لزوم اولویت‌دهی آموزش‌وپرورش و دانشگاه‌ها به انتخابات

انتخابات اسفندماه یکی از میدان‌های اصلی تحول‌خواهی است؛ نقش آموزش‌وپرورش و دانشگاه‌ها به‌عنوان نهادهای جامعه‌پذیر و مرتبط با جوانان از حیث آموزش و ایجاد بستر کنش انتخاباتی، از اهمیت بالایی برخوردار است. اگرچه تأکید وزیر محترم علوم و فناوری بر به‌کارگیری همه امکانات دانشگاه‌ها در اجرای پُرشور انتخابات بوده و بسته سیاستی انتخابات دانشگاه‌ها با به‌کارگیری 20 اقدام پیش‌بینی شده است، اما نقدهایی مبنی بر ملموس و به‌هنگام بودن اجرای چنین سیاست‌هایی با درنظر گرفتن میزان ضریب تأثیر در موقعیت مکانی و زمانی، وجود دارد. آموزش‌وپرورش نیز از این قائله مستثنا نیست؛ فرهنگیان سهم و نقش بسیار زیاد و مهمی در این رخداد بزرگ دارند. بصیرت‌دهی به اساتید و معلمین مستلزم توانمندسازی بهینه در برابر موجی از مطالبات جامعه و جوانان است که به نظر، صرف ایجاد بستر انتخاباتی برای طرح دیدگاه جوانان، کافی نباشد.

وزارت‌های علوم و فناوری و آموزش‌وپرورش می‌بایست برای مهم‌ترین و بااولویت‌ترین مسئله آتی کشور در حوزه اساتید و معلمین و همچنین جوانان دانشجو و دانش‌آموز، برنامه‌های نظارتی داشته باشند و جهت برنامه‌ریزی و هدایت آن‌ها، واقع‌بینانه تلاش کنند. دعوت کردن به انتخابات و محور قرار دادن آن با چهار خصوصیت مشارکت قوی، رقابت واقعی، سلامت به معنای حقیقی و امنیت انتخابات، با رعایت دوری از هرگونه سوء استفاده، مطالبه مردم از دانشگاه‌ها و آموزش‌وپرورش بوده و وظیفه آنان است.

وقتی جمهوریت و اسلامیت نظام وابسته به انتخابات بوده، لازم است مسئولین عالی استان کیفیت اجرای آن را با نگاه ویژه به دانشگاه‌ها وآموزش‌وپرورش، دنبال کنند. نگاه تک‌قطبی به جوانان و انتظارات از آنان نیز خود یک آسیب است و دانشگاه‌ها و آموزش‌وپرورش می‌بایست ضمن سنجش بینش فعلی اساتید و معلمان در مقوله انتخابات، بستر مشارکت آگاهانه همه‌جانبه را فراهم آورند و به این قائل باشند که مجلس ضعیف، تحولی ندارد. قطعاً انتخابات یک وظیفه همگانی است که ملت و دولت در برابر آن مسئولیت دارند و کسانی که مخاطب دارند، وظیفه و تکلیف مضاعفی برای نقش‌آفرینی برعهده آن‌ها است. امیدواریم مسئولین استانی با هدف‌گذاری متمرکز در این خصوص در مقایسه با سایر استان‌ها متمایز عمل کرده و برگ زرینی بر افتخارات استان بیفزایند، ان‌شاء‌الله.