اعتیاد؛ نمکی بر زخم آسیب‌های اجتماعی

رنگ رخساره شهر خبر از بی‌خبری برخی مسئولان از اعتیاد دارد

حوالی ساعت هشت صبح بود که یکی‌یکی با قیافه‌های خسته، ناراحت و بی‌حوصله برای شروع روزی دیگر از خانه‌ای نمور، تاریک و با بویی مشمئزکننده به بیرون می‌زدند، حوالی آن موتورسواران کلاه‌کاست به سر دیده می‌شدند که گویی منتظر این افراد و کسب درآمد خود بودند. این افراد با قدهای خمیده، لباس ژولیده و کثیف، خرامان‌خرامان و گاهی از فرط نعشگی بی‌اعصاب و بی‌رمق خودشان را به موتورسوارها می‌رساندند و در کسری از ثانیه در گوشه‌ای از کوچه، پارک و یا خیابان مچاله می‌شدند، نفسی عمیقی می‌کشیدند و بعد خوشحال، سرحال و‌ گاهی گیج از مصرف مواد در کوچه‌های ناامن گرمخانه تردد می‌کردند.

اهالی آن منطقه از این وضع به ستوه آمده بودند، این را می‌توان از صورت خانمی که سعی داشت با داستان‌ حواس پسربچه خود راپرت کند کند فهمید، او دستان فرزندش را محکم گرفته و قدم‌هایش پرشتاب و هراس‌زده بود، اهالی می‌گفتند که این گرمخانه خواب، خوراک و امنیت را از آن‌ها ربوده است. می‌گفتند بوی نامطلوب مواد مخدر، حضور گاه و بی‌گاه توزیع‌کنندگان مواد، مصرف گروهی و تکی، استفاده از یک سرنگ برای چند نفر و بعد بی‌خیالی و متوهم شدن معتادان که در گرمخانه سکنی گزیدند آن‌ها را به ستوه آورده است.

به‌راستی در کدام قاعده و قانون مدنی مجوز ساخت گرمخانه در محل بافت سنتی شهر که تعدادی زیادی منزل مسکونی وجود دارد داده شده است؟ آینده کودکانی که در این مناطق با دیدن معضل اعتیاد، مواد مخدر، ساقی و غیره بزرگ می‌شوند چگونه رقم خواهد خورد؟

وضع تأسف‌بار معتادان و حضور مستمر توزیع‌کنندگان مواد مخدر، به این منطقه ختم نمی‌شود و کافی است یک روز به جست‌وجوی آن‌ها در پارک‌ها بپردازید. در کسری از ثانیه گروهی از آنان را خواهید دید که سرخوشانه، بدون ترس و خیلی عادی مواد مصرف می‌کنند.

شبانگاه‌های این شهر تصویری دیگر از معتادان را به نمایش می‌گذارد و به نظر می‌رسد شب‌های شهر را به نام معتادان و موادفروشان زده‌اند، چراکه قدم‌به‌قدم در هوای سرد در کنار هم آتشی روشن کرده و از خاطرات خود تعریف می‌کنند و گاهی خنده‌های مستانه‌ای می‌زنند، از تعداد کارتن‌خواب‌ها که در هوای سرد همدان بگذریم، موضوعی که بیش از همه جلوه‌گری می‌کند عدم اولویت ساماندهی معتادا‌ن، گرمخانه‌ها و یا کمپ‌ها توسط مسئولان است که به‌نظر می‌رسد ساماندهی و پاک‌سازی شهر از این افراد به اولویت آخر برخی مسئولان تبدیل شده است.

در همین راستا و با موضوع آسیب‌شناسی معتادان و وضعیت گرمخانه‌ها با تعدادی از دبیران سازمان‌های مردم‌نهاد که در حوزه آسیب‌های اجتماعی و مواد مخدر فعال هستند و سپس با یکی از درمانگران این حوزه به گفت‌وگو نشسته که نتیجه را باهم می‌خوانیم:

دبیر سمن اندیشه‌های تابان گفت: موضوع بیماران متجاهر دچار اعتیاد از دیرباز جزء دغدغه‌های حوزه شهری بوده و طی سال جاری در روستا‌ها هم مشاهده شده است.

