سپهرغرب - گروه ریحانه آفرینش:یک پژوهشگر حوزه زنان با بیان اینکه اگر ما به دنبال آن هستیم که زنان و دخترانمان در جامعه احساس ارزشمندی کنند باید به ویژگی‌های زنانه آن‌ها احترام بگذاریم، گفت: درواقع دادن احساس ارزشمندی به زنان به‌عنوان یک زن است که به او حس ارزشمندی و خودباوری می‌دهد و نباید از زنان انتظار داشت که خود را مجهز به ویژگی‌های مردانه کنند.
افزایش اعتماد به نفس در زنان موضوعی بسیار مهم و حائز اهمیت برای هر خانم است؛ زیرا زنان علاوه‌بر داشتن نقش همسری، همان مادرانی هستند که انسان‌هایی بزرگ و تأثیرگذار تربیت کرده و می‌کنند.
اما سطح اعتماد به نفس گاهی اوقات در زنان به‌علت باورهایی که دارند، پایین می‌آید و این درحالی است که همه زن‌ها دوست دارند قوی باشند و در اجتماع و محیط خانه روی آن‌ها به‌عنوان فردی توانمند و متکی به خود، حساب کنند.
جالب‌تر اینکه حتی مردها به‌عنوان یک جنس مخالف، زنانی را بیشتر دوست دارند که از اعتماد به نفس بالایی برخوردار هستند؛ زیرا خصلت اعتماد به نفس از ارکان اصلی جذابیت در یک زن است، اما متأسفانه در بسیاری از موارد این حس ارزشمندی و باور به توانمندی‌ها همچنان در جامعه زنان ما کمتر دیده می‌شود و این درحالی است که طی کردن مسیر ترقی و پیشرفت و درعین‌حال تبدیل شدن آنان در جامعه به زنانی موفق، نیازمند خودباوری و حس ارزشمندی است؛ بر این اساس با توجه به اهمیت موضوع بر آن شدیم تا در این خصوص گفت‌وگویی را با زهرا میرزائی، پژوهشگر و دانش‌آموخته دکترای مطالعات زنان ترتیب دهیم که در ادامه می‌خوانید:
این دانش‌آموخته مطالعات زنان با بیان اینکه فرد وقتی در یک خانواده به دنیا آمده و در پی آن جامعه‌پذیر می‌شود نخستین حمایت‌ها را از خانواده خود دریافت می‌کند، گفت: پس نخستین گام برای اینکه فرد به این باور برسد که ارزشمند بوده و توانمند است و درعین‌حال می‌تواند با محیط اطراف خود تعامل سازنده برقرار کند، حمایت‌های خانوادگی است.
زهرا میرزائی با تأکید بر اینکه برقراری تعامل سازنده با اطرافیان از اصلی‌ترین ارکان خودباوری و ارزشمندی در بین زنان است، اظهار کرد: درواقع وقتی فرد احساس ارزشمندی پیدا می‌کند که از محیط اطرف خود حمایت‌های عاطفی دریافت کرده و درعین‌حال مورد قدردانی قرار گیرد.
وی با بیان اینکه یکی دیگر از مسائلی که در بحت ایجاد حس ارزشمندی در جامعه زنان حائز اهمیت است به موضوع دیده شدن تلاش‌های او در محیط خانواده بازمی‌گردد، اذعان کرد: با این تفاسیر می‌توان حس ارزشمندی را این‌گونه تعبیر کرد که فرد احساس کند از ویژگی‌هایی برخوردار است که آن ویژگی‌ها او را به فرد قابل و ارزشمند بدل می‌کند.
میرزائی ادامه داد: دراین‌بین ذکر یک نکته حائز اهمیت است و آن اینکه در مسیر تلاش کردن در جامعه امروزی ما که پُر از چالش و مسائل مادی و معنوی بوده، در کنار ایجاد احساس ارزشمندی و اینکه فرد بداند توانمند است، باید تاب‌آوری را نیز بیاموزد.
