محرم سمبل است، عاشورا رمز و کربلا یک راه؛ البته بهترین راه که سعادت و خوشبختی بشریت در حرکت و صیرورت و بودن در مسیر عشق‌آفرین و روشن اباعبدالله الحسین (ع) است. نهضت عاشورا عظیم و فرهنگی بوده که ابعاد گوناگون حیات انسان را دربردارد؛ حرکتی سرنوشت‌ساز، تاریخ‌ساز و عزت‌آفرین که موجب «احیای اسلام ناب» شد.
سیدجمال الدین اسدآبادی، متفکر و مصلح بزرگ اسلامی در سده گذشته نهضت عاشورا را در عبارت درخشنده‌ای چنین تبیین کرده است: «الاسلام محمدی الوجود و الحدوث و حسینی البقاء و الاستمرار»؛ پیدایش و شکل‌گیری و موجودیت اسلام با حضرت محمد (ص) بود و تداوم و بقای اسلام با امام حسین (ع). درحقیقت عبارت سیدجمال‌الدین اسدآبادی برداشتی از روایت معروف حضرت پیامبر (ص) است که فرمودند: «حسین منی و انا من حسین».
شکی نیست که انقلاب اسلامی ایران به‌عنوان تداوم نهضت عاشورا، کارکرد «احیای اسلام ناب» را بعد از 14 قرن به بهترین شکل به منصه ظهور رسانید؛ همان‌گونه که قیام امام حسین (ع) به‌عنوان عکس‌العملی در مقابل تضعیف و تحریف اصول اسلام به حساب می‌آید، انقلاب اسلامی ایران نیز پس از قرن‌ها ضعف، عقب‌ماندگی و انحطاط مسلمانان، باعث شروع مرحله‌ای از ظهور مجدد اسلام شد. نهضت امام حسین یک حرکت بزرگ فرهنگی است که انسان‌ها را از درون متحول می‌کند؛ تحولی که لزوماً تحول در برون را به همراه دارد و تغییر انفسی که به تعبیر قرآن مجید به تغییر احوال می‌انجامد.
امام خمینی (ره) می‌فرمایند: «اگر عاشورا و گرمی و شور انفجاری آن نبود، معلوم نبود چنین قیام بدون سابقه و سازمان‌دهی، واقع می‌شد؛ واقعه عظیم عاشورا از 61 هجری تا خرداد 42 و از آن تا قیام جهانی بقیه‌الله اروحنا لمقدمه الفداء در هر مقطع انقلاب‌ساز است». فتح و ظفر و پیروزی در دفاع مقدس هشت‌ساله و دفاع مقدس 12 روزه و نبرد رویاروی با جبهه کفر به سردمداری شیطان بزرگ آمریکای جنایتکار و غرب متجاوز و سگ هار او در منطقه رژیم جعلی و کودک‌کش صهیونیستی با تفکر عاشورایی حاصل شد و وظیفه ما در اربعین امسال در تبیین این پیروزی نمایان، سنگین‌تر است.
عاشورا نه‌فقط یک واقعه تاریخی است، بلکه در هزار و اندی سال پیش اتفاق افتاد و جریانی اثربخش و نقش‌آفرین در طول تاریخ بشریت است. جریان عاشورا درواقع تفسیر عملی قرآن است؛ حسین، عاشورا و زینب ناموس دهر و باعث بقای هستی و تداوم راه پاکان و صالحان برای همیشه تاریخ بشر هستند، از اولیای خدا تا مردمان عادی همه در جستجو و رهپوی مردان و زنان روزگار و سرزمینی هستند که پرچم هدایتشان در دست‌های استوار زینب (س) و نهال آرزویشان در چشمه‌سار همیشه جوشان حسین (ع) استقرار یافته و نور خود را در چهره‌ گلگون عاشورا به نظاره می‌نشینند.
روایتی داریم که وقتی امام زمان (عج) ظهور فرمود، ندا می‌کند به اهل عالم، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سحقوه عدوانا، امام زمان خودش را به‌واسطه امام حسین (ع) به همه عالم معرفی می‌کنند؛ بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم حسین (ع) را شناخته باشند، پیاده‌روی اربعین بهترین فرصت برای معرفی امام حسین (ع) به عالم است.
پیاده‌روی اربعین بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین اجتماع دینی، معنوی و مذهبی جهان است که همه مردمان تشنه حقیقت و عدالت را همچون مغناطیسی در این اقیانوس بشری، در یک نقطه به‌نام کربلا جمع می‌کند؛ نگین این اجتماع سرور و سالار شهیدان عالم اباعبدالله الحسین ( ع) است تا پیام عاشورا را به جهان مخابره کند.
در آستانه اربعین حسینی هستیم و شاهدیم که در 46 کشور جهان همایش بزرگ «عطش» به‌نام کوچک‌ترین رزمنده شهید نهضت عاشورا حضرت علی اصغر (ع) برگزار می‌شود؛ این مهم گویای آن است که جهان با نام حسین (ع)، عطش و عاشورا آشنا می‌شود و ما شاهد تحولات عمیق در منطقه و جهان هستیم. این مقدمه ظهور منتقم خون حسین (ع) است که می‌فرماید: اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً.
«خبر آمد خبری در راه است/ سرخوش آن دل که از آن آگاه است/ شاید این جمعه بیاید شاید/ پرده از چهره گشاید شاید»؛ اللهم عجل لولیک الفرج.