دکتر جمیله زارعی پیرامون موضوع تک‌فرزندی گفت: این موضوع در جوامع امروزی به‌دلیل تغییرات اجتماعی و اقتصادی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. خانواده‌ها به‌دلایل مختلفی نظیر کاهش هزینه‌ها، اولویت‌های شغلی و شرایط زندگی، تمایل به داشتن یک فرزند دارند. تک‌فرزندی فواید و مضراتی دارد و کودکانی که در خانواده‌های تک‌فرزند رشد می‌کنند معمولاً تفاوت‌هایی با خانواده‌های چندفرزندی دارند. به‌علاوه، عواملی که به حفظ یک خانواده شاد و سالم کمک می‌کنند، بایستی مورد بررسی قرار گیرند و اینکه چقدر تعداد فرزندان می‌تواند ضامن شادی خانواده باشد یا خیر.
وی ادامه داد: در تک فرزندی با توجه بیشتر والدین (والدین در خانواده‌های تک‌فرزند می‌توانند توجه و زمان بیشتری را به فرزند خود اختصاص دهند. این امر می‌تواند منجر به ایجاد ارتباط عمیق‌تر و بهتر بین والدین و فرزند شود) منابع مالی بیشتر(با داشتن تنها یک فرزند، خانواده‌ها می‌توانند منابع مالی خود را بر روی یک فرزند متمرکز کنند. این مسأله می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و فراهم آوردن امکانات بیشتر برای فرزند منجر شود)، تربیت مستقل (فرزندان تک‌فرزند معمولاً در محیطی مستقل رشد می‌کنند و ممکن است مهارت‌های اجتماعی و مدیریتی بهتری کسب کنند، زیرا آنها باید با بزرگ‌تر‌ها بیشتر تعامل کنند) و کاهش تنش‌های خانوادگی (در خانواده‌های تک‌فرزند، احتمال بروز تنش‌های ناشی از رقابت بین خواهر و برادر‌ها کمتر است، که این موضوع می‌تواند به ایجاد محیطی آرام و حمایت‌گر کمک کند) رو برو هستیم.
این روانشناس بالینی در خصوص مضرات تک‌فرزندی گفت: فرزندان تک‌فرزند ممکن است در دوران کودکی و نوجوانی احساس تنهایی کنند و نتوانند با مشکلات اجتماعی به خوبی کنار بیایند، والدین ممکن است انتظار زیادی از تنها فرزند خود داشته باشند، فرزندان تک‌فرزند ممکن است در مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی و تعامل با دیگران به مشکل بربخورند، زیرا آنها فرصت کمتری برای یادگیری مهارت‌های اجتماعی از خواهر و برادر‌ها دارند. در برخی موارد، فرزندان تک‌فرزند ممکن است به دلیل عدم وجود خواهر و برادر، در یادگیری ارزش‌های همدلی و همکاری دچار مشکل شوند، اشاره کرد.
وی افزود: فارغ از اینکه خانواده تک‌فرزند باشد یا چند فرزند، اصول کلیدی تربیتی بایستی لحاظ شود که کودک رشد روانی سالمی را تجربه کند. گاه برآورده کردن یکی از این اصول برای خانواده تک‌فرزند مستلزم صرف انرژی روانی یا مالی بیشتری خواهد بود و گاه برعکس، نیاز دیگری در خانواده دارای چند فرزند هزینه برتر خواهد بود.
وی درباره عوامل مؤثر در شکل‌گیری و حفظ خانواده شاد و سالم گفت: برقراری ارتباط مؤثر بین اعضای خانواده، به‌ویژه در مورد احساسات و نیازها، از اهمیت بالایی برخوردار است. این ارتباط می‌تواند به درک متقابل و حل مشکلات کمک کند. صرف زمان با کیفیت با هم به تقویت روابط خانوادگی کمک می‌کند. فعالیت‌هایی نظیر بازی‌های گروهی، سفر‌های خانوادگی و شرکت در فعالیت‌های مشترک می‌تواند پیوند‌های عاطفی را مستحکم‌تر کند. احترام به تفاوت‌ها و پذیرش یکدیگر به ایجاد یک محیط خانواده سالم کمک می‌کند. اعضای خانواده باید بتوانند نظرات و احساسات یکدیگر را بپذیرند. ایجاد محیطی حمایت‌گر و عاطفی که در آن اعضای خانواده احساس امنیت کنند، برای حفظ سلامت روانی خانواده ضروری است. مرز‌های مناسب بین اعضای خانواده می‌تواند به حفظ حریم خصوصی و استقلال هر فرد کمک کند و از بروز تنش‌های غیرضروری جلوگیری نماید.