این پژوهشگر حوزه زنان با تأکید بر اینکه متأسفانه مدتی است که آموزش تاب‌آوری در کنار القای حس ارزشمندی به فرزندان و به‌ویژه دختران در خانواده‌ها مورد غفلت واقع شده، خاطرنشان کرد: امروزه در خانواده‌ها دائماً به نیاز فرزندان پاسخ مثبت داده می‌شود و آن‌ها را تشویق می‌کنند؛ اما این مهم به آن‌ها آموزش داده نمی‌شود و یاد نمی‌گیرند که اگر در مسیری درحال حرکت هستند و به مشکل می‌خورند و یا در جایی با شکست مواجه می‌شوند و یا اینکه سرعت حرکتشان کُند می‌شود، باید تاب‌آوری و انعطاف داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه در نبود آموزش مذکور فرد فکر می‌کند همه آن چیزی که از خانواده و نزدیکان خود دریافت کرده بار معنایی ندارد، افزود: پس لازم است در کنار حمایت مادی و معنوی و اینکه به فرزند خود ارزشمندی القا می‌کنیم، تاب‌آوری لازم را نیز آموزش دهیم.
این پژوهشگر حوزه زنان با تأکید بر اینکه در بحث تاب‌آوری یک نکته حائز اهمیت است و آن اینکه باید فرد خود به این باور برسد که می‌بایست در مسیر حرکتش رو به تعالی از تاب‌آوری لازم برخوردار باشد، ابراز کرد: در این رابطه مهم است که اطرافیان به او این باور را بدهند و درعین‌حال فرد نیز به این باور برسد که من از قدرت کافی برای روبه‌رو شدن با مشکلاتم برخوردار هستم؛ بنابراین می‌توانم آن مشکلات را پشت سر بگذارم.
میرزائی با اشاره به اینکه درواقع بانوی جوان ما باید به این نکته توجه کند که قرار نیست با ورود به هر مسیری حتماً پیروز از آن خارج شود، افزود: نکته این بوده که ممکن است تنها توان عبور از مسیر با پشت سر گذاشتن موانع و مشکلات را بتوان موفقیت قلمداد کرد.
این پژوهشگر حوزه زنان اذعان کرد: درواقع اینجاست که فرد به نقطه‌ای قابل اتکا در بحث باورمندی به ارزشمند بودن خود رسیده است.
وی با بیان اینکه در بحث ایجاد حس ارزشمندی در زنان دو نکته حمایت عاطفی اطرافیان و نیز القای حس توانمندی مهم است و نه صرفاً کسب موفقیت در مسیر، ابراز کرد: درحقیقت این حس توانمندی در حل مسئله است که به آن‌ها حس ارزشمندی می‌دهد.
دانش‌آموخته دکترای مطالعات زنان در پاسخ به این سؤال که جامعه چه نقشی در بحث ایجاد خودباوری و حس ارزشمند بودن زنان دارد؟ گفت: وقتی درخصوص خودباوری و خودارزشمندی زنان بحث می‌شود، نکته حائز اهمیت این است که در جامعه ما در بسیاری از مواقع، مشاهده می‌کنیم که این ارزشمندی بیشتر به ویژگی‌های مردانه داده می‌شود!
وی ادامه داد: در این شرایط خانم‌ها احساس می‌کنند اگر احساساتشان را بروز دهند، انگار شکست خورده‌اند و بی‌ارزش شده‌اند و شأنیت خود را در جامعه از دست می‌دهند؛ به‌طوری که بنا به این شرایط بسیاری از زنان با وجود مادر بودن و درعین‌حال داشتن جایگاه اجتماعی و علمی، خود را در جایگاهی به‌مراتب پایین‌تر از مردان قلمداد می‌کنند، زیرا باید نقش‌هایی همچون همسری و مادری را نیز مدیریت کنند.
