تهیه‌کننده برنامه تلویزیونی «عصر» با اشاره به آشنایی خود با مرحوم طالب‌زاده، عنوان کرد: بیش از 20 سال پیش حاج‌مسعود قندی واسطه آشنایی ما شد، البته من شهید طالب‌زاده را دورادور می‌شناختم، اما اتصال اصلی من با ایشان توسط حاج‌مسعود و در دفتر کاری حاج‌نادر اتفاق افتاد.

حمید جوادی گفت: آن موقع نمی‌دانستم چرا باید مسیر زندگی‌ام از کنار آقای طالب‌زاده و همکاری با ایشان بگذرد، اما بعدها که شخصیت و منش او را دیدم، برایم روشن شد چرا در کنار او قرار گرفته‌ام.

وی تصریح کرد: شاید بهترین وصفی که بتوان برای حاج‌نادر به کار برد، همان تعبیر رهبر انقلاب بوده که ایشان را پُرتلاش و پُرانگیزه خواند؛ این جمله تراز شهید طالب‌زاده است.

   در مسیر حق بودن برای او هزینه داشت و پای آن ایستاده بود

شاگرد مرحوم طالب‌زاده ادامه داد: او در مسیری که قرار داشت خیلی سختی کشید، ضربه‌های بسیاری خورد و اصلاً این‌طور نبود که در آن مسیر بودن برایش راحت و بدون هزینه باشد، اما هیچ‌وقت پا پس نکشید.

جوادی اضافه کرد: به زعم برخی از ما دوران جوانی او در بهترین نقطه بود، یعنی آمریکا! اما وقتی پیام حضرت امام (ره) را شنید، همه‌چیز را رها کرده و وارد یک سیر و سلوک شد؛ چه چیز باعث شد او زندگی در آمریکا را رها کرده و به ایران برگردد؟ وقتی همه تلاش می‌کردند از ایران بروند، او آمریکا بود، اما برگشت و این برگشتن او از دل سیر و سلوک معنوی او به‌دست آمده و گوهری بود که به آن دست پیدا کرد.

وی اظهار کرد: من از سیر و سلوکی می‌گویم که چراغ راه حاج‌نادر بود و او با همین سلوک در هر شرایطی، حواسش به خیلی چیزها بود. اولویت‌ها را می‌دانست، رسالتش را بلد بود و ذره‌ای تردید در او و راهش وجود نداشت.

   بزرگ بود چون کارهای بزرگ کرده و مجاهدانه در میدان بود

دستیار مرحوم طالب‌زاده گفت: او خیلی بزرگ بود؛ آدمی برای اینکه بخواهد بزرگ باشد باید کارهای بزرگ کند، جهاد و ازخودگذشتگی کند و حاج‌نادر تمام و کمال جهاد کرده بود.

   نیروی انسانی و کرامت آدم‌ها برایش حرف اول را می‌زد

جوادی ابراز کرد: برخورد او با همکاران، همسایه‌ها، با چهره‌های بین‌المللی و غیره همه از سر کرامت انسانی بود و این بالاتر از تواضع است؛ او معتقد بود هر کسی یک آنی دارد و خود او یک آن داشت که باعث می‌شد حالت آهنربا داشته باشد، همه را به سمت خودش جذب کند و به آن‌ها آرامش بدهد. چون خودش آرامش داشت، با وجود همه سختی‌هایی که متحمل می‌شد.

وی ادامه داد: آنقدر انسان‌ها و کرامت آن‌ها برای او مهم بود که اصلاً فرقی نمی‌کرد چه کسی در مقابلش ایستاده، به عبارت روشن‌تر افراد برای او بالا و پایین و بزرگ و کوچک نداشتند، حتی اگر کسی حق او را ضایع کرده بود، این مسئله را نادیده می‌گرفت و کرامت انسانی آن‌ها را هم فراموش نمی‌کرد.