امیر غلامی‌پارسا با بیان اینکه به نظر می‌رسد که باید از زوایای مختلف به بررسی این معضل بپردازیم، ابراز کرد: چند سالی است که ساماندهی معتادان متجاهر در دستور کار قرار گرفته و چندان چالشی در این موضوع نیست، اما باید تلاش کرد سامان‌دهی این افراد، دچار چرخه معیوب بازگشت نگردد.

وی در ادامه ضمن اشاره به بازگشت 80 درصدی معتادان به چرخه اعتیاد مطرح کرد: باید تدابیری اندیشیده شود که بعد از طول درمان، مجدداً این افراد به چرخه اعتیاد بازنگردند.

دبیر سمن اندیشه‌های تابان معتقد است: کمپ‌های فعال استان و در کنار آن گرمخانه‌ها، گره‌گشا و پلی برای رفع مشکلات معتادان نیستند بلکه تنها ملجأ و پناهگاهی برای این آسیب‌دیدگان اجتماعی محسوب می‌شوند.

غلامی با بیان اینکه عدم سامان‌دهی معتادان باعث نازیبا شدن چهره شهر و مرگ تدریجی آن‌ها می‌شود، عنوان کرد: ساماندهی، پاک‌سازی و رسیدگی به معتادان از مهم‌ترین وظایف مدیریت شهری و سازمان‌های مربوطه است که به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر این مسئولیت مهم اجتماعی به فراموشی سپرده شده است.

وی بیان کرد: همه معتادان قابل برگشت همیشگی هستند و باید بر اساس استاندارد‌های بین‌المللی و علمی این امر مورد توجه قرار بگیرد.

دبیر سمن اندیشه‌های تابان از نبود امکانات پژوهشی در حوزه مواد مخدر انتقاد و خاطرنشان کرد: متأسفانه تاکنون اقدامات بسیار محدودی در حوزه پیشگیری از مواد مخدر صورت گرفته و بیشتر تمرکز مسئولان به بعد از اعتیاد افراد معطوف شده است، به‌طور مثال هرگز به مأموری که در منطقه خود معتاد ندارد پاداشی نمی‌دهند اما اگر همان مأمور گزارش اعتیاد و یا فروش مواد مخدر را در منطقه خود اعلام کند به او پاداش تعلق می‌گیرد.

غلامی با بیان اینکه متأسفانه در حوزه مواد مخدر تبلیغات بسیار خوبی در بین جوانان و نوجوانان انجام شده است، خاطرنشان کرد: تحقیقات نشان می‌دهد که 60 درصد مصرف‌کنندگان مواد مخدر «گل» را دانشجویان تشکیل می‌دهد، آمار نگران‌کننده‌ای که حاکی از عدم فعالیت و تبلیغ در حوزه‌های فرهنگی، ورزشی و اجتماعی است.

   اکثر کمپ‌ها از نظر بهداشتی، شرایط و مکان نگهداری معتادان و غیره مناسب نیست

دبیر سمن نقش‌نگاران سلامت جامعه با بیان اینکه به عقیده‌ بنده فردی معتاد متجاهر است که تصمیم می‌گیرد نسبت به آینده خود و اطرافیانش بی‌تفاوت باشد، عنوان کرد: وقتی انگیزه این فرد نسبت به مصرف مواد مخدر افزایش یابد، در اکثر مواقع حمایت خانواده را از دست می‌دهد و به کارتن‌خوابی در خیابان‌ها روی می‌آورد.

شیرین حبیبی با بیان اینکه در حال حاضر کمپ‌ها وضعیت خوبی ندارند، افزود: بیشتر کمپ‌ها از نظر بهداشتی، مکان نگهداری و یا برخورد مسئولان با بیماران شرایط مناسبی ندارند بنابراین باید مسئولان نظارت خود را بر کمپ‌های ترک اعتیاد بیشتر کنند.

