تأمین هزینه‌های ثابت و نیروی انسانی، بلای جان مؤسسه‌های خیریه

بی‌شک بدون کمک مؤسسات خیریه در این وا‌نفسای اقتصادی و بیماری، شاهد سیل عظیمی از محرومان در جامعه بودیم؛ مؤسساتی که مهم‌ترین دغدغه آن‌ها حل مشکلات مردم در تمام حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است و آن‌ها به‌صورت جهادی و خیرخواهانه بدون داشتن حمایت از ارگان یا مسئولی، اقداماتی درخصوص تهیه بسته‌های معیشتی، ایجاد اشتغال، کمک‌هزینه تحصیل، بیماری و غیره انجام می‌دهند.

یکی از اعضای خیریه تبسم زندگانی با بیان اینکه در این مرکز کودکان بی‌سرپرست مستقر هستند، عنوان کرد: در این مرکز از کودکان 2 تا 18 سال زندگی می‌کنند و بنا بر قوانین بهزیستی افراد بالای 18 سال نمی‌توانند در این مراکز بمانند و زندگی کنند.

وی با بیان اینکه یکی از رسالت‌های این مرکز توجه به مباحث آموزشی و درسی کودکان بی‌سرپرست است، اذعان کرد: در همین راستا یک واحد آموزشی تحت نظر این مرکز ایجاد شده است که به‌صورت کاملاً رایگان به کودکان بی‌سرپرست و یا بدسرپرست خدمات ارائه می‌دهد.

این خیر همدانی با بیان اینکه آموزش مهارت‌های مختلف که کودکان بتوانند در آینده از طریق آن درآمد داشته باشند در رأس اقدامات این مؤسسه خیریه قرار گرفته است، تصریح کرد: در همین خصوص آموزشگاه خیاطی ایجاد کردیم و درحال حاضر اکثر دختران بالای 13 سال مجموعه این مهارت را به‌طور کامل یاد گرفته‌اند.

وی ضمن اشاره به افزایش هزینه‌ها و تورم در جامعه، گفت: هزینه خوراک، پوشاک، درمان و سایر هزینه‌های اساسی کودکان نسبت به سال‌های گذشته چندین‌برابر شده است.

این خیر همدانی با بیان اینکه کمک‌هزینه‌ای که بهزیستی به مراکز خیریه پرداخت می‌کند تنها یک‌پنجم هزینه‌های کودکان را پوشش می‌دهد، یادآور شد: البته با توجه به هزینه‌هایی که در کشور وجود دارد و از طرفی اعتبار اندک سازمان‌های بهزیستی، نمی‌توان انتظاری بیشتر از این ارگان داشت.

وی ضمن اشاره به حقوق کارکنان مراکز خیریه که از کودکان بی‌سرپرست نگهداری می‌کنند، اذعان کرد: در اکثر موارد این افراد با کمترین حقوق و مزایا و برای رضای خدا کار می‌کنند؛ درواقع مراکز خیریه با توجه به بودجه اندک خود نمی‌توانند حقوق مناسبی و براساس قانون کار به کارکنان خود پرداخت کنند.

یکی از اعضای مؤسسه خیریه ترنم محبت نیز با بیان اینکه در مؤسسه ما کودکان بی‌سرپرست بهزیستی به سرپرستی گرفته می‌شوند، اذعان کرد: درحال حاضر در این این مؤسسه بالغ‌بر 35 کودک بی‌سرپرست زندگی می‌کنند.

وی با بیان اینکه همدان در امور خیریه و سرکشی به کودکان بی‌سرپرست از استان‌های پیشرو در کشور است، یادآور شد: در زمان قاجار مردم همدان اقدام به تأسیس یتیم‌خانه کردند و درواقع همدان جزء نخستین شهر‌ها در ایران است که منزل و مکانی را برای افراد بی‌سرپرست ایجاد کرد.

این خیر همدانی اضافه کرد: در امور خیریه همیشه مردم پای کار بودند و بخش عظیمی از امور مؤسسه‌های خیریه از طریق مردم انجام می‌شود.

