جشنواره بیست‌‌ونهم و انتظار باز شدن افق‌های جدید

خبر خوب بازگشت جشنواره تئاتر کودک و نوجوان به خانه پدری برای همدانی‌ها شیرینی مضاعفی دارد؛ چراکه اکنون دیگر این جشنواره به بخشی از هویت فرهنگی این استان تبدیل شده است که می‌تواند همدان را روی خط خبری رسانه‌های جهان در حوزه فرهنگ و هنر ببرد. درواقع تعریف چنین رویدادهایی با اهداف متنوعی می‌توانند در حرکت روبه‌جلوی اقلیمی که در آن فعال می‌شوند، مؤثر باشند. این تأثیرگذاری هم تقویت‌کننده حوزه تخصصی آن رویداد می‌تواند باشد و هم پیشران حوزه‌های دیگر حیات جامعه.

یکی از حوزه‌هایی که جشنواره تئاتر کودک می‌تواند (و انتظار هم از آن هست) بر آن تأثیرگذار باشد، انسجام اجتماعی و در‌عین‌حال تبیین و بازخوانی مبانی ارزشی جامعه است؛ درواقع دبیرخانه این جشنواره در کنار سامان‌دهی شکل و ظاهر و خلق نوآورانه دوره بیست‌ونهم، باید بسته محتوایی غنی و کارشناسی‌شده‌ای نیز ارائه دهد. به‌نحوی که نویسندگان و کارگردانان نمایش‌ها بدانند که کدام مفاهیم و کلیدواژه‌ها باید پُربسامد باشند و جامعه نیاز دارد برای حل مشکلات خود کدام ارزش‌ها و هنجارها را پیش چشم کودکان و نوجوانان و ای‌بسا خانواده‌ها در قالب یک تئاتر صحنه‌ای یا خیابانی قرار دهد. به عبارت دیگر تئاتر می‌تواند با به‌کارگیری قالب‌های طنز، درام و حتی تراژدی برای حل مشکل اجتماعی و یا ایجاد افقی جدید به ذهن جامعه تلنگر بزند و فقط کافی است بخواهیم از این ظرفیت شگرف بیشتر و بهتر استفاده کنیم

عرصه دیگری که امید است جشنواره تئاتر کودک با خلاقیت و نوآوری در این حوزه به خانه پدری خود خدمت کند، معرفی چهره فرهنگی استان در سطح بین‌المللی است؛ از آنجایی‌که این رویداد هنری برند بین‌المللی دارد، بنابراین می‌تواند چهره فرهنگی ایران و استان همدان را بهتر پیش چشم مخاطبان خود در کشورهای مختلف قرار دهد. البته لازمه این امر طراحی راهبرد تبلیغاتی ویژه و جذب حامیان مالی برای این جشنواره است؛ متأسفانه طی سال‌های گذشته تنها نگاه متولیان امر برگزاری یک رویداد فرهنگی بوده است که به‌هرحال باید انجام می‌شده و همین رویکرد باعث محدود شدن افق دید دست‌اندرکاران و درنتیجه عقیم ماندن این برنامه از وظیفه مهم خود در راه ارتقای جایگاه استان در عرصه بین‌المللی خواهد شد.

البته این اتفاق مبارکی است که برای جشنواره بیست‌ونهم شهرداری همدان پای کار آمده و حامی مالی این رویداد شده است، اما به نظر می‌رسد دبیرخانه این جشنواره در سطح ملی و در دولت چهاردهم باید به فکر ایجاد ظرفیت‌های جدید حمایتی باشد؛ در سطحی که بتواند فضای مناسب هنری و تعاملی در جشنواره ایجاد کند.