دکتر امیرحسین حسینی با اشاره به اینکه حساسیت نوزادان به پروتئین شیر مسئله‌ای مشکل‌ساز است، اظهار کرد: این مسئله یکی از شایع‌ترین مواردی است که از ابتدای تولد نوزاد، بسیاری از والدین با آن مواجه هستند.
وی با اشاره به اینکه خیلی از مادرانی که نوزاد را با شیر خود تغذیه می‌کنند پیش از بروز هر نشانه‌ای بسیاری از مواد غذایی را حذف می‌کنند، افزود: در ابتدای تولد این ذهنیت وجود دارد که باید لبنیات از سبد غذایی مادر حذف شود، این اقدام اشتباه منجر به حذف مهم‌ترین منابع غذایی می‌شود که ضرر آن متوجه مادر و نوزاد است.
به گفته وی، شیرخواران در شش ماه اول تولد یا توسط شیر مادر و یا با فرمولاها (شیرخشک) تغذیه می‌شوند؛ در دسته اول نیازی نیست به‌صورت خودسرانه هیچ منبع غذایی اصلی از رژیم غذایی مادر حذف شود.
این فوق تخصص گوارش و کبد کودکان، ادامه داد: برخی از مواد غذایی مثل فست‌فودها و غذاهای حاوی افزودنی‌های صنعتی چون فاقد ارزش غذایی هستند، در سبد غذایی جایی ندارند و عملا حذف این مواد تاثیری هم در روند رشد نوزاد نخواهد داشت.
حسینی تأکید کرد: حذف مواد غذایی حساسیت‌زا مثل پروتئین‌های گاوی، لبنیات، گندم، غذاهای دریایی، آجیل‌ها، گوشت یا سویا نباید به‌صورت خودسرانه انجام شود.
وی با اشاره به این‌که یکی از نگرانی‌های خانواده‌ها دفع خون در مدفوع است، تأکید کرد: دفع رگه‌های خفیف خون یا نقاطی خونی در مدفوع (پس از بررسی توسط پزشک متخصص) معمولاً اهمیت چندانی ندارد، اما در مواردی که مقدار زیادی خون در مدفوع مشاهده می‌شود یا دفع مدفوع به‌‌صورت اسهالی، یا حاوی بلغم زیاد و یا همزمان با مشاهده اگزمای پوستی و یا علائم تنفسی است، بررسی بیشتر توسط پزشک متخصص اهمیت زیادی خواهد داشت.
وی ادامه داد: در حساسیت نوزاد به شیر، متداول‌ترین و نخستین احتمال، حساسیت به پروتئین‌های کازئین شیر است. در این نوزادان شیر مادرخوار، در درجه اول باید شیر پاستوریزه گاوی یا گوسفندی و یا سایر دام‌ها از سبد غذایی مادر حذف شود. اگر با حذف شیر شرایط نوزاد بهتر نشود باید در بازه‌های زمانی دو هفته‌ای سایر مواد غذایی تا رسیدن به شرایط طبیعی نیز حذف شود.
این پزشک ادامه داد: با حذف غذایی که نوزاد به آن حساسیت دارد، رفته رفته شرایط سلامت نوزاد عادی می‌شود؛ بنابراین مادر باید حداقل در بازه زمانی 6 تا 9 ماه رژیم عاری از ماده حساسیت‌زا را رعایت کند.
حسینی درباره شیرخوارانی که از فرمولاها و یا اصطلاحا شیرخشک استفاده می‌کنند، تصریح کرد: اگر به هر دلیلی مادر قصد شیر دادن به کودک را نداشته باشد، باید از شیرخشک‌های معمولی استفاده شود و اگر مواردی از حساسیت مثل اگزمای پوستی، اسهال، دفع خون در مدفوع، علامت‌های تنفسی مثل سرفه زیاد، حساسیت، خس‌خس و خس خس هنگام تنفس دیده شد، در درجه اول احتمال حساسیت به پروتئین‌ گاوی وجود دارد.
وی گفت: در تغذیه چنین شیرخوارانی لازم است از فرمولاهای حاوی پروتئین‌های هیدرولیزه مخصوصی که توسط متخصصان گوارش کودکان یا آلرژیست‌ها تجویز می‌شود، استفاده شود.
به گفته او، توجه به سابقه ابتلا به آلرژی در خانواده‌هایی که سابقه آلرژی به پروتئین‌های گاوی در نوزادان قبلی خانواده وجود داشته هم نکته مهمی در انتخاب شیر خشک است؛ در این موارد اگر مادر به هر دلیلی قصد دارد از شیر خشک استفاده کند باید از شیرخشک‌هایی که پروتئین آن‌ها شکسته شده‌ و اصطلاحاً به‌عنوان hypoalergic (HA) شناخته می‌شوند، استفاده شود.
وی در پایان توصیه کرد: برای بررسی و درمان شیرخوارن مبتلا به حساسیت به پروتئین گاوی باید بررسی و مداخلات مورد نیاز توسط پزشک فوق تخصص گوارش کودکان و یا آلرژیست انجام شود و از حذف شیر مادر و جایگزینی شیر خشک‌های رژیمی تا حد امکان پرهیز شود.