به‌زودی دوران عمر مجلس دهم به پایان رسیده و با تشکیل نخستین جلسه مجلس یازدهم، برگ جدید و مقطعی دیگر برای عرصه قانون‌گذاری و نظارت بر مسائل جاری کشورمان آغاز می‌شود، واقعیتی که با توجه به اقتضائات ایران اسلامی و روند تکاملی مورد انتظار مردم در لایه‌های مختلف، منطق ایجاب می‌کند که تحولی در برخی لایه‌ها برای وصول به مطالبات به‌حق مردم رقم بخورد، مردمی که در چهل سال گذشته و حوادث مختلف، به‌درستی نشان دادند که شایسته بهترین‌ها هستند.
یکی از عوامل پیشران مجلس انتخاب فردی زمان‌شناس، مقتدر و انقلابی به معنای صحیح آن برای ریاست این قوه بسیار اثربخش است، طی چند هفته گذشته در مجامع متعددی سخن از افراد مختلفی دراین‌باره به میان آمده و شاهد کنش و واکنش متفاوتی بوده‌ایم؛ آنچه مبرهن و ضروری به نظر می‌رسد اینکه فردی باید ریاست این قوه را در چنین مقطع حساسی به‌عهده بگیرد که موفقیت‌هایش در برهه‌های مختلف مسئولیت‌ها ثابت شده باشد و البته با توجه به اقتضائات مجلس شورای اسلامی به جهت توان مدیریتی از افرادی که به‌نوعی خود را صاحب فکر و اندیشه می‌دانند، بالاتر بوده و در فضای اندیشمندی و راه‌یابی‌ها برای رفع مشکلات فردی مقتدر عمل کند. به‌علاوه بتواند در سطح ملی و حتی فراملی که درخور نهاد قانون‌گذاری یک کشور انقلابی و مطرح جهان است، بروز و ظهور داشته باشد و قطعاً سایر منتخبین به‌خصوص کسانی که به‌نوعی داعیه چنین جایگاهی را دارند، باید برای منافع مردم درصورت لزوم تحقق وحدت که از لوازم ضروری پیشبرد امور است، البته با حکم منطق کوتاه بیایند.
بی‌شک دوستان ایران اسلامی امید به کارآمدی بیش‌ازپیش مجلس شورای اسلامی دارند و بدخواهان هم متمایل‌اند برای اهداف شومی که دنبال می‌کنند، من و تویی‌ها کارساز شده و مجلس از اثربخشی و تقویت اعتماد عمومی باز بماند؛ حضرت امام خمینی (ره) فرموده‌اند: «همواره با چشمانی باز مراقب دشمنان باشید»، نباید غافل بود که دشمنان از زوایای مختلف و پیدا و پنهان همواره مشغول هستند تا سرمایه اعتماد را در بین آحاد مردم به حداقل برسانند و در این مسیر از کاه، کوه می‌سازند و صدها ره‌آورد انقلاب اسلامی را به‌خصوص در بین جوانان، نزدیک به هیچ جلوه می‌دهند. خدمات صادقانه و ایثار و نثارهای صدها هزار نفر را نادیده می‌نمایانند و خیانت و اشتباهات قهری معدودی را در برخی بخش‌ها، غول فساد و ناتوانی برمی‌شمارند که البته در انگشت‌شماری از اهداف خود به موفقیت‌هایی نسبی دست یافته‌اند که هیچ‌گاه نباید از آن‌ها غفلت ورزید.
مجلس نهادی است که گذشته از جولان اندیشه 290 نماینده، دارای دو حساسیت مهم است؛ یکی ضرورت مدیریت و به‌نوعی وحدت‌بخشی بین فراکسیون‌های چندگانه که در پایداری نسبت به نظرات و آرای درون‌بخشی دارای ثباتی نسبی هستند، دوم حوادث مختلف کشوری و منطقه‌ای و لزوم زمان‌شناسی و عمل و عکس‌العمل‌های به‌هنگام که بعضاً ممکن است حامل تعارض منافع برای برخی در داخل مجلس باشد. درنتیجه نگاهی جامع، وحدت‌بخش و اثربخش لازم است و گرفتن تصمیماتی راهگشا از لوازم فردی است که مسئولیت ریاست مجلس را به‌عهده می‌گیرد؛ به تعبیری تعاملات داخلی و همسو کردن نمایندگان تابع فضای استاد و شاگردی نیست و سرمایه مهم آن عقبه شخصیتی نافذی را طلب می‌کند. مراجعه به حوادث متعدد داخلی چهار دهه مجلس در ادوار گذشته نشان می‌دهد ناخدایی این کشتی عمدتاً متلاطم چند خصیصه را باهم طلب می‌کند و اگر در مدیریت مجلس (حداقل در حد لازم) به‌منظور انجام مأموریت‌ها قوت نباشد، کشور و مردمی که شایسته بالاترین خدمت‌ها هستند، متضرر خواهند شد. امیدواریم کسی در این جایگاه مهم قرار گیرد که بتواند با تجمیع مناسب توان قاطبه نمایندگان، پاسخگوی مطالبات مجموعه نظام مقدس جمهوری اسلامی کشورمان باشد. اِن‌شاءالله
حسین صادقیان
شناسه خبر 21927
