50 درصد اراضی طبیعی ایلام از خاک ضعیف تشکیل شده است

غلامرضا ابدالی اظهار کرد: استفاده از سموم و کودهای شیمیایی، رهاسازی پساب‌های کارخانجات، مصالح ساختمانی، خونابه و رهاسازی امعا و احشام کشتارگاه‌های غیرمجاز حاشیه شهرها و روستاها، زباله و پسماندهای خانگی از دیگر عوامل مهم آلودگی این منابع حیاتی (آب و خاک) است.

وی یادآور شد: 420 هزار هکتار معادل 50 درصد عرصه‌های طبیعی استان را صخره‌ها، بیابان یا اراضی با خاک نامرغوب و ضعیف تشکیل داده که بیانگر کم بودن میزان سطح خاک در استان است.

مدیرکل حفاظت محیط زیست ایلام اضافه کرد: فعالیت‌ها و اکتشافات نفتی از مهم‌ترین عوامل تخریب و آلودگی خاک است که باید برای کاهش اثرات این آلودگی‌ها از روش‌های نوین چون استفاده از کشت باکتری‌های نفت خوار در آن محیط‌های آلوده بهره‌گیری شود.

ابدالی ادامه داد: جانمایی‌های غلط گذشته در احداث کارخانه‌ها و شرکت‌های بزرگی چون پتروشیمی و کارخانه سیمان ایلام بدون توجه و رعایت پیوست‌های زیست‌محیطی در آن زمان و همچنین استفاده از فناوری‌های قدیمی و منسوخ شده باعث بروز مشکلات زیست محیطی شده است.

وی تأکید کرد: فعالیت‌های مخرب بشری باعث افزایش غلظت املاح معدنی، شوری، فرسایش و سستی خاک شده است و در استان ایلام به علت شیب‌دار بودن زمین، بارش‌های رگباری سیلابی و شخم در جهت شیب زمین پتانسیل تشدید فرسایش خاک را بیشتر کرده است.

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان ایلام افزود: امحای غیراصولی پسماندهای پزشکی و عدم بی‌خطرسازی این پسماندهای آلوده، نخاله‌های ساختمانی، استفاده بی‌رویه از کود و سموم شیمیایی، آتش زدن پس چرای مزارع، فعالیت‌های نفتی و پتروشیمی و چرای بی‌رویه دام باعث نابودی تدریجی خاک و پوشش گیاهی می‌شود.

ابدالی با بیان اینکه زندگی تمام موجودات زنده به سلامت و حفظ عناصر حیاتی ازجمله آب و خاک بستگی دارد، یادآور شد: ترویج الگوی صحیح کشت و استفاده از ارقام مناسب و کم آب بر از تخریب خاک و مصرف بی‌رویه آب جلوگیری می‌کند و ایلام مستعد ارقامی چون بادام و انجیر است که توسعه و جایگزینی این گونه‌های مقاوم و کم‌آب‌بر از منابع آبی و خاکی استان جلوگیری می‌کند.

وی گفت: یکی از راه‌های مهم نجات منابع آبی و خاکی تغییر در الگوی کشت کشاورزی و جایگزینی کودها و سموم شیمیایی با کودهای طبیعی و روش‌های ارگانیک دفع آفات و حشرات است و همچنین تغییر در ساختار الگوی مصرف مردم و کاهش پسماندهای خانگی، تفکیک زباله‌های تر و خشک از مبدا از دیگر موارد کاهش آلایندگی آب و خاک است.

وی با تأکید بر این نکته که خاک و آب دو سرمایه گران‌بهای از دست رفتنی هستند، اظهار دکرد: حفظ سلامت این سرمایه‌های خدادادی نیازمند همکاری بیش از پیش واحدهای آلاینده و تمکین آن‌ها از قوانین، تغییر در ساختار فعالیت‌های کشاورزی، افزایش سرانه فضای سبز شهری، کاهش و مدیریت پسماندهای خانگی و غیرخانگی (شیمیایی، پزشکی، صنعتی، کشاورزی و...)، مدیریت پساب‌ها و نخاله‌های ساختمانی است.