در انتخاب رئیس‌جمهور به اطرافیان کاندیداها هم دقت کنیم

زهره پوروهابی

پرواز اردیبهشت‌ماه باعث شد تنور انتخابات زودتر از موعد روشن شده و هر چقدر به هشتم تیرماه نزدیک‌تر می‌شویم، بازار رقابت‌ها برای تصدی دومین جایگاه در نظام جمهوری اسلامی داغ‌تر می‌شود؛ درواقع مردم قرار است در این روز به چیدمان و گرایش جدیدی از نیروی انسانی برای شبکه خدمت‌گزاران خود رأی بدهند. این شبکه از رئیس‌جمهور و هیئت دولت آغاز شده و تا دهیاران دورترین روستاهای کشور را شامل می‌شود و به تبع نوع اختیارات محوله در قانون از اقتصاد گرفته تا مسائل سیاسی و اجتماعی ایرانیان تحت تأثیر تصمیمات این شبکه مدیریتی و کارشناسی قرار خواهد گرفت، به عبارت دیگر مردم باید دقت کنند به چه کسانی و برای چه جایگاهی رأی می‌دهند.

می‌گوییم مردم باید دقت کنند به چه «کسانی» رأی می‌دهند و نه به چه «کسی»، از این جهت است که دولت را فرد پیش نمی‌برد، بلکه هر کسی از ابتدای فعالیت سیاسی خود به‌ویژه وقتی متصدی سِمتی جدی می‌شود، اطرافیانی پیدا می‌کند که چه بخواهد یا نخواهد، به دنبال تأمین منافعی هستند؛ حالا عده‌ای بیشتر دنبال منافع مادی هستند و برخی معنوی. اما به‌هرروی کاندیداها را باید با تیم همراهشان سنجید؛ رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود در حرم امام فرمودند «در این حرکت عظیمی که انجام می‌گیرد، در رقابت‌های پیش روی انتخابات بین نامزدها، اخلاق حاکم باشد؛ بدگویی کردن، تهمت زدن و لجن‌پراکنی کردن کمکی به پیشرفت کارها نمی‌کند، به آبروی ملی هم لطمه می‌زند». بنابراین این موضوع می‌بایست مهم‌ترین ویژگی باشد و برای اطرافیان کاندیداها نیز لازم است که لحاظ شود؛ اینکه در جمع‌های واقعی و مجازی رعایت اخلاق را سرلوحه کار خود قرار داد و بر این مشی پایبند بود.

سنجه دوم نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری رویکرد خود این افراد به مسئولیتی است که برعهده می‌گیرند؛ برنامه‌محور بودن، مجاهدت خالصانه برای خدمت به مردم، ایمان به توانمندی داخلی و حق‌طلبی، ازجمله ویژگی‌هایی است که باید جزء ملاک‌های انتخاب رئیس‌جمهور آینده و مد نظر مردم باشد.

این یک واقعیت است که نمی‌توانیم امروز با نگاهی سطحی و بدون تحقیق پای صندوق رأی برویم و فردا هر کم و کسری دیدیم، بگوییم چرا؟ قطعاً نمی‌توان انتظار داشت رئیس‌جمهور تمام مشکلات کشور را حل کند، اما بی‌شک گرایش‌ها و راهبردهای او و دولتش می‌تواند گره‌گشا باشد یا شتاب پیشرفت کشور را کُند کند؛ بنابراین این مردم هستند که انتخاب می‌کنند در سال‌های پیش‌ رو کشور سرعتی شتابنده به سوی پیشرفت داشته باشد یا در سنگلاخ ناکارآمدی‌ها درجا بزند. یادمان باشد در برهه‌ای این کشور روزانه بیش از 500 نفر بر اثر کرونا کشته می‌داد و رئیس‌جمهور حتی زندگی مردم را به رضایت کشورهای اروپایی و آمریکا گره زده بود، اما با تغییر دولت روند واکسیناسیون سرعت گرفت و خیلی زود مرگ بر اثر همه‌گیری به صفر رسید.

مردم باید بدانند که این غوغاها و شلوغ‌بازی‌های ایام انتخابات می‌گذرد، آنچه که باقی می‌ماند، رئیس‌جمهوری است که براساس نگرش‌ها و رویکردهایش کشور را پیش خواهد برد و برای انتخاب بهترین آینده باید به دنبال تشخیص و انتخاب خردمندانه رئیس‌جمهور آینده باشیم.