وی با بیان اینکه هر شب تعدادی زیادی از معتادان در کف خیابان‌های شهر می‌خوابند، عنوان کرد: علیرغم وجود دو گرمخانه در همدان اما بازهم شاهد کارتن‌خوابی معتادان در تمام محله‌های همدان به‌خصوص امامزاده عبدالله که نزدیک محل گرمخانه است هستیم.

دبیر سمن نقش‌نگاران سلامت جامعه، بیان کرد: مشاهدات میدانی حاکی از آن است که معتادان اجازه دارند فقط تا ساعت هشت شب به گرمخانه مراجعه کنند این در صورتی است که این افراد معیشت خود را از طریق فروش ضایعات می‌گذرانند و کار خود از ساعت هشت و یا 9 شب تازه آغاز می‌کنند پس چه توقعی می‌توان داشت که معتاد برای خواب گرمخانه را انتخاب کند؟

حبیبی با بیان اینکه به‌نظر می‌رسد که بی‌کاری به بهانه‌ای برای معتاد شدن تبدیل شده است، تصریح کرد: لازم است که وام‌هایی برای بهبودیافتگان در گرو کار و اشتغال در نظر بگیریم، تعداد زیادی از این افراد تسهیلات رایج را دریافت می‌کنند اما بعد از مدتی دوباره به چرخه اعتیاد برمی‌گردند.

وی با تأکید بر لزوم مشاوره‌های قبل از ازدواج؛ عنوان کرد: باید در جلسه‌های مشاوره قبل از ازدواج به موضوع اعتیاد پرداخته و یا حتی از طرفین تست اعتیاد گرفته شود.

این فعال اجتماعی تصریح کرد: لازم است که مشاوران اعتیاد در مدارس و دانشگاه وارد شوند چراکه در حال حاضر اعتیاد و مصرف مواد به مدارس رسیده است.

حبیبی ضمن تأکید بر پاک‌سازی مناطق حاشیه شهر، عنوان کرد: متأسفانه این مناطق به مکانی امن برای معتادان و توزیع‌کنندگان مواد مخدر تبدیل شده و لازم است که پلیس مواد مخدر در این خصوص ورود جدی‌تر داشته باشد.

وی افزود: متأسفانه در حال حاضر هزینه کمپ ترک اعتیاد بسیار زیاد است و با توجه شرایط جامعه اینگونه افراد نمی‌توانند هزینه کمپ‌ها را پرداخت کنند.

   بیکاری رابطه مستقیمی با اعتیاد دارد

دبیر مؤسسه مردم‌نهاد یاران نگار (عج) با بیان اینکه در حال حاضر اعتیاد در زمره مهم‌ترین آسیب‌های اجتماعی شناخته می‌شود، اذعان کرد: متأسفانه در جامعه امروزی برخورد قهری با معتادان مناسب نیست و لازم است که برخورد‌های قهری با این قشر از جامعه به‌صورت مستمر تا زمان بهبودی کامل فرد ادامه یابد.

امید صالحی‌نیک گفت: متأسفانه در طول زمان‌های مختلف شاهد برخوردهای نامناسب و مقطعی با این افراد بوده‌ایم که نوع برخورد سبب آزادی عمل آن‌ها و هنجارشکنی آن‌ها در جامعه شده است؛ به‌عبارتی‌دیگر در جامعه حریم امنی برای خود تصور می‌کنند.

وی با بیان اینکه در چند سال اخیر تئوری معتاد، بیمار و مجرم نیست در کشور مطرح شده است، ادامه داد: مسئولان باید این موضوع را آسیب‌شناسی کنند که آیا معتاد واقعاً مجرم و بیمار نیست؟ در واقع باید به نیازسنجی معتادان بپردازیم.

دبیر سمن یاران نگار (عج) با بیان اینکه بیکاری رابطه مستقیمی با اعتیاد دارد، عنوان کرد: نداشتن شغل باعث به وجود آمدن آسیب‌های اجتماعی در جامعه می‌شود و فرد بیکار بسیار بیشتر از سایر افراد شاغل در معرض آسیب‌های اجتماعی قرار خواهد گرفت.

