره با هر کودک راهی عالی برای برقراری پیوندی نزدیک‌تر است. از کودک خود بخواهید فعالیتی را برای شما دو نفر انتخاب کند تا با هم آن را انجام دهید.

مواردی را پیدا کنید که از آن‌ها سپاسگزار باشید: هر شب، یک کار سرگرم کننده یا مثبتی را که آن روز تجربه کرده‌اید با فرزند خود در میان بگذارید و او را به همان کار تشویق کنید. این امر می‌تواند یک دستاورد در مدرسه یا محل کار، تعمیر خانه یا مواردی به سادگی مشاهده غروب خورشید باشد. ممکن است به نظر پیش پا افتاده باشد، اما اعتراف به قدردانی و تجربیات مثبت می‌تواند از تفکر منفی فاصله بگیرد و روحیه خانواده شما را واقعاً تقویت کند.