|
مدیر پایگاه ملی میراث فرهنگی ارگ باستانی نوشیجان ملایر ظهر سه‌شنبه 29 فروردین‌ماه در این نشست تخصصی به معرفی داشته‌های فرهنگی این اثر و جایگاه آن در سیطره باستان‌شناسی ایران پرداخت.
ابراهیم جلیلی افزود: در محوطه دشت نوشیجان دو نکته برای ما بسیار حائز اهمیت است؛ نخست نگهداری از پوشش گیاهی منطقه و جلوگیری از فرسایش خاک و تغییر اقلیم و دوم ایجاد فضای سبز متناسب با شرایط آب‌وهوایی و خاک شور دشت نوشیجان با نگاه به قوانین میراث فرهنگی حاکم بر محوطه و حرایم مناطق باستانی.
در ادامه این نشست فیلم کاوش‌های اثر نوشیجان ساخته روت استروناخ نمایش داده شد و اعضا به بیان نظرات خود پرداختند و مقرر شد امکان اجرای ممیزی طرح مرتعداری منطقه توسط منابع طبیعی با همکاری دانشگاه مورد بررسی قرار گیرد.
همچنین طبق تفاهم صورت‌گرفته اساتید برای پایان‌نامه دانشجویان رشته‌های منابع طبیعی و کشاورزی موضوعات مرتبط با پوشش گیاهی دشت شورکات را معرفی کنند و مقالات و پایان‌‌‌نامه‌های مرتبط کارشده در اختیار پایگاه نوشیجان قرار گرفته و جلسه بعدی در این پایگاه برگزار شود و بازدید میدانی از منطقه صورت پذیرد.
ارگ نوشیجان یکی از قدیمی‌ترین بناهای جهان محسوب می‌شود، این ارگ در شهرستان ملایر و در روستای شوشاب واقع شده؛ بررسی‌های باستان‌شناسی نشان داده که این تپه باستانی دارای سه طبقه تاریخی است که طبقه اول متعلق به دوران مادها، طبقه دوم مربوط به دوران هخامنشیان و طبقه سوم مربوط به حکومت ساسانیان بوده، تپه نوشیجان در سال 1343 کشف و در سال 1346 ثبت ملی شد.
این بنا در 20 کیلومتری شمال غرب ملایر روی صخره‌ای طبیعی و مشرف به جلگه‌ای به‌نام شورکات قرار گرفته است. نوشیجان در لغت به معنای جایگاه نوش یا جایگاه انوش است که نوش یا انوش ظاهراً نام زنی بوده که بر منطقه حکومت می‌کرده است.
در نوشیجان نمونه‌هایی از نخستین پول‌های بشری نیز پیدا شده که نام این پول‌ها سیگلو و از جنس نقره بوده و به دوران مادها تعلق دارد. همچنین این پول‌ها به شکل حلقه‌های توخالی یا حلقه‌های مارپیچ از فلز نقره ساخته شده‌اند.
|