صالحی‌نیک با ابراز اینکه کاهش آسیب‌های اجتماعی در گرو اشتغال رغم خواهد خورد، مطرح کرد: اگرچه آمار نشان‌دهنده آن است که تعدادی از کارمندان و افراد شاغل هم درگیر اعتیاد می‌شوند ولی این تعداد در مقایسه با افراد بیکار معتاد بسیار کم و محدود است.

وی با انتقاد از جای‌گذاری نامناسب گرمخانه همدان در جوار مناطق مسکونی، اذعان کرد: قرارگیری گرمخانه در بافت سنتی و مسکونی سبب نارضایتی مردم و همسایه‌ها شده است و باید گرمخانه به مکانی که خالی از سکنه باشد منتقل شود.

دبیر سمن یاران نگار (عج) گفت: تنها شهرداری متولی گرمخانه نیست و تعداد زیادی از ارگان‌ها در بحث ساماندهی معتادان و گرمخانه مسئولیت دارند.

صالحی‌نیک با تأکید بر اینکه لازم است تمام ارگان‌ها با همکاری یکدیگر و در یک راستا در بحث مواد مخدر و اعتیاد وارد شوند و موازی‌کاری را کنار بگذارند، خاطرنشان کرد: عدم تمایل معتادان برای رفتن به گرمخانه باید آسیب‌شناسی شود.

   درمان اعتیاد درمانی روحی، روانی و معنوی است

یک پژوهشگر و درمانگر در حوزه اعتیاد گفت: بدون شک اعتیاد فقط وابستگی به انواع مواد اعتیادی که برخی به ناروا آن را مواد مخدر می‌نامند نیست، در جامعه و به‌طور کل در جامعه بشری کنونی انواع مختلف اعتیاد وجود دارد که می‌توان به اعتیاد به غذا خوردن و پرخوری، اعتیاد به کار کردن، به فضای مجازی، تلفن همراه و اینترنت، اعتیاد به روابط ناسالم، قمار، انواع رفتار‌های اعتیادی و به‌ویژه اعتیاد به معتاد که به این اعتیاد آخر هم‌‌وابستگی نیز می‌گویند، اشاره کرد.

حسام‌الدین معصومیان با بیان اینکه برای پرداختن به پدیده اعتیاد، ابتدا لازم است به یک بازنگری اساسی حتی در مورد مفاهیم و تعاریف رایج اعتیاد بپردازیم، اظهار کرد: ما هنوز در رویارویی با اعتیاد از واژه «مبارزه» استفاده می‌کنیم گویی می‌توان با جنگیدن این مشکل را حل کرد، درحالی‌که باید بدانیم مبارزه راه مهار این پدیده نیست و در ابتدا باید به این پدیده یک نگاه درمانی داشته تا به راهکار‌های اساسی و مؤثر رسید.

وی افزود: ما باید شرایط فرهنگی و اجتماعی را به‌گونه‌ای تغییر دهیم که فرزندان با وجود در دسترس بودن به مواد اعتیادآور (مخدر) به آن رغبتی نداشته باشند. متأسفانه در جامعه ما پدیده اعتیاد آسان گرفته شده است و حتی بسیاری از فعالان در این حوزه به ابعاد مختلف آن آگاهی ندارند و می‌خواهند خیلی سریع و آسان به‌خوبی با آن برخورد کنند.

این درمانگر و کارشناس اعتیاد با تشریح «هم‌وابستگی» در تعریف گسترده، آن را به‌عنوان یک ناخوشی زیربنایی تمامی اعتیادها دانسته و مطرح کرد: هم‌وابستگی یک حالت ناخوشی است که چهره‌های گوناگونی دارد که یکی از آن‌ها اعتیاد به مواد اعتیادآور است و در واقع همه معتادان از این حالت ناخوشی رنج می‌برند.

