با بدتر شدن بحران کمبود گاز پخت و پز در نوار غزه و جهش بیش از پنج برابری قیمت آن در طول یک ماه جنگ رژیم صهیونیستی علیه این منطقه، فلسطینی‌ها این روزها برای تامین نیازهای خود به ابزارهای جایگزین متوسل شده‌اند که مهم‌ترین آن خرید از برخی رستوران‌ها و آشپزخانه‌هاست که با وجود کمبود سوخت و یا با تکیه بر روش پخت و پز با استفاده از هیزم یا از طریق انرژی جایگزین خورشیدی قادر به فعالیت هستند.

دستیابی به گاز پخت و پز در نوار غزه که در محاصره رژیم صهیونیستی قرار دارد و بیش از یک ماه است که تحت تجاوزات رژیم صهیونیستی به سر می‌برد، در نتیجه بسته شدن گذرگاه‌های مرزی از هفتم اکتبر گذشته با تصمیم کابینه نتانیاهو، به آرزویی دست نیافتنی تبدیل شده است.

 

این روزها، هیچ یک از فلسطینی‌ها به دلیل کمبود شدید مقادیر سوخت یا گاز طبیعی، گاز یا سوخت شیمیایی دیگری برای پخت و پز ندارند، زیرا در شرایطی که رژیم اشغالگر مانع ورود سوخت به نوار غزه می‌شود، مقدار سوخت موجود برای وسایل نقلیه آن هم تنها به آمبولانس‌ها و خودروهای دفاع مدنی محدود می‌شود.

 

نوار غزه به طور کلی به دو منبع برای گاز مورد استفاده در پخت و پز متکی است: نخست واردات گاز از طرف مصر و دیگری خرید آن از رژیم اشغالگر اسرائیل که هر دو منبع آن از زمان تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه متوقف شده است.

 

در حال حاضر بخش اعظم ایستگاه‌های سوخت و انرژی در غزه به دلیل وارد نشدن سوخت به این منطقه یا حملات رژیم صهیونیستی به آنجا تعطیل هستند و موارد نادری هم که هنوز فعالیت می‌کنند تنها سوخت خودروهای امدادی و اندک تاسیسات حیاتی را تامین می‌کنند.

 

به موازات آن در طول یک ماه اخیری که از جنگ می‌گذرد، در جاهایی هم که هنوز سیلندرهای پر شده از گاز وجود دارد، قیمت یک سیلندر گاز 12 کیلوگرمی از 72 شکل به بیش از 400 شکل در بازار سیاه افزایش یافت که بیش از 100 دلار می‌شود که مبلغ بسیار زیادی است(1 دلار 4.4 شکل است).

 

بسیاری از خانواده‌های فلسطینی قادر به خرید این گاز طبیعی نیستند، زیرا بیش از 60 درصد فلسطینی‌های غزه با دستمزد روزانه کار می‌کنند و از آغاز تجاوزات اسرائیل به نوار غزه در هفته اول اکتبر گذشته بیکار بوده اند.

 

*** نه مُزد و نه حقوقی

 

به موازات آن، هیچ یک از کارمندان دولت فلسطین در غزه بیش از یک ماه است که حقوق دریافت نکرده‌اند، به استثنای پیش پرداختی که فقط به کادر پزشکی به دلیل شرایط پر فشار کاری آنها پرداخت می‌شود که آن هم از یک هزار شکل بالاتر نمی‌رود، در حالی که کارمندان بقیه وزارتخانه‌ها هیچ حقوقی دریافت نمی‌کنند.

 

جهاد رجب، یک شهروند فلسطینی است که در گفت‌وگو با الحره می‌گوید ممانعت رژیم صهیونیستی از ورود گاز از طریق گذرگاه رفح و گذرگاه صبلاح الدین در مرز با مصر طی چهار هفته اخیر رنج مردم را زیر بمباران‌ها بیشتر کرده است و بحران نبود گاز و سوخت، بخش‌های مختلف زندگی شهروندان غزه اعم از تامین غذا، بهداشت و جابجایی آنها را وخیم کرده است.

 

محمد حماده، یک شهروند دیگر فلسطینی هم می‌گوید این روزها دیگر در بازار سیاه هم خبری از سیلندرهای گاز نیست، در حالی که طرف‌های بین‌المللی هم برای فشار بر اسرائیل در اجازه دادن به واردات گاز پخت و پز کاری نمی‌کنند،در حالی که یک کالای اساسی است و غذای مردم و بخصوص کودکان به آن بستگی دارد.

 

وی افزود: با تمام شدن ذخایر غذاهای کنسروی و آماده در فروشگاه‌ها و نزد خانواده‌ها و نبود گاز پخت و پز در بازار سیاه زندگی برای مردم مشقت بار شده است، حتی در مدارسی هم که هزاران نفر از مردم غزه به آنجا پناه برده‌اند صلیب سرخ توجهی به تامین غذای آنها نمی‌کنند.

