کد خبر : 90085 تاریخ : 1403/10/2 گروه خبری : جامعه |
|
عناصرحیاتی رشد شخصیت کودکان |
دکتر مجید ابهری |
.. (ص) میفرمایند: بازی، شغل کودک و اسباببازی، ابزار کار وی است.از نگاه روانشناسی رشد و رفتارشناسی کودکان این سخن نغز و پرمعنی است که دقیقا منطبق با اصول علمی امروز بوده و توجه به آن برای والدین لازم و ضروری است. انتخاب نوع اسباببازی بهطور مستقیم بر تربیت و رشد روانی کودکان موثر بوده و همسو با افزایش سن آنها تفاوتهای ملموس دارد. به نظر اینجانب یکی از اصلیترین دلایل ظهور و رشد خشونت در بین کودکان و نوجوانان همانا ارتباط مستقیم با انواع اسباببازیها است.امروزه بیش از 85 درصد از اسباببازیهای موجود در بازارهای اروپا و آمریکا را اقلام خشونتزا تشکیل میدهد. انواع سلاحها و ابزار ضربوقتل مثل خنجر و شمشیر و تیرکمان، همچنین عروسکها دارای ظاهر خشن و وحشتناکی است.امروز کودکان ایرانی بهراحتی نام اغلب سلاحها را دانسته و با آنها بازی میکنند، تا جایی که در همین سال جاری چند کودک زیر 12سال به دست همبازی یا برادر و خواهر همسن یا کوچکتر خود بهشدت مجروح یا کشته شدهاند.از طرفی بازیهای رایانهای یا PS4 در اکثر منازل کشورمان اصلیترین سرگرمی و ابزار پر کردن اوقات فراغت است. در روزگار نهچندان دور یعنی دوران کودکی ما و حتی جوانترها اکثر اسباببازیها توسط والدین تهیه میشد، عروسکهای پارچهای تولیدشده در خانهها به حداقل رسیده و به جای آنها عروسکهای باربی چنددههزار تومانی و گرانتر و وسایل لوکس داخلی یا خارجی جایگزین شدهاست.با کمال تاسف تلفنهای هوشمند والدین به اسباب سرگرمی بچهها تبدیل شده و والدین برای یک مکالمه ضروری باید ساعتها منتظر بمانند و گاهی برای خلاصی از این زورگوییها، گوشی جداگانهای باید برای فرزندان خریداری شود. زیان بازیهای رایانهای بر کودکان زیر12سال و آثار نامطلوب بر مغز و اعصاب آنها، همچنین بروز انواع تیکهای عصبی و ناهنجاریهای اسکلتی مثل انحراف ستونفقرات و مهرههای گردن و کمر، بیاشتهایی و یبوستهای طولانی به علت عدم تحرک بچهها خود نیاز به بحثهای جداگانه دارد.برخی از والدین به علت گرفتاریهای شغلی یا مشکلات خانگی دیگر حوصله بازی با فرزندان را نداشته و به خاطر ساکت و ساکنکردن اطفالشان بهدنبال بازیهای بدون تحرک برای فرزندان هستند.عقبافتادگیهای درسی و بلوغ زودرس به علت هیجانهای وارده نیز به مباحث جداگانه نیاز دارد. دیگر از بازیهای اصیل دخترانه که در میان دختران ما معمول بود، خبری نیست. خالهبازی که کلاس درس زندگی برای دختران بود و با پذیراییهای مصنوعی و خیالی با استکانها و بشقابهای خالی خود آموزش الفبای روابط اجتماعی بود.بازیهای پر از جنبوجوش هم ورزش بود و هم آموزش روابط اجتماعی و به محض بروز اندک تصادم یا برخورد همه با هم با سر دادن شعر «بازی اشکنک داره، سرشکستنک داره» وخنده وشادی،گریهها به خنده وقهرها به آشتی ودوستی تبدیل میشد.نهادهای متولی باالهام ازمبانی فرهنگ دینی واسلامی واصول فرهنگ اصیل ایرانی وبا بهکارگیری نخبگان هنری و روانشناسی اقدام به تهیه و تولید اسباببازیهای مناسب کنند. تا دیرتر از این نشده باید دست به کار شد و میدان را از عناصر لائیک و ضدفرهنگ خالی کرد. |
لینک | |
https://sepehrnewspaper.com/Press/ShowNews/90085 |