معصومیان تصریح کرد: در زمان‌های نه‌چندان دور درمانگران اعتیاد در حین درمان، متوجه حالت‌ها و رفتارهای غیرمعمولی و غیرطبیعی اعضای خانواده وابستگان به مواد مخدر شده و مشاهده کردند به همان اندازه که فرد معتاد به الکل و به دیگر مواد شیمیایی وابسته است؛ همسران، فرزندان و یا حتی آشنایان آن‌ها هم به کنترل و مراقبت کردن از آن‌ها وابسته هستند و در این مسیر حتی با حمایت‌های ناسالم از معتاد، به تداوم اعتیاد او کمک می‌کنند. به عبارتی بستگان فرد معتاد، به این فرد، اعتیاد پیدا می‌کنند.

وی ادامه داد: همان‌طور که فرد معتاد با استفاده از مواد اعتیادآور (مخدر) می‌خواهد خود را سرپا نگه دارد، اطرافیان فرد معتاد نیز با تلاش‌ها و واکنش‌هایی نابخردانه که در قبال رفتارهای فرد معتاد از خود نشان می‌دهند و مشغولیت‌های فکری که با فرد معتاد پیدا می‌کنند ناخوشی «هم‌وابستگی» در آن‌ها فعال می‌شود.

این درمانگر اعتیاد بیان کرد: نزدیکان و اعضای خانواده فرد وابسته به مواد بدون توجه به ‌سلامتی و نیازهای اساسی خود به‌طور مسئولانه‌ای که نوعی فداکاری به نظر می‌آید، به‌شدت مشغول مراقبت از فرد بیمار می‌شوند، درحالی‌که چنین رفتارهایی برخی درمانگران را با مشکل مواجه می‌سازد.

معصومیان اضافه کرد: آن‌ها برای او ترحم و دلسوزی می‌کنند، برای دفاع از او دروغ می‌گویند و مشکل اعتیاد او را انکار می‌کنند. درست مثل فرد معتاد یا الکلی که در حمایت از مصرف مواد خود و ادامه رفتار اعتیاد‌گونه‌اش؛ پنهان‌کاری می‌کند، دروغ می‌گوید و به‌طور کل مشکل خود را انکار می‌کند.

وی افزود: نکته مهمی که در اینجا مطرح می‌شود این است که اطرافیان فرد معتاد باید اول روی رفتار خود کار کنند و بدانند تا زمانی که ما به «هم‌وابستگی» نپردازیم، پرداختن به مسئله درمان اعتیاد به مواد اعتیادآور بی‌فایده خواهد بود.

این درمانگر اعتیاد بیان کرد: امروزه بسیاری از کسانی که معتاد نامیده می‌شوند نسبت به دانش پزشکی و روان‌پزشکی مشکلشان ناامید شده‌اند و مسئولیت بهبودی خود را پذیرفته‌اند؛ یکی از برنامه‌هایی که این افراد برای رهایی از اعتیاد در آن قدم می‌گذارند روش‌های 12‌گانه است.

معصومیان افزود: درمان اعتیاد درمانی روحی، روانی و معنوی است و در بیشتر موارد از عهده دارودرمانی و فناوری پزشکی بیرون است، همان‌طور که ما دیدیدم در درمان اعتیاد با استفاده از روش‌های سم‌زدایی خیلی سریع پاسخ مثبت نگرفتیم بنابراین لازمه درمان این افراد این است که باید عشق را در وجود این افراد بیدار کنیم.

وی با اشاره به رویکرد خوب دو انجمن «هم‌وابستگان گمنام» و انجمن «خانواده‌ها و آشنایان معتادان گمنام» گفت: این دو انجمن در کنار درمانگران اعتیاد و روان‌شناسان برنامه‌های خود را آغاز کرده‌اند، نکته مهمی که اینجا وجود دارد این است که افراد این انجمن‌ها اکثراً سابقه اعتیاد داشته‌ و متخصص نیستند اما چون خود فردی دردمند بوده و نیازهای فرد معتاد را بهتر درک می‌کنند، می‌توانند با روش‌های 12‌گانه تغییر ماهوی و درونی در این افراد ایجاد کنند و همچنین با دادن اطلاعات و آگاهی‌بخشی به خانواده‌ها و وابستگان افراد معتاد رفتار مناسب در مواجهه با این بیماران را به آن‌ها یاد می‌دهند.