شاگرد مرحوم طالب‌زاده با اشاره به اینکه حاج‌نادر معتقد بود انسان‌ها قیمت دارند و با این نگرش کرامت آن‌ها را حفظ می‌کرد، اذعان کرد: بارها پیش آمده بود که حتی کودکان و نوجوانان را اکرام می‌کرد، به پای آن‌ها بلند می‌شد، بدرقه‌شان می‌کرد و نگاه او منحصر در مناسبات نبود؛ او فراتر از این‌ها را می‌دید و قدر و قیمت آدم‌ها برایش مهم بود.

جوادی نقطه اصلی حاج‌نادر در فضای مدیریتی را توجه به نیروی انسانی توصیف کرد و افزود: او هیچ‌وقت اطرافیان خود را با کمبود امکانات پایین نمی‌آورد، آن‌ها را بالا می‌برد و بهترین‌ها را برایشان درنظر می‌گرفت؛ جای خوب، خوراک خوب و امکانات خوب، اگرچه خودش به‌صورت میدانی همه‌جا حضور داشت.

   ما به او تکیه می‌کنیم حتی اکنون که نیست

وی با طرح این سؤال که می‌دانید چرا اسم او جاودانه است و ما به او تکیه می‌کنیم؟ توضیح داد: حاج‌نادر انسان‌ها را ابزار نمی‌دید، همه را بالاتر از خودش می‌دانست و نگاهش معطوف به اسلام ناب محمدی و انقلاب اسلامی بود؛ برای همین بهترین شرایط را فراهم می‌کرد تا طرف مقابل در موقعیتی قرار گیرد تا انقلاب اسلامی را درک کند.

این هنرمند انقلابی گفت: طالب‌زاده برای آرمان‌هایش و آنچه اعتقاد داشت، هزینه می‌کرد؛ هزینه معرفتی و حتی مالی از جیب خود برای تبلیغ انقلاب و اسلام، حتی اگر هیچ ارگانی پای کار نمی‌آمد.

   تا آخرین لحظه حیات خود به فکر پژواک اسلام و انقلاب بود

جوادی تأکید کرد: مرحوم طالب‌زاده تا آخرین لحظه حیات خود به فکر پژواک اصلی انقلاب اسلامی و اسلام ناب محمدی بود، همیشه می‌گفت ایران کشوری است که جامعه بین‌الملل اسلام ناب محمدی را به اسم آن می‌شناسند؛ شاید خود ایرانی‌ها قدر انقلاب اسلامی را ندانند، اما پژواکی که در جامعه بین‌الملل دارد، بسیار قوی است.

    دغدغه حاج‌نادر این بود که مردم بدانند ما در چه عصری زندگی می‌کنیم

وی گفت: دغدغه حاج‌نادر این بود که مردم بدانند ما در چه عصری زندگی می‌کنیم؛ نگاهش این بود که زرق و برق دنیا فریب‌دهنده است و چشم انسان را می‌بندد، اعتقادش این بود که شیطان می‌خواهد ما از همه‌چیز عبور کنیم. می‌دانست شاید خیلی از ما به اسم انقلاب اسلامی سفره خود را پُر می‌کنیم و ذات آن را متوجه نمی‌شویم و با همین حالت از دنیا می‌رویم؛ اما می‌گفت اگر در این شرایط بتوانیم چشم‌هایمان را بیدار نگه داریم، از عمری که سریع می‌گذرد، بهترین استفاده را کرده و سربلند از دنیا می‌رویم که برای خودش همین‌طور شد.

   وسوسه‌های دنیا او را فریب نداد و قلب آمریکا را رها کرد

این فعال رسانه‌ای با بیان اینکه حاج‌نادر بازیچه دنیا و وسوسه‌هایش نشد، یادآوری کرد: توجه به حق، آگاهی به رسالتش و خود را موظف دانستن به قدم برداشتن در راه انقلاب اسلامی، باعث شد حاج‌نادر گمراه نشده و در مسیر حق قدم بردارد.

