این‌همه تأکید روی «تحریم» یک میراث مهم تاریخی، برای چیست؟

سمیرا گمار

سپهرغرب، گروه یادداشت- سمیرا گمار : شاید این‌روزها شما هم در برخی محافل مجازی و حضوری عبارت «رأی بی رأی!» را شنیده و با افرادی مواجه شده باشید که با ایجاد شرمساری در دیگران، سعی در ناموجه جلوه دادن شرکت در انتخابات دارند.

خوب است بدانیم بزرگ‌ترین سرمایه مغز ما بعد از امگا3 و خواب کافی، داشتن افکار سالم و پرسیدن سؤال‌های خوب است. پس بد نیست این افراد از خود بپرسند حکومت از رأی ندادن ما بیشتر نفع می‌برد یا گروه‌هایی که می‌خواهند از طریق صندوق رأی، قدرت را در دست بگیرند؟ آیا صندوق رأی که قدمتش به چند 10 سال قبل از انقلاب برمی‌گردد، درنهایت متعلق به مردم است یا جمهوری اسلامی؟ کاش این افراد به این سؤال پاسخ دهند که وقتی رأی نمی‌دهند، چه می‌شود؟ مثلاً جمهوری اسلامی خواهد گفت خب! مشارکت پایین آمد، پس ما را نمی‌خواهند، حالا چه‌کار کنیم؟ جمع کنیم برویم؟!

سؤال مهم‌تر این است که صندوق رأی بینوا چه چیزی دارد که تندروهای داخلی و اپوزیسیون خارجی این‌قدر درتلاش هستند که وجود نداشته باشد؟ این‌همه تأکید روی تحریم یک میراث مهم تاریخی برای چیست؟

فرض را بر این می‌گیریم که فعلاً فرد مناسبی با معیارهای شما برای رأی دادن وجود ندارد، آیا شما باید به‌راحتی عاملیت خود را واگذار کنید؟ از همین صندوق رأی نبود که مصدق بیرون آمد و نفت ما ملی شد؟

آن‌ها که بر طبل تحریم انتخابات می‌کوبند، هرگز صادقانه به شما نخواهند گفت که چرا و چگونه مشروعیت زیست را می‌گیرند، می‌گویند «رأی بی‌رأی»! خنده‌دار است که این افراد فکر می‌کنند با رأی ندادن «اعتراض» می‌کنند، اما بدانید برای نابودی اول جمهوریت را از نظامتان می‌گیرند تا بعد مشروعیت زیست را از شما بگیرند. اینکه عده‌ای سعی دارند رأی ندادن را به‌عنوان «کنش اعتراضی» جا بزنند و فکر کنند خیلی زرنگ‌اند که به حکومت آخوندی! پروبال نمی‌دهند، باید به آن‌ها هم گفت آن کنش اعتراضی که درنهایت به نفع رقیب تو باشد، یک‌جور اُسکلیسم سیاسی و ژست متفکرانه گرفتن است، چون شما زمین را که ترک کنید، نفر مقابل برنده می‌شود!

خدا به ایران عزیز ما رحم کند که افراد تمامیت‌خواه داخلی و کاسب خارجی دست به دست هم داده‌اند تا تضعیفش کنند. به هر ترتیب ما به‌عنوان مردم این سرزمین اجازه نمی‌دهیم رابطه‌مان به‌عنوان شهروند با صندوق رأی توسط کسانی که قائل به رأی نیستند، قطع شود.

این تعهد، رابطه و حق را در هر صورتی استفاده می‌کنیم؛ با این تأکید که رأی حق است و نه وظیفه. فضای موجود براساس بی‌اعتماد کردن ما و بی‌معنی کردن انتخابات سازمان‌دهی شده و باطل‌السحر این فتنه از قضا رأی دادن است. راستی یک نابکاری هم گفته بود رأی مردم مشروعیت ندارد، من شخصاً برای لعنت به او رأی می‌دهم!