میرزائی با تأکید بر اینکه در این مرحله است که نقش جامعه پُررنگ‌تر می‌شود، گفت: اگر ما به دنبال آن هستیم که زنان و دخترانمان در جامعه احساس ارزشمندی کنند، باید به ویژگی‌های زنانه (فارغ از فضای جنسیتی حائز اهمیت در بُعد خانوادگی) آن‌ها احترام بگذاریم.
وی با اشاره به اینکه در پی احترام به ویژگی‌های زنانه زن احساس می‌کند برای ورود به جامعه و نیز ارزشمند بودن دیگر نیاز نیست که خود را مجهز به ویژگی‌های مردانه کند، افزود: درواقع دادن احساس ارزشمندی به زنان به‌عنوان یک زن است که به او حس ارزشمندی و خودباوری می‌دهد.
این پژوهشگر حوزه زنان با واکنش به این سؤال که وضعیت فعلی جامعه را در القای حس ارزشمندی به زنان چگونه ارزیابی می‌کنید؟ خاطرنشان کرد: اعتقاد من این نیست که در شرایط فعلی در این موضوع به چالش خورده و در مقایسه با سایر کشورها عقب هستیم، بلکه از شرایط نسبتاً مناسبی نیز برخورداریم؛ اما اینکه در جامعه مشاهده می‌شود دختران در پوشش خود رفتارهای بی‌جنسیت از خود نشان می‌دهند، بیانگر این مسئله است که باید دید خود را به توانمندی زنان تغییر داده و این توانمندی‌ها را در بُعد زنانه با ویژگی‌های مختص این جنس، جستجو کنیم.
وی ادمه داد: تمایل دختران نوجوان و جوان به پوشیدن لباس‌های پسران و نیز بروز رفتارهای مردانه از آن‌ها خود مؤید این مسئله است که می‌بایست برای بهتر شدن شرایط تلاش بیشتری کرد.
مع‌الوصف؛ با توجه به آنچه گفته شد، حس ارزشمندی و توانمندی در دوران کودکی شکل می‌گیرد و اگر اطرافیان و خانواده فرزند خود را در کودکی بی‌ارزش، زشت، بی‌مسئولیت و بی‌قابلیت قلمداد کنند، در آینده این فرد دچار عدم اعتماد به نفس می‌شود، زیرا باورهایی که در ذهن او تشکیل شده، باورهایی منفی نسبت به خودش است.
به‌واقع اگر زنان در کودکی با والدینی بزرگ شده باشند که وی را یک فرد دست‌وپا چلفتی، بی‌ارزش و ناتوان می‌دانسته‌اند، این زن در بزرگ‌سالی دچار کمبود توانایی و کمبود حس ارزشمندی و خودباوری می‌شود که این مهم اعتماد به نفس در زنان را کم می‌کند و باعث می‌شود روحیه شکننده داشته باشند و هیچ‌گاه نتوانند به هدف‌های خود دست یابند.
تأسف‌بارتر اینکه گاهی حس عدم ارزشمندی حتی باعث می‌شود که کودکان یک بانو به او اعتماد نکنند و مادرشان را یک فرد ضعیف بدانند، بنابراین زنان باید اعتماد به نفس بالایی داشته باشند؛ زیرا آن‌ها مادر، مدیر و برنامه‌ریز در اجتماع و خانه هستند.
به دیگر سخن زنان بسیاری هستند که بر مسندهای دولتی و مدیریتی قرار دارند و زنانی نیز هستند که به‌علت عدم خودباوری و اعتماد به نفس، در گوشه خانه نشسته‌اند و مدام درحال خُرده‌گیری از خود و اطرافیانشان هستند؛ بنابراین لازم است علاوه‌بر جایگاه خانواده در بحث القای حس ارزشمندی، بستر جامعه نیز توانمندی‌های زنانه زنان را به رسمیت شناخته تا افراد بر پایه آن توانمندی‌ها و ظرفیت‌ها، زنان را بسنجند.
شناسه خبر 75522
