مزایای مهم پیاده‌سازی پروژه‌های شهرسازی تاکتیکی

شهرسازی تاکتیکی به شیوه‌های مختلف انجام می‌شود که در همه آن‌ها، تغییراتی کوچک در خیابان‌ها، پارک‌ها، فضاهای عمومی و پیاده‌روها می‌تواند به زیست‌پذیری بیشتر شهرها کمک کند. از ساده‌ترین اشکال این استراتژی می‌توان به اختصاص فضاهایی هر چند کوچک در پیاده‌روها به کسب و کار دست فروش‌ها، پررنگ‌تر کردن خطوط عابر پیاده و حتی کاشت یک درخت در مقابل محل سکونت مردم توسط خود آن‌ها اشاره کرد. در موارد پیشرفته‌تر نیز برخی از مردم شهرهای مختلف جهان با همکاری یکدیگر به ایجاد پارکلت‌هایی در محل پارک خودروها می‌پردازند که در چنین شرایطی، تغییرات بزرگ‌تری در شهرها به وجود می‌آید که می‌تواند شیوه رفت و آمد وسایل نقلیه را در آینده به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد.

شهرسازی تاکتیکی خواه تنها رنگ‌آمیزی خطوط عابر پیاده را در بر گیرد یا به تغییر نحوه رفت و آمد در شهرها منجر شود، مزایای بسیاری برای شهرها و شهرنشینان به ارمغان می‌آورد که در ادامه به شرح چند مورد مهم در این زمینه پرداخته می‌شود.

  ساکنان یک منطقه برای انجام پروژه‌های شهرسازی تاکتیکی گرد هم می‌آیند

شهرسازی تاکتیکی اغلب در پی وجود یک مشکل در منطقه یا گرایش ساکنان آن به ایجاد تغییراتی در آنجا برای رسیدن به یک هدف مشترک انجام می‌شود. به عنوان مثال، ممکن است دوچرخه‌سواران ساکن در یک محله همگی به ضرورت اعمال تغییراتی در مسیرهای تردد آنجا پی ببرند و مایل باشند محیط را برای سازگار سازی بیشتر با نیاز خود متحول کنند. بدیهی است زمانی که نیاز به ایجاد یک تغییر توسط چند نفر احساس شود، احتمال پیاده‌سازی آن بیشتر می‌شود چرا که مردم برای رسیدن به یک هدف مشترک، دوش به دوش هم تلاش می‌کنند. در نتیجه این امر، ساکنان یک منطقه بارها گرد هم می‌آیند و به مشورت با یکدیگر می‌پردازند تا در نهایت بهترین تصمیم را برای اعمال تغییرات جدید بگیرند.

بدون شک، در ایجاد تحولات نهایی در شهرها، تنها عملکرد مدیران شهری نمی‌تواند بهترین تبعات را در پی داشته باشد، بلکه در اغلب موارد، مشارکت مردم به برنامه‌ریزان شهری کمک می‌کند از مشکلات موجود در طراحی شهری بهتر آگاه شوند و برای بهبود هر چه بیشتر آن بکوشند.

  شهرسازی تاکتیکی قابلیت‌های تغییر در مناطق را به تصویر می‌کشد

امروزه در بسیاری از شهرهای جهان، مردم تغییراتی را در فضاهای عمومی و معابر اطراف خود به وجود می‌آورند تا سرعت حرکت رفت و آمد وسایل نقلیه را محدود کنند و از این طریق، تبعات منفی ناشی از تردد آن‌ها را به حداقل برسانند. این اتفاق می‌تواند مدیران را از قابلیت اعمال تغییرات بیشتر در خیابان‌های سراسر شهرها برای کاهش سوانح خیابانی و امنیت بالاتر عابران پیاده آگاه کند. علاوه بر این، محدودیت سرعت وسایل نقلیه می‌تواند به رونق اقتصادی کسب و کارهای محلی کمک زیادی کند چرا که به مردم امکان تردد ایمن‌تر و در نتیجه بازدید بیشتر از مراکز تجاری را می‌دهد.

شهرسازی تاکتیکی قابلیت اعمال تغییرات در شهرها را به خوبی به تصویر می‌کشد؛ در این استراتژی، مردم اغلب به احیای فضاهای مرده در شهرها می‌پردازند، خیابان‌های خالی را از کسب و کارهای کوچک لبریز می‌کنند و حتی زمین‌های بازی موقتی در محل سکونت خود برای کودکان به وجود می‌آورند تا رضایتمندی این قشر را نیز از شهر خود افزایش دهند.

در بعضی از موارد، مردم حتی گام را فراتر می‌نهند و به نصب نیمکت‌هایی در نزدیکی محل سکونت خود برای گرد هم آمدن، ایجاد مسیرهایی برای دوچرخه‌سواری از طریق رنگ‌آمیزی معابر، قرار دادن باغچه‌های سیار کوچک در گوشه و کنار پیاده‌روهای مقابل محل سکونت خود و حتی چراغانی کردن محیط اطراف می‌پردازند.

  مردم و مدیران در شهرسازی تاکتیکی می‌توانند ایده‌های خود را مورد آزمایش قرار دهند

در شهرسازی تاکتیکی، خواه توسط مردم انجام شود یا مدیران شهری، تغییرات به صورت کوچک و موقتی اعمال می‌شود که البته همین گام‌های کوچک می‌تواند باعث ایجاد تحولاتی عظیم در شهرها شود. به عنوان مثال، ممکن است مردم برای کاهش ترافیک خودرویی، نصب پارکلت‌های موقتی در خیابان محل سکونت خود را مورد آزمایش قرار دهند که در صورت مثبت بودن نتیجه، مدیران یا حتی ساکنان سایر مناطق نیز به اعمال تغییرات مشابه در سایر معابر شهری خواهند پرداخت و تبعات مثبت آن را برای سراسر شهر به ارمغان خواهند آورد. از دیگر نمونه‌های بارز شهرسازی تاکتیکی که اغلب به صورت موقتی توسط مردم انجام می‌شود اما پیامدهای مثبت زیادی را در پی دارد می‌توان به استفاده از مبلمان قدیمی خود در فضاهای عمومی اشاره کرد که اغلب به گرد هم آمدن ساکنان یک منطقه و تقویت روابط عمومی آن‌ها منجر می‌شود.

  شهرسازی تاکتیکی به ایجاد تحولات دائمی منجر می‌شود

اگرچه اغلب اقدامات شهرسازی تاکتیکی به صورت موقتی انجام می‌شود با این حال، پیامدهای مثبت آن می‌تواند مدیران و ساکنان شهری را به اعمال دائمی این تغییرات سوق دهد. به عنوان مثال، شاید ساکنان یک منطقه، نیمکت‌هایی را به طور موقت در محل سکونت خود نصب کنند، اما اثربخشی این اقدام بر روابط میان مردم اغلب باعث می‌شود نیمکت‌ها برای مدت زمان بسیار طولانی‌تری در فضاهای مورد نظر مستقر بماند ضمن اینکه ساکنان سایر مناطق نیز به پیروی از این اقدام و به منظور بهره‌مندی از مزایای آن، تغییرات مشابهی را در محل سکونت خود به وجود آورند که در نتیجه، تحولی گسترده سراسر شهر را فرا خواهد گرفت.