جوانان همدانی در گفتگو با سپهرغرب مطرح کردند:

جوانان، شهروندان درجه دو اداره کل ورزش و جوانان همدان

صحبت از جوانان و دغدغه‌ها و خواسته‌های آن‌ها موضوعی نیست که به آن پرداخته نشده باشد، همواره شاهدیم که از این موضوع سخن به میان می‌آید اما این که چه راهکارها و قدم‌هایی در مسیر رفع این موانع و مشکلات جوانان و گرفتن دست آن‌ها برای پیشبرد امور باشد، خالی است.

این روزها بازه سنی ورود به عرصه جوانی را بیشتر کردند و تعداد افرادی که در سن جوانی قرار می‌گیرند، بیشتر شد به‌نوعی که سن جوانی 17 تا 24 سالگی بود، حال 15 تا 29 سالگی را شامل می‌شود و این امر نشان می‌دهد که جامعه آماری بیشتری در این حوزه نیازمند و البته چشم‌انتظار برنامه‌ریزی و اقدام هستند!

ابتدای فروردین ماه سال جاری بود که مدیرکل ورزش و جوانان استان همدان گفت: 152 سازمان مردم‌نهاد جوان در سطح این استان مجوز فعالیت دارند.

حمید سیفی با بیان اینکه با توجه به جمعیت قشر جوان استان، سمن‌های جوانان با رشد بسیار خوبی مواجه است و 27 نوع فعالیت را در قالب چهار گروه انجام می‌دهند، اظهار کرد: در سال‌های اخیر با نقش‌آفرینی مجمع جوانان استان، فعالیت‌ها و برنامه‌های بسیار خوبی را در کنار دستگاه‌های دولتی داشته‌اند اما تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله دارند و هنوز هم باید برای تقویت سمن‌ها و حضور فعال‌تر آن‌ها در جامعه تلاش شود.

حال در این راستا، برآن شدیم تا نگاهی به نظرات جوانان همدانی به فعالیت‌ها در حوزه جوان داشته باشیم و البته این موضوع را هم فریاد بزنیم که بررسی روند سازمان‌های مردم‌نهاد در حوزه جوانان، تمام حرف یک جوان نیست و نیاز است که این اداره کل بتواند به شکل عمومی‌تر و البته منسجم‌تری به حوزه جوانان بپردازد.

با هم در ادامه صحبت‌های جوانان همدانی و دغدغه‌های آن‌ها را می‌خوانیم:

در ابتدای پای صحبت‌های دو تن از جوانان همدانی که نشستم، متوجه شدم که حتی آدرس اداره کل ورزش و جوانان، خانه جوان و بحث‌های مربوط به حوزه جوان را نمی‌شناسند.

دغدغه هایشان را بیان کردند اما انتظار پیگیری آن‌ها را از اداره ورزش و جوانان نداشتند و آن قدر ناامید از این حوزه بودند که تمامی خواسته‌ها و گفته‌هایشان معطوف به دولت و رئیس جمهور و حتی رهبری بود...

صحبت‌هایی از جنس نبود برنامه‌ریزی برای مهیّا شدن فعالیت جوانان در عرصه‌های اجتماعی، شنیدن صدای جوانان و خواسته‌های آن‌ها، هموار نبودن مسیر ازدواج و فرزندآوری، نبود شغل مناسب و بازار کار مرتبط با رشته‌های تحصیلی و در مجموع، جدی نگرفتن جوانان و بی‌توجهی به آن‌ها در عرصه‌های مختلف!

در ادامه بخشی از صحبت‌ها و دغدغه‌های جوان دیگری را می‌خوانید که این روزها هم آدرس‌های مذکور را بلد بود، هم از مسئولان می‌خواست که آدرس‌های درست را برای رسیدن به خواسته‌های جوانان طی کنند.

   حوزه جوانان همدان و بی‌سرو سامانی‌های ادامه‌دار...

از زمانی که مدیریت عوض شد، همه انتظار داشتند که شاهد تغییراتی باشند، فردی که از بدنه دانشگاه آمده بود و همه منتظر که این فرد چون با دانشجویان جوان ارتباط داشته، بداند و بتواند با جوانان ارتباط بهتری بگیرد اما این امر محقق نشد؛ یا اطرافیانش نگذاشتند یا به او این اجازه را ندادند، نمی‌دانم!

