آسیب‌شناسی تشکل‌های دانشجویی

بهزاد دانشفر

اگر بخواهیم با نگاه آسیب‌شناسانه به حرکت‌های تشکل‌های دانشجویی بپردازیم، ابعاد متعدد از جنبه‌های مختلف قابل طرح است؛ اما یکی از دلایل مهم آسیب‌دیدگی را باید انحراف در مبانی معرفتی بدانیم که این خود سرآغاز کج‌روی‌ها و بیهوده‌خواهی‌ها است. سنگ بنای معرفتی اصل مهمی است که یک تشکل براساس آن، اثر خود را بر جوان دانشجو گذاشته و نیاز است از ابتدا به‌عنوان آرمان صحیح، مطالبه شود. هرگونه تشکیک و ابهام در آرمان، اهداف یک تشکل را در درازمدت تحت شعاع خود قرار داده و آن را ناکام می‌کند. آرمان یک تشکل، هر چقدر واضح و روشن باشد، هم اثرگذاری و ماندگاری بیشتر و هم تمرکز مطلوب برای رسیدن به اهداف دارد، اما بالعکس آن نیز متصور است. با وقوع انقلاب اسلامی و تأثیر شگرف اسلام ناب محمدی (ص)، باید گفت مبانی معرفتی مورد نیاز یک تشکل دانشجویی با توجه به نیاز جامعه، مؤلفه‌هایی همچون عدالت‌خواهی و تحقق آن یا مفاهیمی مانند آزادی و تحقق آن، به همراه مفهوم صبر و انتظار از آینده است.«آرمان‌خواهی»، «امید» و «عقلانیت» ابزار لازم حرکت تشکل‌های دانشجویی امروز است که در غیر این صورت، رکود یا انحراف تشکل دور از انتظار نیست. به فرموده رهبر معظم انقلاب اسلامی، کینه دشمن نسبت به جوان ایرانی به‌مراتب بیش از مسئولین ایرانی است، چراکه بدون حضور و کار و انگیزه جوانان، کاری از دست مسئولان برنمی‌آید. در شرایط کنونی «بدبین کردن به خود» راهبرد دشمنان انقلاب اسلامی در برابر ملت ایران به‌ویژه جوانان است. القای رویگردانی ملت ایران از اعتقادات دینی و همچنین وابستگی انقلابی، تلاش‌های دشمنان برای ایجاد همان بدبینی است که می‌بایست تشکل‌های دانشجویی فعال در بین جوانان، رهیافت و راهبردی صحیح را تشخیص و نسبت به آن آگاهی دهند.

پس آنچه نتیجه می‌گیریم این است که تشکل‌های دانشجویی می‌بایست همواره احساس مسئولیت در برابر مسائل کشور داشته باشند و فعالیت و مطالبه‌اش در جهت برطرف کردن مشکلات توأم با حضور در حوادث اجتماعی باشد، اما بیش از همه این فعالیت‌ها، آنچه باعث آسیب جدی بوده، همان نوع نگاه معرفتی است که می‌بایست سنگ بنای اول یک تشکل دانشجویی، تقویت زیربنای محکم معرفتی حرکت دانشجویان باشد.