دستی که عامدانه نگذاشت ابری ببارد

شهریورماه امسال فاطمی‌امین به یزد سفر کرد و با حضور وی شرکت اکتشاف، استخراج و فرآوری اسمالون مروست، شرکت آهک نگین سپید ایساتیس اردکان، شرکت کارخانجات کاشی و سرامیک ونوس میبد و طرح توسعه شرکت یزد پلیمر کویر افتتاح شد و وزیر از چهار واحد فولادی و تولیدی بازدید کرد؛ همان‌طور که که همگان مستحضر هستند، قاعده همین است که همه استان‌ها براساس آن عمل می‌کنند. اما ظاهراً در سفر اخیر وزیر صمت به استان خرق عادت شده است و میهمان را با تأثیرگذاری‌های فردی به دورترین مناطق برده‌اند! بعد از حدود 50 دقیقه رانندگی، یک زمین خالی را به او نشان‌ داده‌اند که قرار است اینجا بشود شهرک صنعتی، ایشان از واحدهای تولیدی کوچک حتی با دو چرخ خیاطی نیز بازدید کرده‌اند!

این خیلی خوب است که وزیر دولت مردمی از حال فلان تولیدکننده که اتاقی از منزلش را برای کار اقتصادی اختصاص داده خبر داشته باشد، اما لزومی ندارد در سفری یک‌روزه دست وزیر را بگیریم و تا اتاق خانه فلان روستایی ببریم که مردم ببینند ما برایشان کار کرده‌ایم و این شائبه پیش بیابد که بیشتر از هر نیت دیگری (که ان‌شاالله خدمت برای رضای خداوند باشد)، برای انتخابات سال آینده است؛ به‌هرترتیب روستاییان بی‌آلایش باید ببینند که نماینده‌شان به فکر آن‌ها است و چه چیزی از این بهتر که وزیر را تا روستای آن‌ها برده! اما انصافاً کدام تدبیری حکم می‌کند که وقتی واحدهای بزرگ تولیدی ما ماه‌ها پیگیری می‌کنند تا چند دقیقه معاون وزیر را ببینند و فلان مشکل صادرات محصولشان یا تسهیلات بانکی خود را حل کنند، ما وقت وزیر را صرفاً به چنین چیزی اختصاص دهیم و وی را از این روستا به آن روستا ببریم؟ تازه از قبل هم هماهنگ نکنیم که روستاییان تأسیس شهرک نساجی (موضوع مورد نظر نماینده) را بخواهند و فقط درباره فروش 30 مانتویی که روی دستشان مانده است، صحبت کنند.

خلاصه اینکه سیدرضا فاطمی‌امین یک روز متفاوت را در دوران وزارتش تجربه کرد؛ اگرچه او تلاش می‌کرد با روی گشاده و صبورانه به سخنان گوش دهد و گره از کار همه حتی آن چند کارگری که با ناباوری مشکلشان را طرح کردند و وزیر شخصاً مسئله را فی‌المجلس پیگیری کرد، باز کند. اما همدان نتوانست از این فرصت به‌خوبی بهره ببرد، چراکه به نظر می‌رسد شاید برخی با این‌گونه حرکات به ماندن دل بسته‌اند.