اما با تغییراتی که در حوزه معاونت جوانان ایجاد کرد، اتفاقات خوبی را در حوزه جوانان شاهد نبودیم؛ پایان سال 99، معاون جوانان استان همدان را معاون ورزش کردند و شاهد بودیم که مدتی حوزه جوانان همدان بی سر و سامان بود! آقای لطیفی را در این حوزه گذاشتند، در چند ماهه کاری وی به‌عنوان سرپرست جوانان شاهد عملکرد فوق ضعیف و گرایش فوق ورزشی‌اش بودیم و این فرد، اصلاً حوزه جوانان را نمی‌شناخت.

این مسئول، حتی تعامل با بچه‌ها را بلد نبود. چندین‌بار درگیری‌اش با بچه‌ها را سر کارها شاهد بودیم. در نهایت هم به سبب این که کاربلد نبود و نتوانست شایستگی خودش را به اثبات برساند، وزارت ورزش و جوانان قبولش نکرد!

   سرپرست‌های جوانان و حوزه‌ای که ورزشی می‌شد

در ادامه این روند علیرغم اینکه جوانان بسیاری چه در بدنه ورزش و جوانان همدان و چه در بخش‌های دیگری بودند که می‌توانستند در حوزه معاونت جوانان همدان فعالیت‌های خوبی داشته باشند، اما متأسفانه باز هم به نظرم به دلیل عدم آگاهی مدیرکل نسبت به حوزه جوانان و اینکه وی از هفت روز هفته، 6 و نیم روز به مسائل ورزشی می‌پردازد و مسائل مربوط به آن را پیگیری می‌کند، البته آن‌هم با کیفیت پایین اما چون در بحث جوانان اطلاعات و دانشی ندارد؛ متأسفانه باز هم سرپرست جدیدی گذاشت. سرپرستی که رشته تحصیلی‌اش دانشجوی دکترای ورزشی بودن است و تابه‌حال در حوزه جوانان کار نکرده، قوانین و مقررات را بلد نبود، سمن‌ها را نمی‌شناسند و حال شاهدیم که باز هم همان اتفاقات دوران آقای لطیفی در حال تکرار شدن است.

و شاید اگر بحث انتخابات ریاست جمهوری پیش نمی‌آمد و تغییر دولت شاید همان اتفاقاتی که برای آقای لطیفی افتاد، برای آقای خدرویسی که سرپرست جدید این حوزه است، رقم می‌خورد.

   در مسیر کیفی‌سازی برنامه‌های حوزه جوانان چه قدم‌هایی برداشته می‌شود؟

به‌راستی باید گفت، در حوزه جوانان از بسیاری مسائل عبور کرده‌ایم، دورانی که از سمن‌ها سرکشی می‌کردیم، فقط جلساتی در این حوزه برگزار می‌شد و غیره مربوط به پنج یا 6 سال پیش است! ما از آن زمان تا الآن شاهد بهبود جایگاه سمن‌ها، ایجاد ظرفیت‌های قانونی برای آن‌ها هستیم، کمتر مدیر و مسئولی در سطح کشور هست که بخواهد جایگاه سمن‌ها را نشناسد و آن را تخریب کند. اما متأسفانه به دلیل اینکه این مسئولان شناختی در این حوزه ندارند، همچنان همان منوال سرکشی و صحبت با سمن‌ها را ادامه می‌دهند.

در جلسات نیز بسیار ناآگاهانه صحبت ‌می‌کنند، قوانین را نمی‌شناسند و نسبت به بسیاری از مسائل آگاهی ندارند، از طرفی دیگر هم نمی‌توانند تعامل خوب با جوانان برقرار کنند. ویروس کرونا هم مضاعف شد که این جامعه آماری خودشان را از دست بدهند.

