تبدیل پسماندهای انسانی به نیرو

لوگان یا لوگان‌سیتی منطقه‌ای دولتی واقع در جنوب کلان‌شهر بریزبن ایالت کوئینزلند استرالیا است که از سال 1981 رسماً به‌عنوان یک شهر معرفی شد و دارای مناطق صنعتی و تجاری بسیار، مراکز تفریحی متعدد و دانشگاه‌های شناخته‌شده است. شورای شهر لوگان با افتتاح نخستین کارخانه تبدیل جامدات زیستی به گاز در استرالیا، به اولین مکانی در نیم‌کره جنوبی تبدیل شد که زباله‌های انسانی را به انرژی‌های تجدیدپذیر تبدیل کرد.

  برنامه شورای شهر لوگان برای تبدیل فاضلاب به گاز

شورای شهر لوگان در اکتبر سال 2020 اعلام کرد که سعی دارد با تبدیل ضایعات انسانی به انرژی در کارخانه تصفیه فاضلاب «لوگان‌هولم (Loganholme)» دست به اقدامی بزند که طبق ادعای آن برای نخستین‌بار در استرالیا و حتی جهان انجام می‌شد. این شورا در همکاری با شرکت مهندسی «پیروکال (Pyrocal)» و سازمان ارائه‌دهنده خدمات یکپارچه «داونر (Downer)» روی پروژه‌ای شامل فرآیند حرارت‌دهی به لجن فاضلاب (بیوسولیدها) در دماهای شدید برای تولید بیوگاز فعالیت کرد. بیوگاز تولیدی پس از آن برای گرم کردن جامدات زیستی باقی‌مانده استفاده می‌شود و آن‌ها را به «بیوچار» مناسب برای اهداف کشاورزی تبدیل می‌کند.

بزرگ‌ترین تصفیه‌خانه فاضلاب شهر لوگان (WWTP) سالانه 34 هزار تن بیوسولید با هزینه دفع فعلی حدود 1.8 میلیون دلار در سال تولید می‌کند که این رقم برابر با 30 درصد از هزینه‌های عملیاتی آن است. لذا شهردار لوگان موفقیت پروژه شورای شهر را یک پیروزی بزرگ برای محیط‌زیست و پروژه‌ای سودبخش برای پرداخت‌کنندگان عوارض به شهرداری توصیف کرد.

عضو شورای شهر لوگان نیز با اشاره به فعالیت روزانه تصفیه‌خانه فاضلاب شهر که هر روز شش کامیون زباله تصفیه‌شده را برای استفاده به‌عنوان تهویه‌کننده خاک به «دارلینگ داونز (Darling Downs )» می‌فرستاد، فرآیند تبدیل این زباله‌ها به گاز را در لوگان‌هولم با وجود کاهش 90 درصدی حجم بیوسولیدها کمکی برای کشاورزان معرفی و اعلام کرد که این اقدام با صرفه‌جویی سالانه حدود 500 هزار دلار برای پرداخت‌کنندگان عوارض به شهرداری همراه است و در عین حال با کاهش تولید CO2 به میزان سالانه 4800 تن و جلوگیری از ورود آلاینده‌های آلی به خاک، به‌میزان قابل‌توجهی ردپای کربن را کاهش می‌دهد. به‌این‌ترتیب وی شرکای برنامه شامل گروه تجاری آب شورای شهر (لوگان‌واتر)، گروه مهندسی پیروکال و سازمان ارائه خدمات داونر را سزاوار دریافت اعتبارات گسترده برای ارائه این راهکار خلاقانه دانست.

رئیس کمیته زیرساخت و عضو شورای شهر لوگان نیز با اشاره به این‌که این پروژه توجهات جهانی را از سوی شرکت‌های انرژی‌های تجدیدپذیر و شهرداری‌های مختلف به سمت خود جلب کرده است، استفاده از گاز مصنوعی را در فرآیندی که قبلاً آزمایش نشده و در حال حاضر چشم جهانیان را به خود دوخته است تا چگونگی عملکرد آن را نظاره‌گر باشند، تکنیکی افتخارآفرین برای لوگان معرفی کرد.

  موفقیت لوگان در ایجاد تأسیسات لوگان‌هولم

شورای شهر لوگان موفق شد به‌دنبال آزمایشی موفقیت‌آمیز، تأسیسات 28 میلیون دلاری لوگان‌هولم را طی تلاشی 18 ماهه ایجاد کند که تأمین شش میلیون دلار از آن را آژانس انرژی‌های تجدیدپذیر استرالیا «آرنا (Arena)» متقبل شد. در این تأسیسات آب از لجن فاضلاب خارج، قبل از رفتن به کوره در آنجا سوزانده می‌شود و گازهای تولیدشده برای تأمین انرژی تأسیسات مورد استفاده قرار می‌گیرد. آن‌چه باقی می‌ماند ماده‌ای به نام بیوچار است که می‌تواند به‌عنوان یک کود با عیار بالا در بخش کشاورزی یا در مصالح ساختمانی استفاده شود. مهم آن‌که هرچند این بیوچارها از پسماندهای انسانی به دست آمده است، بوی فاضلاب نمی‌دهد. از سوی دیگر فرآیند گازی شدن مواد شیمیایی موجود در جامدات زیستی مانند میکروپلاستیک‌ها را از بین می‌برد و امکان استفاده از آن را برای موارد دیگر فراهم می‌کند.

شورای شهر لوگان اعلام کرد که این پروژه باعث کاهش انتشار کربن تا حدود 6000 تن در سال و صرفه‌جویی سالانه یک میلیون دلارخواهد شد. علاوه بر این پروژه مذکور به‌میزان چشمگیری از مشکلات حمل‌ونقل مربوط به این پسماندها شامل کامیون‌هایی با سوخت گازوئیل نیز کاسته است چراکه در گذشته 6 کامیون در روز لجن فاضلاب را از لوگان به دارلینگ داونز حمل می‌کردند که این تعداد در حال حاضر به یک کامیون در هفته کاهش یافته است.

شهردار لوگان خاطرنشان کرد که این تأسیسات، اولین در استرالیا، نیم‌کره جنوبی و جهان است. شورای شهر نیز متعهد شد که تا پایان سال 2022، لوگان را به شهری کربن‌خنثی تبدیل کند و هم‌اکنون در حال همکاری با محققان دانشگاه فناوری کوئینزلند است تا راهکارهای چگونگی استفاده از این محصول را در آینده مورد بررسی قرار دهد. طبق ادعای شهردار، پروژه شورای شهر لوگان در وهله بالاتر، دنیا را به جای خیلی بهتری تبدیل می‌کند چراکه تکنیک مذکور جهان را به سمت بی‌طرفی کربن سوق می‌دهد و آشکارا به آن کمک می‌کند تا بر مشکلات خود در این زمینه غلبه کند.