بر اساس نتایج آزمایشگاهی، داروی آزمایشی لیکانمب (lecanemab) اثربخشی بالقوه‌ای در درمان بیماری آلزایمر از خود نشان داده، اما یافته‌های بدست آمده نگرانی‌های ایمنی را به همراه داشته که دلیل آن ارتباط دارو با برخی عوارض جانبی است.
لیکانمب به یکی از نخستین داروهای آزمایشی زوال عقل تبدیل شده که به نظر می‌رسد روند پیشرفت زوال شناختی را کاهش می‌دهد.
داده‌های کارآزمایی سه ‌شنبه و حدود دو ماه پس از آن در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد که شرکت داروسازی آمریکایی بایوژن (Biogen) و شرکت داروسازی ژاپنی ایزای (Eisai) اعلام کردند که لیکانمب در فاز سه آزمایشگاهی، افت عملکرد شناختی را تا 27 درصد کاهش می‌دهد.
این درحالی است که در نتایج به‌دست آمده از فاز دو آزمایشگاهی تفاوت چشمگیری بین داروی لیکانمب و شبه دارو در بیماران مبتلا به آلزایمر در مدت 12 ماه مشاهده نشد اما داده‌های مربوط به فاز سه آزمایشگاهی نشان می‌دهد که در مدت 18 ماه این دارو با پاکسازی بیشتر آمیلوئید و میزان کمتری از افت شناختی همراه بوده است.
محققان اظهار کردند: در افراد مبتلا به سطح اولیه بیماری آلزایمر، داروی لیکانمب در مقایسه با شبه دارو سطح آمیلوئید مغز را کاهش داده و در مدت 18 ماه با کاهش میزان کمتری از عملکرد شناختی همراه بوده، اما عوارض جانبی نیز داشته است. آزمایش‌ها و تحقیق‌های بیشتری برای تعیین اثربخشی و ایمنی این دارو در مبتلایان به سطح اولیه بیماری آلزایمر ضروری است.
محققان اظهار کردند: در مدت زمان انجام تحقیقات حدود 6.9 درصد از افراد دریافت کننده داروی لیکانمب نتوانستند آزمایشات را به‌دلیل عوارض جانبی دارو تکمیل کنند این درحالیست که این رقم در شرکت‌کنندگان دریافت کننده شبه دارو 2.9 درصد بوده است.
شایع‌ترین عوارض جانبی در گروه دریافت‌کننده دارو، واکنش‌ به انفوزیون‌های داخل وریدی و ناهنجاری در MRI آن‌ها بود که می‌توان به ورم مغزی و خونریزی مغزی موسوم به ناهنجاری‌های تصویربرداری مرتبط با آمیلوئید یا ARIA اشاره کرد.