سپهرغرب، گروه متن زندگی: روانشناسان معتقدند تنبیه و تشویق هر دو باید ذیل احترام و مسئولیت‌پذیری صورت بگیرد نه اینکه والدین در ذیل یک تنبیه دست به بی‌احترامی به فرزندان و شکستن شخصیتشان بزنند یا تشویقشان طوری باشد که مسئولیت‌پذیری آتی را از آنها بگیرد. تنبیه باید طوری باشد که حرمت بین والدین و فرزندان از بین نرود و در آینده به مسئولیت‌پذیری و ارزش‌مداری بچه‌ها منجر شود. هیچ‌گاه والدین نباید بچه‌ها را طوری تنبیه کنند که اثر مخرب بر جسم و روحشان داشته باشد، سازنده‌ترین نوع تنبیه، محروم کردن آنها برای یک مدت کوتاه از علایق‌شان است. مثلا برای یک روز اجازه ندهند که برای بازی فوتبال به حیاط برود یا به مدتی معین از تماشای برنامه مورد علاقه‌اش محروم شود.
این نوع تنبیه، تخریب ندارد چر‌اکه در آن نه خشونت بدنی وجود دارد و نه فحاشی و خشونت کلامی. کاملا هدایت شده و در مسیر رشد بوده، به فرزندان هشدار می‌دهد که به مسیر صحیح باز گردند و باعث می‌شود تا شخصیت مطلوبشان در آینده شکل بگیرد.
شناسه خبر 63389