وی با بیان اینکه کمک‌هزینه بهزیستی تنها 20 درصد مخارج مؤسسه‌ها را پوشش می‌دهد، اذعان کرد: با افزایش بی‌رویه هزینه‌های ثابت و متغیر مؤسسه‌ها و تورم موجود در جامعه، روزبه‌روز بر تعداد مشکلات مؤسسه‌ها اضافه می‌شود.

این خیر همدانی با بیان اینکه در مراکز شبانه‌روزی کودکان بی‌سرپرست به تمام امور مورد نیاز آنان توجه می‌شود، عنوان کرد: در این مراکز به امور آموزشی، تفریحی، روزمره و غیره کودکان توجه می‌شود.

وی با بیان اینکه برای سهولت در کار و تأمین نیاز‌های کودکان در این مرکز مخارج مختلف را بین خیرین تقسیم کردیم، اذعان کرد: به‌طور مثال یک خیر ماهانه مسئول خرید برنج و دیگر خیر مسئول تهیه میوه کودکان است.

این خیر همدانی با بیان اینکه عمده هزینه‌های ما صرف مسکن و کارکنان می‌شود، ابراز کرد: بیشترین مشکل هم در این حوزه است و درواقع تأمین هزینه‌های مسکن و کارکنان به‌سختی انجام می‌شود.

وی بیان کرد: عملکرد بهزیستی در این شرایط اقتصادی و تورمی ستودنی است و واقعاً نمی‌توان در این اوضاع انتظار حمایت صددرصدی از بهزیستی داشت.

این خیر همدانی با بیان اینکه در یک سال اخیر شاهد تأخیر در پرداخت یارانه‌ها نبوده‌ایم، اذعان کرد: در سال جاری خوشبختانه شاهد افزایش 30 درصدی یارانه کودکان بی‌سرپرست هستیم.

وی با بیان اینکه در حوزه آموزشی و مهارتی با توجه به بالا بودن هزینه‌ها نیازمند کمک هستیم، ابراز کرد: تاکنون همشهریان و مسئولان با کمک‌های بی‌نظیر خود باعث شدند که این کودکان هم مانند سایر کودکان مهارت‌های مختلف را یاد بگیرند و درحال حاضر هم درخواست ما این است که مؤسسه‌های خیریه را کمک کنند.

این خیر همدانی تأمین هزینه‌های ثابت و نیروی انسانی را مهم‌ترین مشکل خیریه‌ها دانست و افزود: اکثر مؤسسه‌های خیریه شبانه‌روز به‌لحاظ تأمین حقوق کارکنان خود با مشکل مواجه هستند و به‌دلیل ساختار این مؤسسات و وابستگی کودکان به مربیان، نمی‌توان از افراد جدید استفاده کرد.

با توجه به آنچه گفته شد، بسیاری از خانواده‌ها در ایام کرونایی ازنظر اقتصادی دچار آسیب شدیدی شده و همین موضوع کوچک‌تر شدن سفره آنان را به‌ دنبال داشته است.

البته این مشکلات برای برخی دیگر از خانواده‌ها بسیار سهمگین‌تر بود که عمدتاً تحت پوشش نهادهای حمایتی و خدماتی قرار داشتند و دراین‌بین فشار اقتصادی وارده به آنان بسیار خُردکننده‌تر از دیگر اقشار جامعه بوده و توجه بیشتر دولت، مسئولان، خیران و سازمان‌های حمایتی را می‌طلبد.

بااین‌حال در دورانی که هرروز بیشتر از روز قبل جامعه فشار اقتصادی را متحمل می‌شود، اما حمایت‌های ارگان‌ها و سازمان‌هایی مانند کمیته امداد از خانواده‌های زیر پوشش خود اگرچه کم‌وبیش ادامه دارد، اما باید معترف بود که پاسخگوی نیاز این خانواده‌ها نیست.

در جامعه امروزی بیشتر از هر دوران دیگر می‌توان به نقش مؤسسات و تشکل‌های مردم‌نهاد و خیریه برای رفع محرومیت‌زدایی پی برد.

تأمین مکان ثابت برای انجام امور خیریه، تنها خواسته این افراد است و جا دارد که مسئولان امر در این خصوص آنان را یاری کنند.