شهریورماه سال 97 بود که نماینده سابق مردم اسدآباد در مجلس شورای اسلامی گفت: موافقت‌های اولیه ساخت کارخانه کاغذ سنگی در این شهرستان از مجلس و وزارت صنعت گرفته شده است.

اکبر رنجبرزاده با بیان اینکه از این نوع کاغذ برای مصارف غیر نوشتاری استفاده می‌شود، عنوان کرد: کارتن‌ها، برچسب‌ها و کاغذ دیواری‌ها موارد مصرف کاغذ سنگی است.

رنجبرزاده توضیح داد: 90 درصد مصرف کاغذ کشور وارداتی بوده و کمتر از 10 درصد تولید کشور است که با ساخت و راه‌اندازی این کارخانه هم از خارج شدن ارز جلوگیری می‌شود و هم بخشی از جوانان شهرستان به کار مشغول خواهند شد.

رنجبرزاده با بیان اینکه هم‌اکنون در استان یزد نمونه همین کارخانه فعال است، عنوان کرد: کارخانه کاغذ سنگی می‌تواند در ظرفیت‌های 10 تا 20 هزار تُنی ایجاد شود که در هر میزان ظرفیت، بخشی از نیاز کشور به کاغذ برطرف خواهد شد.

وی ادامه داد: احداث کارخانه کاغذ در شهرستان اسدآباد نقش مؤثری در حفظ محیط‌زیست و جلوگیری از قطع درختان خواهد داشت.

نماینده سابق شهرستان اسدآباد درباره جزئیات این طرح بیان کرد: درحال حاضر این طرح در مرحله توجیهی و جانمایی در شهرک صنعتی شهرستان است.

نماینده مردم اسدآباد در مجلس با بیان اینکه کاغذ سنگی صددرصد قابل بازیافت است، تشریح کرد: دولت متقاعد شده که حدود 50 درصد در ساخت این کارخانه مشارکت کند و بقیه توسط بخش خصوصی به مزایده گذاشته می‌شود که اولویت با بومیان منطقه است.

وی سرمایه‌گذاری اولیه این طرح را 100 میلیارد تومان عنوان و تأکید کرد: با ساخت این کارخانه برای 70 نفر اشتغال مستقیم و برای 200 نفر نیز اشتغال غیر مستقیم ایجاد خواهد شد.

جالب‌تر اینکه درست 28 دی‌ماه سال 98 نیز درویشی، فرماندار سابق اسدآباد از کلنگ‌زنی کارخانه تولید کاغذ از سنگ آهک و پلی‌اتیلن این شهرستان در آینده نزدیک خبر داد.

طبق آخرین خبرها، سرمایه‌گذار واحد تولیدی کاغذ سنگی اسدآباد از افتتاح و بهره‌برداری کارخانه تولید کاغذ سنگی این شهرستان تا پایان سال 1401 خبر داد و گفت: پروژه کارخانه کاغذ سنگی شهرستان شامل 6 خط تولید در سه فاز بوده که تاکنون برای این طرح 10 میلیارد تومان هزینه شده و برای تکمیل به 40 میلیارد تومان نیاز دارد.

حسین اسکویی با بیان اینکه درحال حاضر پروژه کارخانه تولید کاغذ سنگی شهرستان در اجرای 6 خط تولید در سه فاز دارای 30 درصد پیشرفت فیزیکی است، افزود: احداث این کارخانه با ظرفیت 20 هزار تُن در شهرستان برای 260 نفر اشتغال‌زایی دارد.

اسکویی با اشاره به معادن غنی اسدآباد، تصریح کرد: راه‌اندازی کارخانه کاغذ سنگی در کنار دیگر کارخانه‌های کنسانتره و گندله، از نقش مؤثری در افزایش ارزش‌افزوده و جلوگیری از خام‌فروشی و ارزآوری معادن برای شهرستان برخوردار است؛ ضمن اینکه مواد اولیه مورد نیاز این طرح بدون نیاز به واردات از سایر کشورها از معادن استان همدان و از پتروشیمی‌های فعال ایران تهیه خواهد شد.

سرمایه‌گذار واحد تولیدی کاغذ سنگی اسدآباد با اشاره به احداث این کارخانه توسط سرمایه‌گذار بخش خصوصی بدون استفاده از تسهیلات بانکی، یادآور شد: این سامانه حتی مصرف آب ندارد و به‌عنوان یک طرح سبز دوست‌دار محیط‌زیست مطرح است.

بر این اساس با توجه به اهمیت موضوع و اطلاع از آخرین وضعیت این پروژه، بر آن شدیم تا گفت‌وگوهایی را با حسین‌علی شرکایی، فرماندار اسدآباد و نیز سجاد رضایی، مدیرعامل شهرک اسدآباد ترتیب دهیم که در ادامه می‌خوانید:

فرماندار شهرستان اسدآباد در توضیح آخرین وضعیت کارخانه کاغذ آهکی گفت: متأسفانه من تنها اسم این پرونده را شنیده‌ام! زیرا سرمایه‌گذار آن یک کلاهبردار است که چهار پروژه شهرستان را در دست گرفته، اما خبری از پیشرفت آن‌ها نیست.

حسین‌علی شرکائی در پاسخ به اینکه شما در مقام مدیر اجرایی پیگیر این پروژه نشدید؟ اظهار کرد: این سرمایه‌گذار به‌صورت واهی مدعی سرمایه‌گذاری شده و زمین را اشغال کرده، اما کاری را پیش نبرده؛ بنابراین از شرکت شهرک‌ها خواهان خلع ید سرمایه‌گذار شدیم.

وی افزود: هر آنچه از سوی سرمایه‌گذار به‌عنوان سرمایه‌گذاری در بخش گلخانه و کارخانه کاغذ آهکی انجام شده، دروغی بیش نیست.

در ادامه مدیر شهرک صنعتی اسدآباد نیز با بیان اینکه این سرمایه‌گذاری توسط بخش خصوصی انجام شده است، گفت: طبق قواعد اگر سرمایه‌گذار بخش خصوصی پیشرفت در پروژه نداشته باشد، شرکت شهرک‌ها می‌تواند خلع ید سرمایه‌گذار را بخواهد.

سجاد رضایی در پاسخ به این سؤال که از میزان پیشرفت پروژه اطلاعی در دست نیست؟ ابراز کرد: من اطلاعی از فرآیند کار این سرمایه‌گذار و میزان پیشرفت کار ندارم، بنابراین برای پیدا کردن پاسخ سؤالاتتان باید با آقای حقیقی، مدیرعامل شرکت شهرک‌ها و یا مدیر امور عمرانی شرکت شهرک‌ها ارتباط برقرار کنید.

مع‌الوصف؛ با توجه به آنچه گفته شد، به نظر می‌رسد این‌روزها همدان به قبرستان سرمایه‌گذاری‌های واهی از سرمایه‌گذاری برای پرشین‌یاقوت گرفته تا میدان تره و بار و این‌بار کارخانه کاغذ آهکی و غیره، بدل شده و هیچ‌کس هم خود را مقید به پیگیری این پروژه‌ها نمی‌داند تا حق تضییع‌شده چندین‌ساله مردم را محقق کند و درواقع اینکه فرماندار یک شهرستان از روند پروژه به بهانه اینکه پیش از او قراردادش منعقد شده بی‌اطلاع باشد، اوج بی‌خیالی است و دراین‌بین تنها مردم هستند که به این سرمایه‌گذاری‌های واهی دل بسته و امیدشان ناامید می‌شود.