جوادی در ادامه افزود: او از جایی آمد که خیلی‌ها تلاش می‌کنند به آنجا برسند، او از قلب آمریکا به ایران آمد و برای این رسیدن هزینه هم کرد؛ او برای انتخاب خود، سیر و سلوکش و جاودانه بودن هزینه کرد و به رزق اصلی‌اش رسید، برای همین اسم او همیشه جاودانه است.

   حاج‌نادر چه کار می‌کرد؟

وی با تأکید بر اینکه عنصر معنویت و اخلاص در کار او موج می‌زد، به حالات وی در عرصه حرفه‌ای هم گریزی زد و گفت: می‌دانید ایشان چطور برای ضبط برنامه آماده می‌شد؟ مثلاً برنامه عصر یا راز را که داشتیم، می‌گفت ما برای این دو برنامه ماه رمضان 30 گلوله داریم، باید این گلوله‌ها را درست مصرف کنیم و از همه مهم‌تر اینکه شاید تیر آخرمان باشد، محتوایی که به مردم ارائه می‌دهیم تا این حد حساس است. گاهی هم با وجود طی مسیر برای اجرای یک برنامه، نسبت به فضای روز آن را تغییر می‌داد.

این تهیه‌کننده ادامه داد: شاید خیلی از ارگان‌ها و دستگاه‌ها هزینه کلانی برای اینکه بدانند در چه نقطه‌ای قرار داریم صرف کنند، اما حاج‌نادر یک تنه فضای بین‌المللی رسانه‌ای را رصد می‌کرد و به‌روز بود.

   امتزاج آگاهی و خودسازی او را به شهود رسانده بود

جوادی اذعان کرد: به حدی خودسازی و کمالات او بالا بوده و در فضای حرفه‌ای علم و آگاهی‌اش گسترده بود که به تشخیص رسیده و با توجه به اینکه اخبار دنیا را می‌شنید، بهترین و درست‌ترین انتخاب‌ها را در پرداختن به موضوعات روز دنیا داشت؛ با این نگاه که اکنون باید چه باری از روی دوش مردم و انقلاب بردارد.

وی با اشاره به برنامه راز، گفت: با موقعیتی که ایشان داشت طبیعی بود که پیشنهادهایی هم برای برنامه‌سازی داشته باشد؛ مثلاً در راز فضای کاری ما سینمای هالیوود بود، اما ایشان از کنار پیشنهاداتی که به او شده بود عبور کرد و هنر و علم و آگاهی خود را در اختیار انقلاب اسلامی قرار داد.

   نگاه گسترده او به مسائل برگرفته از نیازهای روز بود

شاگرد مرحوم طالب‌زاده متذکر شد: نگاهی به برنامه‌های حاج‌نادر نشان می‌دهد عنصر اصلی نگاه او خدمت مردم و انقلاب بود، محتوای برنامه‌سازی ایشان یا افشاگری است یا پرداختن به درد مردم و این مسئله هیچ‌وقت مورد غفلت او قرار نگرفت؛ شاید نگاه گسترده او به مسائل از اف‌ای‌تی‌‌‌‌‌‌اف، نابودی استکبار و کرونا تا پرداختن به شهادت احمد متوسلیان و معرفی برنامه‌سازان انقلاب اسلامی، بچه‌های جهادی و نیروهای بیدارشده انقلاب اسلامی در سطح دنیا ذیل این نگاه تعریف می‌شد. پراکندگی موضوعات مورد توجه او از بی‌نظمی نبود، بلکه برآمده از توجه به جریان روز بود.

   او مؤثر بود، چون خلوت داشت

جوادی با بیان اینکه نادر طالب‌زاده جزء نوادر عصر ما شد چون الگویی از اسلام اصیل بود، گفت: او شیرینی عبادت را چشیده بود، نماز شب می‌خواند و بدون وضو وارد هیچ برنامه و همایشی نمی‌شد؛ چون رابطه‌اش با خدای خودش کامل بود و این‌طور به کمال رسید.

