پخت و پز با زغال خطر ابتلا به بیماری‌های چشمی را افزایش می‌دهد

بر اساس گزارشی که در PLOS Medicine منتشر شد، مطالعه‌ای که بر روی نیم میلیون نفر در چین انجام شد، ارتباط روشنی بین آشپزی با چوب یا زغال و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های عمده چشمی که می‌تواند منجر به نابینایی شود، نشان می‌دهد.

حدود نیمی از جمعیت جهان ( 3.8 میلیارد نفر) در معرض آلودگی هوای خانگی ناشی از پخت و پز با استفاده از سوخت جامد (کثیف) مانند زغال و چوب قرار دارند. در حالی که مطالعات قبلی ارتباط احتمالی بین پخت و پز با سوخت جامد و افزایش خطر ابتلا به آب مروارید در زنان را گزارش کرده‌اند، مشخص نیست که آیا ارتباطات مشابهی با سایر بیماری‌های اصلی چشم مانند ملتحمه، کراتیت و گلوکوم وجود دارد یا خیر.

محققان دپارتمان سلامت جمعیت Nuffield (NDPH) دانشگاه آکسفورد و آکادمی علوم پزشکی چین و دانشگاه پکن، داده‌های تقریبا نیم میلیون بزرگسال چینی را تجزیه و تحلیل کردند. از کلیه شرکت کنندگان در مطالعه در مورد عادات آشپزی‌شان پرسیده شد، سپس سوابق سلامت و بستری شدن به دلیل بیماری‌های اصلی چشم در بیمارستان مورد بررسی قرار گرفتند. در طول دوره پیگیری ده ساله، 4877 مورد اختلال ملتحمه، 13408 آب مروارید، 1583 اختلال در اسکلرا، قرنیه، عنبیه و بدن مژگانی (DSCIC) و 1534 مورد گلوکوم در بین شرکت کنندگان در مطالعه وجود داشت.

در مقایسه با کسانی که از سوخت‌های پاک (برق یا گاز) برای پخت غذا استفاده می‌کردند، مصرف کنندگان سوخت جامد بیشتر افراد مسن، زن، ساکن روستا‌ها با تحصیلکرده کمتر، کارگران کشاورزی و سیگاری‌های معمولی بودند. پس از محاسبه صحیح این عوامل، نتایج نشان داد استفاده طولانی مدت از سوخت‌های جامد برای پخت و پز با 32، 17 و 35 درصد خطر ابتلا به ملتحمه، آب مروارید و DSCIC در مقایسه با کسانی که با سوخت‌های پاک آشپزی می‌کردند، همراه بود. هیچ ارتباطی بین استفاده طولانی مدت از سوخت جامد و افزایش خطر ابتلا به گلوکوم وجود نداشت.

دکتر پیتر کا هونگ چان، محقق بخش سلامت جمعیت Nuffield، دانشگاه آکسفورد و نویسنده اصلی این مطالعه، این یافته‌ها را توضیح داد: افزایش خطرات ممکن است ناشی از قرار گرفتن در معرض سطوح بالای ذرات معلق (PM2) و مونوکسید کربن باشد که می‌تواند به سطح چشم آسیب رسانده و باعث التهاب شود.

سوزاندن چوب همچنین خطر آسیب چشم در اثر جرقه یا گرد و غبار چوب را افزایش می‌دهد. محققان پیشنهاد می‌کنند که دلیل عدم ارتباط بین استفاده از سوخت جامد و خطر ابتلا به گلوکوم این بود که این اختلال بر ساختار داخلی چشم تاثیر می‌گذارد که کمتر در معرض آلاینده‌های هوا قرار دارد.

در میان افرادی که از سوخت جامد برای پخت و پز استفاده می‌کردند، این مطالعه تفاوت معناداری در خطر اضافی بین افرادی که دارای تهویه اجاق گاز (مانند دودکش) و بدون آن‌ها بودند، پیدا نکرد.

در چین علیرغم موفقیت‌های اخیر طرح‌های اجاق گاز پاک به رهبری دولت، هنوز حدود 400 میلیون نفر از سوخت جامد برای مصارف داخلی استفاده می‌کنند. در سراسر جهان درصد جمعیت جهان که از سوخت جامد برای پخت و پز استفاده می‌کنند، از سال 2010 به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. 11 ٪ اکثر این افراد در کشور‌های کم درآمد به ویژه در آفریقا و آسیا زندگی می‌کنند. این می‌تواند دسترسی افراد مبتلا به اختلالات چشمی را به درمان موثر و مقرون به صرفه دشوار کند.

پروفسور ژنگمینگ چن، استاد اپیدمیولوژی و مدیر برنامه‌های چین در بخش بهداشت جمعیت Nuffield، دانشگاه آکسفورد و نویسنده دیگر این مطالعه گفت: در میان بزرگسالان چینی، استفاده طولانی مدت از سوخت جامد برای آشپزی با خطرات بیشتر نه تنها اختلالات ملتحمه بلکه آب مروارید و سایر بیماری‌های شدیدتر چشمی همراه است. به نظر می‌رسد استفاده از سوخت‌های پاک خطرات را کاهش می‌دهد و اهمیت ترویج دسترسی جهانی به سوخت‌های پاک را برجسته می‌کند.

پروفسور لیمینگ لی از دانشگاه پکن نیز گفت: مطالعه ما شواهد دیگری را برای حمایت از تلاش‌های دولت برای تسهیل انتقال سوخت به مردم ارائه می‌دهد و عموم مردم باید در مورد خطرات احتمالی بیماری‌های چشمی مطلع شوند که بسیار ناتوان کننده و مربوط به استفاده از سوخت جامد است.

عمران خان، مدیر استراتژی برنامه و توسعه در سازمان توسعه بین‌المللی Sightsavers، در مورد این تحقیق اظهار کرد: این مطالعه نشان می‌دهد که مشکلات چشم ناشی از عوامل متعددی است نه فقط علل سنتی که ما معمولا به آن فکر می‌کنیم. عوامل محیطی و سنت‌های اجتماعی مانند پخت و پز با سوخت جامد، می‌تواند تاثیر زیادی بر سلامت چشم داشته باشد و نیاز به کار در تمام سطوح سیستم‌های بهداشتی را برای بهبود نتایج نشان می‌دهد. از دولت گرفته تا جوامع، افزایش آگاهی از چشم بسیار مهم است.