تاریخ بخشی از هویت و جزء بزرگ‌ترین ثروت‌های یک ملت است؛ از داستان‌ها گرفته تا شعر، موسیقی و حتی خشت و آجر خانه‌های قدیمی، بخشی از هویت ما هستند و ملتی که پیشینه غنی دارد با سرمایه دیروز، امروز و فردای بهتری می‌تواند بسازد. البته ساختن عمارت فردا بر پایه‌های سرمایه باقی‌مانده از دیروز، وقتی محقق می‌شود که نخست داشته‌های دیروز را بشناسیم و دوم در حفاظت از آن‌ها عالمانه کوشا باشیم.
یکی از صدها گونه میراث فرهنگی در سرزمین با برکت ایران، بناهای تاریخی است که در گوشه‌گوشه این آب و خاک قد برافراشته و برای ادامه حیات نیاز به مرمت و حفاظت دارند و در این میان باید به این نکته توجه کرد که حفاظت از بناهای تاریخی یک امر مستمر است و پس از بازسازی چنین بناهایی، کار مرمت تمام نمی‌شود و باید به‌صورت مداوم از آن‌ها حفاظت شود.
همچنین بهره‌برداری از این بناها نیز می‌تواند نقش مهمی در سرپا ماندن آن‌ها ایفا کند، به شکلی که علاوه‌بر مرمت و بازسازی کالبد بناهای تاریخی، روح تازه‌ای نیز در آن‌ها دمیده شود و جانی دوباره بگیرند. به عبارت دیگر آثار تاریخی نماینده‌های مهم فرهنگ و تاریخ یک جامعه هستند؛ بنابراین حفظ و مرمت این آثار به جامعه کمک می‌کند تا هویت خود را حفظ کرده و از فراموشی و ازبین‌رفتن ارزش‌های فرهنگی جلوگیری می‌کند، اما این محقق نمی‌شود مگر اینکه بدنه نیروی انسانی وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و به‌ تبع آن ادارات کل در استان چابک‌تر و دلسوزانه‌تر کار را پیگیری کنند؛ چراکه هر نوع کُندی و اهمال می‌تواند نقطه پایانی بر زندگی یک بنای تاریخی باشد و یا حداقل عمر آن را کوتاه کند.
مسجد شریف‌الملک یکی از مساجد معروف شهر همدان و در نزدیکی میدان آرامگاه بوعلی‌سینا قرار دارد که تاریخ تأسیس آن به دوران قاجار بازمی‌گردد؛ این اثر در تاریخ 16 فروردین‌ماه 1377 با شماره ثبت 1984 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده و بر همین اساس اداره کل میراث فرهنگی موظف به مرمت آن درصورت نیاز است که ظاهراً از سال 1401 مکاتبات مربوط به لزوم مرمت‌ دیوار این مسجد انجام شده، مدتی پیش نیز درباره شکست بخشی از دیوار بیرونی مسجد مکاتبه شده و جلسه‌ای هم کارشناسان برگزار کرده‌اند! اما بعد از گذشت چند ماه، هنوز اقدامی انجام نشده و با توجه به بارندگی‌های پیش‌ رو، خطر تخریب مسجد وجود دارد، اما انگار موضوعی به‌نام خطر ریزش یا تخریب بنای تاریخی برای اداره کل میراث فرهنگی موضوعیت ندارد، چه رسد به اینکه بخواهند فکری برای بافت تاریخی همدان بکنند.
بافت تاریخی شهر همدان مساحتی بالغ‌بر 500 هکتار از شهر را در بر گرفته‌ است، یعنی قلب شهر همدان با قفلی به‌نام بافت تاریخی فریز شده؛ از این جهت از مفهوم انجماد استفاده می‌کنیم که میراث فرهنگی لطف کرده فقط اسم بافت تاریخی را روی این 500 هکتار گذاشته است، اما کمترین اقدامی برای تعریف بسته‌های سرمایه‌گذاری، بسته‌های تشویقی برای اهالی این مناطق و حمایت از مردم جهت مقاوم‌سازی یا نوسازی خانه‌های ساکنان بافت ندارد. البته وقتی مرمت چند متر دیوار چند ماه به طول انجامد و تازه به جایی هم نرسد، چه توقعی می‌توان از حضرات داشت که برای بافت تاریخی 500 هکتاری برنامه بدهند؟