سپهرغرب، گروه فرهنگی: نوسروده‌های مریم سقلاطونی برای اربعین حسینی (ع) و اجتماع عظیم راه‌پیمایان کربلایی برای نخستین‌بار منتشر می‌شود.

مریم سقلاطونی از اوایل دهه 70 شمسی به‌طور جدی وارد عرصه شعر شد و هم‌اکنون علاوه‌بر شاعری، به نویسندگی هم اشتغال دارد. او کارشناس‌ ارشد ادبیات فارسی، پژوهشگر، عضو انجمن قلم ایران و هیئت نظارت کتاب کودک و نوجوان است.

شعرهای آیینی و مذهبی سقلاطونی واجد روایتی لطیف هستند که شاید به‌طور ناخودآگاه از زنانگی شاعرش برخاسته باشد. او در حفظ زبان معیار و همچنین استفاده از مضامین روز در شعر آیینی چیره‌دست است و هرچند از تاریخ گذشته شعر می‌گوید، اما شعرش برای مخاطب امروزی است.

سقلاطونی در چندین کنگره و جشنواره شعر به‌عنوان شاعر برگزیده انتخاب شده است، از کنگره سراسری شعر صحیفه سجادیه، شعر حج، شعر عاشوراییان، شعر رضوی و غیره بگیرید تا جشنواره بین‌المللی خوارزمی و جایزه ادبی طاهره صفارزاده و غیره؛ کتاب «از نام‌ها خبری نیست» که مجموعه شعر دفاع مقدس سقلاطونی بوده، برنده جایزه کتاب سال دانشجویی و کتاب دفاع مقدس در سال 1385 شده است.

«گزیده ادبیات معاصر»، «بادها از جنوب می‌آیند»، «خرچنگ‌ها برای ماهی‌ها آواز می‌‏خوانند»، «مجموعه داستان دفاع مقدس»، «تو را گل‌های عالم دوست دارند»، «مجموعه نثر ادبی با موضوع امام عصر (عج)»، «فردا صبح است» و «گردآوری اشعار پیرامون امام عصر» برخی از آثار منتشرشده مریم سقلاطونی بوده؛ او در آستانه اربعین حسینی (ع) دو غزل سروده که یکی از آن‌ها در ادامه آمده است:

پای زخم‌آلود من! طاقت بیاور می‌رسی

صبح فردا محضر ارباب بی‌سر می‌رسی

صبح فردا پا به پای اشک بانوی دمشق

زخمی و رنجور پابوس برادر می‌رسی

ای دل بی‌تاب من آرامشت را حفظ کن

شک نکن فردا به آن غوغای محشر می‌رسی

چشم گریانم! صبوری کن که پیش از آفتاب

روبه‌روی صحن گل‌های معطر می‌رسی

چشم در چشم هزارآیینه‌ بیرق به دوش

وقت ندبه، در حرم‌های مطهر می‌رسی

یک قدم مانده به مقتل‌خوانی سیدحکیم

زیر باران روضه‌ی پاک و منور می‌رسی

یک قدم باقی است تا آن اجتماع قلب‌ها

می‌رسی ای دیده! با شور مکرر می‌رسی

پای تاول‌ناک من! ممنونم از همراهی‌ات

ظهر فردا مرقد گل‌های پرپر می‌رسی

رود رود گریه و لبیک و بیرق‌های سرخ

یک ستون مانده، به آن دریای احمر می‌رسی

کربلا، وقت اذان ظهر، روز اربعین

لحظه‌ی ذکر مصیبت‌های خواهر می‌رسی

عطر یاس دلنشینی می‌وزد در بادها

پای من روزی به خاک پاک مادر می‌رسی

صبح نزدیک است، آری، صبح موعود عزیز

مطمئن هستم به آن روز مقدر می‌رسی...