وی اضافه کرد: توسل و نگاه خاص او به مسائل معنوی چند پیام دارد؛ نخست ارتباط او با خالق که مدام خود را شارژ می‌کرد و دیگر اینکه منهای اطلاعات و مسلط بودن در فضای علمی روز دنیا، حاج‌نادر جریانی در درون خود راه انداخته بود که عینک و ذره‌بینش سمت حق می‌رفت. یعنی این رابطه به حدی قوی بود که نگاه او را شفاف کرده بود و همین باعث می‌شد بسیاری از چیزها را درک کرده و یقین کند در مسیر درست قرار دارد.

   اواخر عمر خود دیگر روی زمین نبود

جوادی بیان کرد: بدون تردید برای من که 20 و اندی سال کنار ایشان بودم واضح و مشخص بود که حاج‌نادر هرچه جلوتر می‌رفت پایش از زمین فاصله می‌گرفت و در اواخر روزهای عمر خود دیگر زمینی نبود، این رؤیا نیست، عین واقعیت است.

   معتقد بود دشمن از «انسان‌سازی» مکتب ما می‌ترسد

وی با اشاره به آخرین مکالمه خود با مرحوم طالب‌زاده، گفت: ایشان قبل از رفتن به کما در آخرین صحبتی که با هم داشتیم، از جریان انقلابی بیدارشده خارج از مرزهای ایران صحبت می‌کرد؛ از نوری که به قلب آزادگان جهان تابیده و بیدار می‌شوند، اعتقادش این بود که دشمنان ما از انرژی هسته‌ای و بمب اتمی نباید بترسند، می‌گفت ترس اصلی کسانی هستند که با نور انقلاب بیدار شده‌اند و هر یک نفر آن‌ها با 10 موشک برابری می‌کنند، چراکه حرف الله را می‌زنند و با استکبار مبارزه می‌کنند.

تهیه‌کننده برنامه تلویزیونی «عصر» ادامه داد: تعبیر حاج‌نادر این بود که آن‌ها یاران مهدی هستند؛ کسانی که نور انقلاب و اسلام در قلبشان تابیده و به میدان می‌آیند، می‌گفت مرد میدان‌ها بسیارند و پیاده‌روی عظیم اربعین یک گوشه از حرکت آن‌ها است. هیچ‌چیز مانع و جلودارشان نیست، آن‌ها بیدار شده‌اند، در مسیر رسیدن به سیدالشهدا علیه‌السلام آموزش می‌بینند و به رزق خود می‌رسند و این مسیر دراز بوده که برای دشمنان ما خطرناک است.

جوادی گفت: حاج‌نادر می‌دانست این دنیا دنیایی نیست که دو دستی به آن بچسبیم، برای همین هم در سن جوانی بیدار شد؛ زندگی دنیوی را کنار گذاشت، مجاهدانه پیش آمد و نیروهای بسیاری را هم تربیت کرد، نیروهای مخلصی که هرکدام یک پایگاه شده و در مسیر حق قدم برمی‌دارند.

   حاج‌نادر هنر خود را برای اعتلای اسلام به میدان آورد

وی در بخش پایانی سخنان خود ابراز کرد: عمده این است که حاج‌نادر ابزار هنر و رسانه‌ داشت و اتفاقاً از غرب هم آموخته بود که آن‌ها را با آگاهی و حقیقت ممزوج کند تا در مسیر سربازی حق مبارزه کرده باشد؛ این مهم است که شما به یک دستاورد آموزشی برسید و آن را در مسیری که حق و حقیقت است، خرج کنید. آن‌هم با وجود فضایی که برای راحت کار کردن، دیده شدن و در حاشیه امن بودن دارید. حاج‌نادر از همه این‌ها برای حقانیت اسلام و انقلاب گذشت و این نگاه متعالی را در جامعه جاری کرد.