ورزش سوارکاری تنها رشته ورزشی است که دو موجود زنده برای یک هدف مشترک تلاش می‌کنند همچنین ازجمله ورزش‌های است که با موجود زنده ارتباط مستقیم دارد و موفقیت در این رشته هماهنگی و همسویی این دو را می‌طلبد.
ورزش سوارکاری در استان همدان همپا با سایر رشته‌ها از موقعیت و جایگاه خوبی برخوردار است و می‌تواند برای خود جایگاهی بهتر و رفیع‌تر در ورزش استان پیدا کند.
حال‌آنکه طبق سوابق موجود سوارکاری، همدان یکی از مکتب‌های شناخته‌شده و صاحب سبک کشور است به‌طوری‌که ورزش کلاسیک سوارکاری در استان همدان از سال 1353 و با تأسیس نخستین باشگاه سوارکاری توسط مرحوم مهندس مهدی مکاره‌چی شروع به کار کرد حال‌آنکه در حال حاضر این باشگاه ورزشی به نام ایثار یا باشگاه سوارکاری همدان معروف است.
بر این اساس باشگاه سوارکاری ایثار یا همدان در طول بیش از چهار دهه از فعالیت آن، در جذب علاقه‌مندان و پرورش نسل نوینی از قهرمانان در این رشته نقش بسیار مهمی داشته و سوارکاران و قهرمانان متعددی به جامعه سوارکاری ایران معرفی کرده است که می‌توان از علیرضا بختیاری، مسعود برجیان، فرامرز باب‌الحوائجی، برادران نیلی، مهدی امیدمهر، مجید فتحی‌مهر، میثم ضرابیان، امین عظیمی، رضا شکری و سوارکار نوجوان کیانا احمدی و فرزاد سهیل قاسمی، امیرصدرا بختیاری، ثنا شوشتری و بسیاری دیگر نام برد که این‌ها تنها بخش کوچکی از قهرمانان این رشته در همدان هستند.
از طرفی اگر بتوان مهدی مکاره‌چی را پدر نوین سوارکاری همدان معرفی کرد، به جرأت می‌توان مرحومه مری‌لیلی قراگزلو را مادر اصیل اسب ایرانی دانست که زادگاهش روستای ورکانه همدان است. علاوه بر این این نکته قابل توجه است که خواستگاه اسب اصیل ایران از منطقه ورکانه همدان بوده است.
بر این اساس در این شماره بنا به رسالت کاری روزنامه سپهرغرب برای اطلاع از آخرین وضعیت هیئت سوارکاری برآن شدیم تا با سرپرست هیئت سوارکاری همدان گفت‌وگویی را ترتیب دهیم که در ادامه می‌خوانید:
محمدرضا شوشتری با بیان اینکه بنده از اواخر آبان‌ماه سال گذشته به این سمت منصوب شدم، گفت: در آن مقطع زمانی این هیئت با توجه به پیش رو بودن فصل سرما نتوانست فعالیت چندانی در عرصه برگزاری مسابقات انجام دهد.
وی ادامه داد: بر این اساس از اسفندماه سال گذشته مسابقات داخلی آغاز شد اما با شروع سال جدید شاهد برگزاری رسمی در استان بودیم.
وی با بیان اینکه طی این مدت 6 دوره مسابقه در رده‌های مختلف از رده مبتدی گرفته تا بزرگ‌سالان در استان برگزار کردیم تصریح کرد: در هر دوره مسابقه حدود 40 تا 50 سوارکار در آن شرکت دارند.
سرپرست هیئت سوارکاری استان همدان با تأکید بر اینکه امسال برای نخستین‌بار است که این هیئت توانست از شهرستان‌ها سوارکار جذب و آن‌ها را راهی مسابقات ملی کند، تشریح کرد: آقای علی دادی از شهرستان ملایر به جمع سوارکاران ما اضافه و در مسابقات ملی حاضر شدند.
شوشتری با اشاره به اینکه مسابقات قهرمانی کشور که در رده زیر 18 سال و در رنج سنی نوجوان، نونهال و جوان برگزار شد، سه نفر از سوارکاران همدان از سوی هیئت اعزام و در این مسابقات شرکت کردند اما متأسفانه موفق به کسب عنوان نشدند، اظهار کرد: در تلاشیم که برای سال‌های آتی تعداد سوارکاران حاضر در این‌گونه مسابقات را بیشتر کرده و شرایط را برای کسب نشان توسط آن‌ها فراهم کنیم.
وی با بیان اینکه وقتی کار خود را در این هیئت آغاز کردم متوجه کمبودهایی به لحاظ زیرساختی شدم خاطرنشان کرد: نخست اینکه باشگاه ایثار که از سال‌ها قبل در بلوار ارم فعال بوده و می‌توان از آن به‌عنوان بستری برای پرورش سوارکاران بزرگ و نامدار همدانی نام برد، در حال حاضر بیشتر به‌عنوان مرکزی برای پرورش اسب به کار گرفته می‌شود تا باشگاه سوارکاری.