   آمار مربوط به سمن‌های حوزه دردی را دوا نمی‌کند

این روزها شاهدیم که از سوی مسئولان، صرفاً تعداد سمن‌ها عنوان می‌شود و اعضای آن و جامعه سمن‌های ورزش و جوانان را تنها در سطح آماری بیان می‌کنند. اما ما می‌دانیم که این‌ها همه اطلاعات و آمارهای ساختگی و غلط است، جلسات بسیار سطحی برگزار می‌شود و این‌ها همه تکرار همان اشتباهاتی است که در دوره‌های قبلی وجود داشته است به‌راستی جای سؤال است که جای کیفی‌سازی در این عرصه کجا است؟

   آیا سمن‌های حوزه جوان حمایت می‌شوند؟

از همه این‌ها مهم‌تر، بحث، حمایت از سمن‌ها است. چه در حوزه مالی و چه معنوی. در دوره مدیریت دکتر سیفی، اعتباراتی که در حوزه سمن‌ها از وزارت ورزش و جوانان تخصیص یافته بود، متأسفانه در محل خودش هزینه نشد و چالش‌هایی را ایجاد کرد، آیا می‌توانند در این زمینه پاسخی به وزارت بدهند و جوابگوی این اعتبارات باشند و جواب قانع‌کننده‌ای داشته باشند؟ حال بیش از هفت ماه است که نتوانسته‌ایم اعتبارات حوزه سازمان‌های مردم‌نهاد، از وزارت ورزش و جوانان را دریافت کنیم، این اعتبارات در هفته جوان، هفته ازدواج و غیره به کجا رسید که سایر استان‌ها از آن بهره‌مند شدند اما همدان هیچ؟

این موضوع به این سبب است که همدان نتوانسته اعتبارات قبلی را در جای صحیح هزینه کند، بدین ترتیب اعتبارات جدیدی در این حوزه از سوی وزرات ورزش و جوانان به همدان تخصیص داده نشده است.

معاون جوانان بایستی فردی از بدنه جوانان انتخاب شود، این حوزه را بشناسد، در این حوزه، کار کرده و بتواند با جوانان ارتباط بگیرد.

در دوره‌های گذشته حتی زمانی که صحبت از میزبانی برنامه‌های ملی بود، همدان در کنار سایر استان‌هایی چون تهران، اصفهان و تبریز دیده می‌شد اما الان نه‌تنها این امر نیست، حتی دوره‌های آموزشی هم در این استان برگزار نمی‌شود و میزبانی برنامه‌ها راه به همدان نمی‌دهند؛ چراکه در حوزه اجرایی و مدیریت به شدت افت کرده است.

   تمام ضرر و زیان این موضوع به جوانان برمی‌گردد!

با این روند، باید گفت تمام ضرر و زیان این موضوع به جوانان برمی‌گردد! این روزها شاهدیم که در اداره کل ورزش و جوانان همدان تنها توجه‌ها به سمت ورزش است، که البته همین حوزه هم چندان با کیفیت پیش نمی‌رود! حوزه جوانان به‌شدت دچار افول شده و فعالیت‌های معاونت جوانان تنها معطوف به یکسری جلسات است. جلساتی بی‌فایده و بی‌خروجی که چندین سال پیش انجام می‌شده است.

الان دیگر زمان برگزاری این‌ جلسات نیست، زمانی سمن‌ها در همدان جایگاه خاص خود را داشته به طوری‌که دستگاه‌ها و سازمان‌ها خواهان برگزاری جلسات با آن‌ها بودند اما اکنون سمن‌ها را به جایی رسانده‌اند که خیلی خیلی عقب‌تر از جایگاهی است که در گذشته داشتند.

افرادی که در حوزه معاونت جوانان همدان هستند، تخصص اصلی‌شان ورزشی است، جوانان را نمی‌شناسند و حال و حوصله کار در این حوزه را هم ندارند. گویی همه به‌دنبال جمع کردن سابقه کاری در دوران سرپرستی خود هستند تا در ادامه، معاون یا رئیس اداره ورزش در یکی از شهرستان‌ها شوند.

حال با این تفاسیر باید گفت به‌راستی این‌ها، چالش‌های حوزه جوانان همدان است. درحالی‌که 10، 12 سال است که جوانان خوب و پای کاری داریم که در حوزه جوانان مشغول کار هستند و می‌توانند تعامل خوبی هم با جوانان داشته باشند اما این‌ها به کار گرفته نمی‌شوند.

    مثل سابق به جوانان همدانی اهمیتی داده نمی‌شود

مثل سابق به جوانان همدانی اهمیتی داده نمی‌شود. ما جایگاه‌های خود را در کرسی وزارت ورزش و جوانان با همین روند از دست داده‌ایم.