این درمانگر اعتیاد گفت: اگر قصد تحولی در این حوزه داریم لازم است راهکارهای سابق به‌درستی بررسی شود نکات مثبت و منفی آن در نظر گرفته شود و بعد راهکار درست اتخاذ شود.»

معصومیان با بیان اینکه مسئله این است که به‌جز تنوع در مصرف انواع مواد اعتیادآور ما با مصرف‌کننده‌هایی روبه‌رو هستیم که با انگیزه‌ها و میزان مصرف متفاوت به مواد اعتیادآور گرایش دارند، مطرح کرد: همین نکته نشان می‌دهد باید دید علمی به موضوع درمان داشته باشیم که شخصیت و میزان تمایل افراد را در نظر گرفته است.»

وی ابراز کرد: فرد برای افزایش نشاط این مواد را استفاده می‌کند پس توکل او برای اینکه همه‌چیز در خداوند است کاهش یافته و فرد به یک خلأ روحی و عاطفی خواهد رسید.

این روان‌درمانگر با اذعان به اینکه معضل اعتیاد باید ریشه‌ای درمان شود، افزود: اینکه تنها بر عرضه مواد تأکید کنیم به عقیده بنده چندان راهگشا نبوده بلکه نیازمند همت همگانی و مشارکت در فرآیند بهبودی و پیشگیری دارد.

معصومیان خاطرنشان کرد: باید به جایگاهی برسیم که فرد معتاد خود به نتیجه برسد که استفاده از مواد اعتیادآور به صلاح او و جامعه نیست.

وی با بیان اینکه اعتیاد زن، مرد، کودک، فقیر، ثروتمند نمی‌شناسد، تصریح کرد: همیشه زنان معتاد هم کنار مردان وجود داشته‌اند اما در باور عامه، اعتیاد یک مقوله مردانه است، مطرح کرد: ازاین‌رو تصور می‌کنیم که امروز آمار اعتیاد زنان افزایش یافته است، شاید هم همین باور سبب شد که تا سال‌ها برای اعتیاد آن‌ها کاری نشود. هنگام برشمردن علل اعتیاد زنان به فقر، داشتن همسران معتاد و انحرافات اجتماعی اشاره می‌کنند اما به عقیده من در جامعه ما برای زنان، زمان و مکان و فعالیت‌هایی برای گذراندن اوقات فراغت تعریف نشده است و در نتیجه، برخی از زنان به سراغ استفاده از مواد‌ اعتیادآور می‌روند در واقع این همان خلأ درونی است که افراد برای لذت‌های دروغین؛ هویت و احساس کاذب به‌دنبال مصرف مواد می‌روند.

حال با توجه به آنچه گفته شد لزوم سامان‌دهی معتادان متجاهر از چند جنبه دارای اهمیت است. در وهله نخست عدم سامان‌دهی معتادان متجاهر می‌تواند به سیمای شهر آسیب بزند و شهر و جامعه را نازیبا جلوه دهد.

از طرفی وقتی به‌راحتی در سطح شهر عبور و مرور کنند و گاهی مواد خود را از خرده‌فروش تحویل بگیرند بعد از مدتی این معضل به امری عادی در شهر تبدیل می‌شود و دیری نمی‌گذرد که شاهد آمار سرسام‌آور اعتیاد در جامعه باشیم.

