استقبال از «اهالی تپه ندبه» در بازار کتاب

کتاب «اهالی تپه ندبه» در واقع تلاش دارد تاریخ را با عینک چالشی بررسی و واقعه عاشورا را در بستر اجتماعی سیاسی واکاوی کند.

کتاب «اهالی تپه ندبه» در کمتر از 10 روز از انتشار از سوی نشر معارف به چاپ دوم رسید و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفت. این کتاب که به قلم حجت‌الاسلام محسن قنبریان، از خطبای کشور، نوشته‌شده، به ویژگی‌های نهضت اباعبدالله علیه‌السلام و ویژگی‌های مردم کوفه و روانشناسی سیاسی این جریان می‌پردازد. سخنرانی «اهالی تپه ندبه» در محرم سال 1437 مصادف با مهر 1395 در شهر بهبهان در هیئت محبین امام‌حسن عسکری علیه‌السلام ایراد شده‌است و درس گفتار‌های کوفه نهضت نظام تاب‌آوری در محرم 1442 مصادف با شهریور 1399 شمسی به صورت مجازی ارائه شد. این کتاب در واقع نوعی خوانش تاریخ با عینک چالشی است که می‌توان به روزنه‌ها و حفره‌های یک جریان یا نظام سیاسی با نگاهی نقادانه اشاره کرد و از منظر فلسفه تاریخ به سنت‌ها و چالش‌های مورد نظر یک جامعه پیش‌رو نظر افکند. واقعه عاشورا و کربلا ابعاد و درس‌های گوناگونی دارد که بر پایه حقیقت و دین است؛ وقایعی که در سال‌های اول اسلام تا واقعه عاشورا اتفاق افتاد، سرنوشت امام سوم را آنگونه رقم زد که بعد از او مبدأ بسیاری از خونخواهی‌ها و قیام‌ها علیه سران مرکزی بلاد اسلامی شدند. تمرکز در این کتاب بر ماجرا‌هایی است که در کوفه رخ دادند و واقعه عاشورا را رقم زدند.

در بخش‌هایی از این کتاب می‌خوانیم: این تقدیر الهی برای اباعبدالله (ع) بود: قیامی استشهادی. گویا خدا به حضرت گفته‌باشد تو قیام می‌کنی، به خون کشیده می‌شوی و مصائب بی‌شماری برایت رخ می‌دهد. سفاکان تاریخ، جنایت‌های زیادی انجام می‌دهند و از این مصیبت‌ها قلب همه امت مجروح می‌شود و این جراحت موجب بیداری اهل قعود می‌شود. آری، فقط مصیبت حسین (ع) می‌تواند این خواب اهل قعود را بر هم بزند. علی (ع) امیر بیان است. کسی مثل او در خطابه نیامده‌است، اما خواب اهل قعود به اندازه‌ای سنگین است که خطابه علی (ع) نیز آن‌ها را بیدار نمی‌کند. خطبه‌ها و تبیین‌ها و سرزنش‌ها و موعظه‌های علی (ع) نمی‌تواند جمعیت چند میلیونی امت اسلامی را بیدار و از غفلت خارج کند و آن‌ها را از حالت قعود به قیام بکشاند. باید این مصیبت عظما رخ دهد تا قعود در جامعه حداکثری نشود. حرکت استشهادی انجام می‌دهی و خودت و بچه‌هایت، کوچک و بزرگ را با خودت می‌آوری. هرچه مصیبت در عالم قابل‌تصور باشد، سفاکان به اختیار خودشان انجام می‌دهند. آن‌وقت دل جامعه اسلامی مجروح می‌شود و بیداری اتفاق می‌افتد. اثر این حرکت بیشتر از خطبه‌ها خواهد بود. پس از این است که قیام‌ها اتفاق می‌افتند.