بحث اعتبارات 800 میلیون تومانی که سال گذشته مطرح شد و همدان پذیرفته بود که آن را به انجام برساند، اما با یک سمن غیربومی در خارج از استان پیش رفت که با جنجال‌هایی هم روبه‌رو بود.

جوانان همدانی گمان می‌کردند مدیری که از بدنه دانشگاهی است، می‌تواند با جوانان تعامل و کارها را روی روال بیندازد اما حال شاهدیم که تمام کارهای مربوط به جوانان را خوابانده است. عده‌ای در این اداره خط می‌دهند، سیاست‌گذاری می‌کنند و مشاوره‌های منفی به مدیرکل می‌دهند و به‌راستی، اجازه نمی‌دهند که جوانان پای کار بیایند.

   سمن‌های شهرستان همدان به شدت در کما فرو رفته‌اند

الان مجمع خیرین ازدواج جوانان در استان همدان به کجا می‌رود؟ چه خروجی و اقدامات مثبتی در این روند شاهد هستیم؟ سمن‌های شهرستان همدان به شدت در کما فرو رفته‌اند.

هفته ازدواج، هفته خانواده، هفته سمن‌ها و تشکل‌های مردم‌نهاد را پشت سر گذرانده‌ایم اما برای این مناسبت‌ها چه برنامه‌هایی داشته‌ایم؟

چه تعاملی برقرار شد تا این رویدادها برگزار و اعتباری برای برگزاری آن‌ها در نظر گرفته شود؟ برای هفته خانواده چه برنامه‌ای برگزار شد؟ برنامه‌های شهرستانی تنها روی کاغذ عنوان و هرگز برگزار نشدند! حتی تعامل خوبی هم با جوانان ندارند، سن مدیران این حوزه به سن جوانان نمی‌خورد!

   برنامه‌ریزی‌ها منهای جوان...

در روزگاری که جوانان سعی دارند همواره برای پیشبرد امور پای کار باشند، شاهدیم سازمانی که متولی ورود جوانان به عرصه‌های مختلف، شنیدن دغدغه‌های آن‌ها و پیشبرد امور مناسب برای جوانان است، تمامی توجهش معطوف به حوزه ورزش است؛ 6 روز و نیم ورزش، نیم روز جوان نشان می‌دهد که به‌راستی «جوانان»، شهروندان درجه‌دو یا حتی درجه چندم اداره کل ورزش و جوانان همدان هستند!

حتی، نگاهی به سایت اداره کل ورزش و جوانان استان همدان هم می‌تواند نشان دهد که از 20 خبر اخیر، 19 خبر مربوط به حوزه‌های ورزشی است.

ساماندهی امور جوانان، مشارکت‌های اجتماعی جوانان و امور فرهنگی و تربیتی مربوط به آن‌ها ازجمله بحث‌هایی است که این روزها در بدنه معاونت ورزش و جوانان دیده می‌شود، بحث‌هایی که می‌تواند تا حدی گره از برخی مسائل باز کند. جوانانی که این روزها ناامید از زندگی جوانی خود هستند و همین ناامیدی بر مشارکت‌های اجتماعی آن‌ها اثرگذار است و به‌نوعی مسئولیت اجتماعی، روابط اجتماعی، مشارکت‌های اجتماعی، اعتماد اجتماعی و غیره را تحت‌الشعاع قرار داده است؛ گاه دلخوش به همین اسمشان در یک اداره کل هستند! و گاه حتی همین اسمم دلگرمشان نمی‌کند چراکه دستاوردی از این موضوع را شاهد نبوده و نیستند!

به‌راستی باید گفت، یک جوان که می‌تواند نقش‌آفرین باشد چرا باید این روزها روی خود و برنامه‌هایی که می‌تواند برایش راهگشا باشد را خط خطی شده ببیند؟ آیا حوزه جوانان به مأمنی برای بیکارگی برخی تبدیل شده تا باز هم برنامه‌های ورزشی رنگ و لعاب گیرند و جوانان در آن بین، گاه در حوزه ورزشی دیده شوند و گاه در لباس یک سمن؟ آیا دغدغه‌های ورزشی جلوتر و مقدم از مسائل جوانان است؟ باید گفت، باز هم جوانان همدانی و دستان خالی از برنامه‌های کمی! برنامه‌های کیفی و قدم نهادن در مسیر حل مشکلات و غیره پیشکش...