از سوی دیگر کارنامه معنادار معتادان متجاهر شامل ناامنی‌ها، درگیری‌ها، سرقت‌ها، بیماری‌ها، تجاوزها و دیگر آسیب‌ها بیان‌کننده آن است که باید به‌عنوان اولویت به درمان، مقابله، پیشگیری و صیانت اجتماعی آنان پرداخته شود. دیرزمانی است که دستگاه‌های مسئول بحث سامان‌دهی، درمان و بازتوانی تا مجازات و دستگیری و کیفرانگاری را مطرح می‌کنند؛ اما اینکه چقدر در این راستا موفق بوده‌اند، باید به داوری عمومی گوش سپرد. چشم و گوش جامعه و مسئولان باید به‌اندازه اهمیت مبارزه با مواد مخدر و معتاد متجاهر به این بحران حساس‌تر شود. این ‌مسئله در بحران کرونا نیز خود را نشان داد و رعایت نشدن پروتکل‌ها از سوی آنان در برخی مناطق، نگرانی‌هایی برای سلامتی خود آن‌ها و البته شهروندان ایجاد کرد.

آنچه تاکنون انجام شده هرچند پرمشقت و پرزحمت برای مسئولان و نظام بودجه بوده اما لازم است تحول و توسعه برنامه‌های اتخاذی مسئولان در این زمینه جدی‌تر مطالبه شود. گاهی برخی ناهماهنگی‌ها یا همسو نبودن دستگاه‌ها در روند اقدام، غرامت و آسیب ایجاد کرده و منجر به ناکام‌ماندن طرح‌های ملی می‌شود. با وجود وضعیت کرونازده کشور مجدداً بحث معتادان متجاهر و زمینه‌های ناقل‌بودن آن‌ها در سطح اجتماع قابل‌توجه‌تر است.

از دادستانی و سازمان زندان‌ها تا وزارت کشور و شهرداری، نیروی انتظامی و بهزیستی، استانداری، متولی یا تسهیل‌کننده جمع‌آوری و ساماندهی معتادان متجاهر هستند. تکاپوی زیادی هم شده است اما آمار و ارقام و تحلیل میدانی از برخی مناطق کشور و استان‌ها گویای نارسایی‌هایی است تا جایی که دادستانی استان همدان در جلسه‌ای به‌صراحت اعلام می‌کند که عملکرد شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر رضایت‌بخش نیست.

از طرفی گویا مسئله سامان‌دهی معتادان متجاهر نه‌تنها دغدغه بسیاری از مسئولان نیست بلکه برخی از آن‌ها حتی ورود به بحث سامان‌دهی معتادان را در شأن خود ندانسته و علیرغم وضعیت اسفناک استان حتی یک‌بار هم که شده به سطح شهر نیامده و تاکنون هیچ بازدید شبانه‌ای از این مسئولان ثبت نشده است و دید این عزیزان این است که همه‌چیز در سطح شهر کنترل شده و به عبارتی همه‌چیز آرام است و مردم چه‌قدر خوشبخت هستند!

از طرفی دیگر هر زمان که سازمان‌های اصلی متولی سامان‌دهی معتادان و کمپ‌ها ازجمله بهزیستی، شهرداری، استانداری، ستاد مبارزه با مواد مخدر، شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر مراجعه می‌کنیم با نگاهی حق‌به‌جانب می‌گویند وظیفه ما نیست و ما در حد بضاعت وظیفه خود را انجام داده‌ایم و وظایف خود را به یکدیگر محول می‌کنند.

از سوی دیگر تاکنون اقدام چشم‌گیری از طرف مدیر کل امور اجتماعی استان همدان در بحث سامان‌دهی معتادان انجام نشده است و به نظر آنان اعتیاد معضل نیست و در بحث برخور‌د و برنامه‌ریزی برای این معضل اولویت آخر آنان محسوب می‌شود.

این مسئله گفتنی است که معضل اعتیاد در بانوان از حساسیت بیشتری برخوردار است زیرا هر یک زن معتاد مساوی با 10 مرد معتاد است و متأسفانه اعتیاد بانوان آسیب‌های زیادی به خانواده و جامعه وارد می‌کند.

از طرفی شواهد نشان می‌دهد که معتادان متجاهر زن در استان همدان علاوه بر اینکه هیچ مرکزی برای درمان ندارند باید ساعتی در طول روز مرکز و گرمخانه خود را ترک کنند و با توجه به وضع خاص خود در شهر پرسه بزنند که این امر جای تأمل و تفکر دارد.