دال مرکزی این کتاب، گفت‌وگوست. هر سخنی یا گفتاری، گفت‌وگو نیست. دیالوگ بر خلاف مونولوگ، تنها سخن گفتن یا طولانی سخن گفتن نیست. از این رو شناخت مبانی و تاریخچه گفت‌وگو لازم است. به همین علت نمی‌شود سراغ گفت‌وگو رفت اما سراغ یونان و سقراط نرفت. در عین حال باید گفت که گفت‌وگو در عین دیرپایی، مسئله جدید و درواقع یک برساخت اجتماعی-انسانی است. بسیاری از برساخت‌ها، امر از پیش داده شده نیستند به همین علت است که در جامعه ما، گفت‌وگو تبدیل به امری لوکس، از سر بی‌دردی و نمایشی شده اما در برساختی دیگر می‌تواند امری لازم و ضروری و حیاتی شمرده شود.