روزگار

دلال قراردادهای تاریخی

این آقا «سلطان رشوه» ایران بود

خودش هم شد صدراعظم ناصرالدین قاجار. حدود 10 سال در این سمت بود تا اینکه ناصرالدین به ضرب گلوله «میرزا رضا کرمانی» کشته شد و عهد مظفری رسید و حدود 5 سال هم صدراعظم مظفرالدین قاجار بود و بعد هم که محمدعلی قاجار آمد، او را که در فرنگ بود با عزت و احترام بازگرداند و دوباره رئیس‌الوزراء شد که یعنی همان صدراعظم. در فاصله میان این صدارت‌ها هم بیکار نبود و وزیر بود یا بالاخره یک گوشه مملکت دستش بود و حدود 25 سال در متن سیاست دوره قاجار بود و یکی از القابش هم «اتابک اعظم» بود.

در مدت صدارتش چه کرد؟ به شیوه ناخوشایند قاجاری مملکت را اداره کرد و همان شخصیتی بود که درباریان قاجار می‌پسندیدند و برای قتلش نقشه نمی‌کشیدند. زرنگ هم بود و اهل «دلالی» و «کمیسیون» و به قول خودشان «پیشکش» و «تعارف»؛ و امتیازاتی به اجنبی داد که در تاریخ نوشتند و بخشی از وقایع تاریخ معاصر را همین امتیازات رقم زد. در دربار قاجار که مناصب و القاب هم خرید و فروش می‌شد، این امتیازات مهم و طولانی‌مدت هیچ‌کدام مفت و مجانی نبود و این فقط یک نمونه‌اش در زمان اعطای امتیاز اکتشاف و استخراج نفت: «نماینده دارسی در حدود 10 هزار لیره به اتابک و مشیرالدوله و مهندس‌الممالک نقد پرداخت و سهامی معادل 10 هزار لیره به اتابک و پنج هزار لیره به مشیرالدوله و پنج هزار لیره به مهندس‌الممالک به عنوان تعارف تسلیم کرد».