 

دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA) یکشنبه گذشته، اعلام کرد که برآوردهای برنامه جهانی غذا نشان می‌دهد، ذخایر مواد غذایی در فروشگاه‌های نوار غزه تنها برای چند روز کافی خواهد بود.

 

سیندی مک کین، رئیس برنامه جهانی غذا نیز به نوبه خود گفت که کمک‌های ورودی به غزه به هیچ وجه برای پاسخگویی به نیازهای جمعیت که به طور چشمگیری در حال افزایش است، کافی نیست.

 

صاحب یک آشپزخانه در غزه در گفت‌وگو با الجزیره با بیان اینکه بیش از سه هفته است که به منظور پختن غذا برای آوارگان مناطق شمال نوار غزه با بودجه اداره فعالیت‌های خیریه (یک سازمان جامعه مدنی) از هیزم استفاده می‌کند، گفت ما در روزهای نخست جنگ روزانه حدود سه هزار وعده غذایی شامل برنج و گوشت پخت می‌کردیم که حالا به تنها چند صد وعده هم نمی‌رسد و در هر حال به دلیل کمبود گاز به دلیل بسته شدن گذرگاه‌ها توسط اسرائیل مجبور به استفاده از هیزم هستیم که مشکلات زیادی دارد.

 

وی با بیان اینکه هیزم از گاز هم گرانتر است، گفت: ما روزانه حدود 400 شکل (تقریباً 100 دلار) برای تهیه هیزم پرداخت می‌کنیم، به غیر از پولی که برای حمل و نقل آن داده می‌شود در حالی که هزینه گاز از 280 شکل (تقریباً 70 دلار) بیشتر نمی‌شد.

 

صاحب آشپزخانه افزود: یکی دیگر از مشکلات مربوط به پخت و پز روی هیزم این است که همیشه در دسترس نیست. هیزم هم بسیار کمیاب و تقریبا تمام شده و از همین رو خیلی از آشپزخانه‌ها هم تعطیل کرده‌اند.

 

ابوشام 35 ساله از آوارگانی که به همراه خانواده خود به مدرسه سید سکینه بنت الحسین در شهر دیر البلح پناه برده است در گفت‌و گو با الجزیره می‌گوید وضعیت آوارگان در مدارس بسیار وخیم است بخصوص که آنروا تنها خدمات خود را به مدارس تحت نظارت خود ارائه می‌دهد و در مدارس دولتی تنها برخی نهادهای خیریه به شکل پراکنده هر دو سه روز یک بار یک وعده غذایی می‌آورند.

 

وی با اشاره به اینکه خانه سه طبقه‌اش در بیت لاهیا در شمال نوار غزه در بمباران‌های شدید این منطقه از سوی رژیم صهیونیستی کاملا تخریب شده است، گفت: در همین مدرسه 12 هزار آواره ساکن هستند و مشکل کمبود سرویس‌های بهداشتی و کمبود شدید آب شست و شو هیچ امکان رعایت بهداشت و نظافتی وجود ندارد.

 

ابوشام با بیان اینکه برای دستیابی به آب جیره بندی و شور هم مجبور است روزانه دو کیلومتر راه را پیاده طی کند، گفت: ما حتی لباس هم نداریم چون بدون هیچ چیز از خانه‌هایمان فرار کردیم و شب‌ها هوا سرد است.

 

وی در پایان گفت: کمک‌هایی که به ندرت وارد نوار غزه می‌شود که هنوز به دست ما نرسیده در شرایطی که همه ما فرزندان شیرخواره و خردسال داریم که با تشنگی و گرسنگی در شرایط اسکان سخت پناهگاه‌ها به سر می‌برند.

 

مجدی الهسی کودک 12 ساله فلسطینی ساکن در مدارس خان یونس در جنوب نوار غزه هم به آناتولی می‌گوید: غذای هر روز ما نان و پنیر شده دلم برا خوردن یک وعده ماهی یا گوشت و مرغ تنگ شده است.

 

عبداللطیف بکر (11 ساله) هم می‌گوید: ما آب و غذا نداریم. ما از دسترسی به آب آشامیدنی رنج می‌بریم و حتی اگر آن را بیابیم هم شور است. مادرانمان با کارتن و کمی هیزم آتش درست می‌کنند و نان می‌پزند، گازی برای پخت و پز نیست، چیزی برای خوردن نیست، فقط یک وعده در روز نان آویشنی با پنیر یا نان خالی می‌خوریم.

 

وزارت بهداشت نوار غزه هم اعلام کرده در شرایط کمبود آب سالم و قابل شرب موارد اسهال و بیماری‌های گوارشی بخصوص در کودکان زیاد شده است.

 

بنا به گفته رسانه‌های عرب زبان، چیزی که در عموم مردم غزه در سایه شرایط انسانی وخیم فعلی قابل مشاهده و درک است، روحیه بالا و وفاداری و حمایت آنها از مقاومت است و از همین رو با همه مصائبی که با آن روبه‌رو هستند ذکر حسبنا الله و نعم‌الوکیل را زمزمه می‌کنند یا فریاد می‌زنند.