آیت الله جوادی آملی در درس اخلاق فرمودند:یک بیان نورانی امام عسکری(سلام الله علیه) دارد که چون شما ابدی هستید با خالق ابد در پیوند هستید سیرتان هم سیر بیکران است، این سیر بیکران یک رهتوشه عقلی می‌خواهد به نام تقوا که در قرآن بیان شده ﴿تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیرَ الزَّادِ التَّقْوَی﴾[6] یک مرکَب راهوار عقلانی می‌طلبد و آن نماز شب است، این از غرر بیانات نورانی امام عسکری است، فرمود: «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا یُدْرَکُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیْلِ»[7] ما حتماً به لقای الهی می‌رسیم ﴿إِلَی اللَّهِ تَصِیرُ الْأُمُورُ﴾،[8] ﴿إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ‏﴾[9] مگر روح مجرد ابد جایی قرار می‌گیرد غیر از لقای الهی؟! فرمود لقای الهی که زمان و زمین نیست آسمان و زمین نیست، آن روز کل مجموعه نظام سپهری فرو می‌پاشد شما در جهت بی‌جهت حرکت می‌کنید. اینکه می‌گویند طلاب علوم روی بال فرشته‌ها می‌نشینند یعنی چه؟ چه دانشگاه اسلامی چه حوزه‌های دینی، هر جا سخن از تدریس معارف دین است قبل از اینکه مسئولین آن مسجد و مدرسه و مدرَس در را باز کنند فرشته‌ها حضور پیدا می‌کنند «إِنَّ الْمَلَائِکَةَ لَتَضَعُ أَجْنِحَتَهَا لِطَالِبِ الْعِلْمِ» در همه جوامع روایی ما آمده، از کافی کلینی تا معالم صاحب معالم،همه محدّثان ما این را نقل کردند که هر جا سخن از درس و بحث الهی است قبل از اینکه دَرِ مدرسه و یا مسجد را باز کنند فرشته‌ها می‌آیند فرّاشی می‌کنند «إِنَّ الْمَلَائِکَةَ لَتَضَعُ أَجْنِحَتَهَا لِطَالِبِ الْعِلْمِ» فرشته می‌آیند فرّاشی می‌کنند تا فرشته‌پروری کنند تا جامعه ما مَلک بشود اگر حوزه ملک شد دانشگاه ملک شد ما کسی را نداریم که بیراهه برود یا راه کسی را ببندد کسی را نداریم که اختلاسی باشد فرشته‌خو می‌شود.

تو فرشته ار جهد کنی از پی آنک ٭٭٭ برگ توتست که گشتست به تدریج اطلس

این بیت، مکرّر به عرض شما رسید این از سنایی است، سنایی از حکمای بزرگ ماست. می‌گوید شما فرشی در روی زمین گران‌تر از ابریشم که ندارید، چه بگویید حریر چه بگویید پرنیان، چه بگویید ابریشم

سه نگردد بریشه بر او را ٭٭٭ پرنیان خوانی و حریر و پرند

در روی کره زمین فرش پرده پارچه‌ای گران‌تر از ابریشم نیست حرف حکیم سنایی این است ابریشم امروز برگ توت دیروز بود او رفت درس خواند مدرسه رفت به خدمت استاد یعنی کِرم ابریشم رفت شده ابریشم.

تو فرشته ار جهد کنی از پی آنک ٭٭٭ برگ توتست که گشتست به تدریج اطلس

اگر این برگ می‌شود ابریشم جهانی، چرا ما عالِم نشویم؟ اگر در حوزه هستیم محقق بار بیاییم اگر در دانشگاه هستیم محقق بار بیاییم که عده‌ای را هدایت کنیم، نیازی هست. کشوری که خون داد باید میوه طیب و طاهر بدهد؛این راهم مکرّر شنیدید که در زیارت‌ها به بارگاه شهدا که رسیدیم بعد از عرض ارادت به آنها بگوییم «طِبْتُمْ وَ طَابَ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ» شما کاری کردید که ایران را پاک کردید کاری که از خون برمی‌آید از ماء بر نمی‌آید؛ چون می‌دانید بعضی از آلودگی‌ها را آب پاک می‌کند بعضی از آلودگی‌ها را آفتاب پاک می‌کند که اگر آفتاب مستقیم بتابد بر آن چیز تَر، آن را پاک می‌کند، یکی از مطهرات آفتاب است یکی از مطهرات آب است؛ اینها فقط بول و خون و اینها را پاک می‌کنند اما استکبار را، استحمار را، اختلاس را اینها را نه باران را پاک می‌کند نه آفتاب، فقط خون شهید پاک می‌کند؛ این حرف‌ها بوسیدنی نیست: «طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ» شما کشور را پاک کردید کاری که شما می‌کنید که استکبار را به عنوان بدترین آلودگی است از کشور طرد می‌کنید این کشور را پاک می‌کنید، از آفتاب برنمی‌آید از باران برنمی‌آید. چرا شهید برای همیشه زنده است؟ فرمود این کار شهداست نه کار آفتاب؛ بله اگر جایی بولی باشد یک تَر باشد یک مقدار تَر کنند آفتاب خشک کند بله پاک می‌شود، قدری باران بیاید پاک می‌شود؛ اما آن رذالت‌ها را آن بردگی‌ها را آن خیانت‌ها را آنها را نه آفتاب پاک می‌کند نه باران؛ این است که شهید از آفتاب بالاتر است از باران بالاتر است پرورندگان شهید همین ذوات قدسی ائمه معصومین(علیهم الصلاة و علیهم السلام) ‌هستند؛ این زیارت‌نامه‌ها درس است.