معصومه نصیری گفت: در دنیای امروزی، ما شاهد پدیده‌های جدیدی تحت تاثیر پیشرفت تکنولوژی و همه‌گیر شدن شبکه‌های اجتماعی هستیم. از جمله این پدیده‌ها می‌توان به کودک کار و یتیم مجازی اشاره کرد.

وی افزود: زمانی که والدین از کودک خود در جهت کسب درامد در فضای مجازی استفاده کنند، آنجاست که از مرزهای اخلاقی تجاوز کرده‌اند. اکنون زمانه‌ای است که وقتی این کودکان بزرگ می‌شوند، می‌توانند نسبت به اعمال والدین خود شاکی شوند. لذا باید در این زمینه محتاط باشیم.

نصیری اظهار کرد: باید این موضوع را در نظر داشته باشیم که با توجهی که ما به این کودکان در فضای مجازی می‌دهیم، به نوعی حریم خصوصی آن‌ها را زیر پا می‌گذاریم و میل به دیده شدن را در آن‌ها تقویت می‌کنیم. این کودک دیگر نمی‌تواند مانند یک انسان عادی، دوران بچگی خود را سپری کند و دچار مشکلات هویتی خواهد شد.

وی افزود: کودکان کار مجازی، به واسطه میل شدیدی که به دیده شدن پیدا می‌کنند، زمینه‌ای برایشان فراهم می‌شود که بخواهند برای ارضای این میل، دست به هر کاری بزنند.

 ما باید این بحث را جدی بگیریم و بدانیم که تایید ما منجر به بروز اتفاقات ناخوشایندی خواهد شد که بهتر است همین حالا از آن پیشگیری کنیم.

نصیری همچنین اظهار کرد: طبق قانون حمایت از حقوق کودک و نوجوان، استفاده از کودکان برای منافع شخصی و تحت فشار قرار دادن آن‌ها در فضای مجازی، یک جرم است. اما غالبا اثبات این تخلف آنقدرها هم ساده نیست.

وی افزود: ما به عنوان کاربران نباید آنچه که غلط است را مورد تایید قرار دهیم. ما با مشارکت در این چرخه از طریق بازدید، لایک و کامنت خود، به نوعی به این کودک‌آزاری کمک می‌کنیم و این پیام را به آن کودک منتقل می‌کنیم که برای اینکه احساس کند ارزشمند است، باید تایید دیگران را به دست آورد.