زهرا مهدوی اظهار کرد: یکی از چالشهای اساسی شهرنشینی عصر حاضر، سلطه خودروها بر فضاهای شهری است، فضاهایی که زمانی بستر حیات جمعی شهروندان بود و با نفوذ خودرو تا حدود زیادی نقش سازنده خود را در ارتقای کیفیت زندگی شهروندان از دست داد. وی افزود: یکی از مهمترین سیاستهایی که طی سالهای اخیر جهت تقلیل این سلطه مورد توجه قرار گرفته، پیادهمدار کردن خیابانهای شهری است، از آنجا که مدیریت شهری با محدودیتهای مالی، فنی و عمرانی روبهرو است، اولویتبندی پیادهمدارسازی خیابانهای شهر حائز اهمیت است. این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: اولویت ایجاد محورهای پیادهمدار در شهرها تحت تأثیر سه مؤلفه زیربنایی چیدمان فضا، دسترسی به اختلاط کاربریهای فراغتی و دسترسی به اختلاط کاربریهای مرتبط با نیازهای روزمره یا کاری قرار دارد. مهدوی تصریح کرد: مسیرهای عابر پیاده بهعنوان بخشی جداییناپذیر از سیستم حملونقل شهری و ارتباطدهنده مبدا و مقصد با سوارهرو است، با توجه به مشکلاتی که وسایل نقلیه موتوری درونشهری به وجود آوردهاند، توجه جدی به پیادهمداری میتواند با کاهش مصرف سوخت، کاهش آلودگی هوا، کاهش معضلات ترافیکی و هزینه خانوارها همراه باشد. وی ادامه داد: هدف افزایش قابلیت پیادهمداری مسیرهای عابر پیاده در خیابانهای شهرها است و گسترش پیادهمداری سبب افزایش سلامت جسمی و روحی شهروندان و خلق فضاهای شهری با کیفیت مناسب خواهد شد. این کارشناس شهرسازی گفت: امروزه بیشتر فضاهای عمومی شهرها و خیابانها به دلیل افزایش بیرویه وسایل نقلیه و وابستگی الگوی زندگی شهری به آنها به شدت تحت سلطه خودرو درآمده است، شکلگیری و توسعه بیشتر فضاهای شهری، خیابانها و حتی کوچهها در شهرهای جدید ایران بر مبنای مقیاس سواره و مسائل مربوط به ترافیک است. مهدوی تصریح کرد: محورهای کمعرضی که در حاشیه محورهای سوارهرو در خیابانهای شهری بهعنوان پیادهرو وجود دارد، گویا پسماندههایی از فضای اصلی سوارهرو است که تنها برای ترددهای ضروری شهروند پیاده باقی مانده است، در حالی که فضاهای شهری پیادهمدار و شهروندگرا باید ویژگیهایی از جمله اجتماعپذیری، امنیت اجتماعی و روانی، خوانایی، دسترسی راحت، پویایی و سرزندگی، حس تعلق و خاطرهانگیزی مکان، احیای هویتهای تاریخی و اجتماعی، مسیرهای پیاده و دوچرخه، کیفیت منظر شهر، کیفیت عناصر طبیعی و مبلمان شهری را با خود به همراه داشته باشد. وی گفت: این ویژگیهای پیادهمدار تأثیر بسیار زیادی بر شکلگیری کمی و کیفی انواع تعاملات اجتماعی و ارتقای کیفیت زندگی شهروندی دارد.
|