سرپرست هیئت سوارکاری استان همدان با اشاره به اینکه پیش‌ازاین اتفاق این باشگاه محلی بود که افراد و علاقه‌مندان با کمترین امکانات و بدون دغدغه و نیاز به همراهی والدین با فرزندان علاقه‌مند می‌توانستند جهت استفاده از این زیرساخت اقدام کنند گفت: درواقع مسئله اینجاست که این باشگاه ورزشی از حالت باشگاهی خارج شده است.
شوشتری با تأکید بر اینکه متأسفانه در حال حاضر باشگاه اکباتان نیز که با وجود کمبود تجهیزات قدمت بالایی داشته و در آن 60 اسب پذیرایی سوارکاران بی‌شمار بود، به‌دلیل اختلاف بین مالکان، پلمب شد، تشریح کرد: متأسفانه پلمب شدن این باشگاه منجر به سرگردانی سوارکاران شده است.
وی با اشاره به اینکه سایر باشگاه‌های سوارکاری نیز اغلب خارج از شهر بوده و همین امر دسترسی خانواده به‌ویژه علاقه‌مندان در رده‌های پایه را دشوار کرده است گفت: در حال حاضر مهم‌ترین کمبود سوارکاری در همدان نبود یک باشگاه با امکانات روز و دسترسی آسان است.
وی با تأکید بر اینکه امید است از طریق رایزنی با بخش خصوصی این کمبود را مرتفع کنیم اظهار کرد: مسئله بعدی در حوزه سوارکاری که به یک فرهنگ تبدیل شده به این موضوع بازمی‌گردد که بیشتر سوارکاران در عرصه خریدوفروش اسب مشغول به‌کار شدند و متأسفانه این ورزش در حال از دست دادن ماهیت ورزشی خود است.
سرپرست هیئت سوارکاری استان همدان افزود: درواقع اسبی که خریداری می‌شود به‌جای سوارکاری پس از کار کردن روی آن و افزایش قیمت ماکینی آن‌ها را به فروش می‌رسانند.
شوشتری با تأکید بر اینکه این کمبود اسب خود را در مقاطع نزدیک به مسابقات بیشتر نشان می‌دهد، ابراز کرد: درواقع سوارکاران ما طی سال‌های اخیر هنگام برگزاری مسابقات بدون اسب می‌مانند به طوری که طی سال جاری نداشتن اسب مناسب یکی از دلایلی بود که ما در رده‌های سنی مختلف تعداد افراد کمتری به مسابقات اعزام کردیم.
وی با بیان اینکه متأسفانه این روند به یک سنت در همدان بدل شده و امید است با همکاری باشگاه و سوارکاران بتوانیم این رویه را تغییر دهیم، تشریح کرد: البته بنده مخالف صنعت پرورش اسب نیستم زیرا یقیناً آورده بالایی برای استان در پی خواهد داشت اما مسئله این است که نباید هویت ورزش سوارکاری را به فراموشی بسپاریم.
سرپرست هیئت سوارکاری استان همدان با تأکید بر اینکه در حال حاضر سوارکاران مستعدی در رده‌های مختلف سنی در استان وجود دارند که به‌دلیل نبود اسب مناسب پرشی امکان حضور در مسابقات را ندارند ابراز کرد: سطح برگزاری مسابقات کشور بالاست و حضور در این مسابقات اسب مناسب می‌خواهد.
شوشتری ادامه داد: از طرفی در جذب رده‌های پایه سوارکار، متأسفانه طی سال‌های اخیر افول کرده‌ایم تشریح کرد: این افول به نبود زیرساخت یعنی باشگاه و اسب مناسب بازمی‌گردد.
وی با مناسب دانستن عملکرد اداره کل ورزش و جوانان در حمایت از هیئت سوارکاری گفت: مسئله این است که چون بنده طی یک سال گذشته سرپرست بودم امکان جذب منابع مالی را نداشتم اما به طرق مختلف از همکاری اداره کل بهره برده‌ام.
سرپرست هیئت سوارکاری استان همدان با تأکید بر اینکه در عرصه استعدادیابی به‌دنبال استفاده از ظرفیت مدارس و انعقاد قرارداد همکاری با آموزش‌وپرورش هستیم گفت: برنامه لازم برای استفاده از این ظرفیت تهیه شده است.
مع‌الوصف با توجه به آنچه گفته شد سَوارکاری از ورزش‌هایی است که در چند دهه اخیر مورد توجه خاصی قرار گرفته به طوری که این ورزش امروزه نه‌تنها به‌عنوان یک رقابت سالم و مفید، بلکه به‌عنوان سرگرمی و به‌منظور گذراندن اوقات فراغت در شهرهای دارای زیرساخت همچون پیست سوارکاری مورد توجه قرار گرفته و با این که نسبت به بسیاری از ورزش‌ها پرهزینه به‌نظر می‌رسد، هرساله تعداد بیشتری طرفدار به‌سوی خود جلب می‌کند اما گویی در همدان با داشتن سبقه تاریخی این ورزش در نبود زیرساخت و اسب مناسب روزهای خوبی را سپری نمی‌کند بنابراین انتظار می‌رود مسئولان و متولیان امر با در نظر گرفتن جنبه‌های ورزشی مهیج این رشته، زیرساخت‌های لازم برای بهره‌برداری از آن را هم در عرصه ورزش و هم تجاری فراهم کنند.

طاهره ترابی مهوش