«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت‌جنت که هفت‌آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه‌‌بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه.
عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند.
حالا می‌خواهیم هرروز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد به آن‌همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت. برگ سبزی، تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه درنظر آید.
تبرک لحظاتمان با اسدالله شهبازى:
با درود و سلام بر مهدى موعود، خورشید خاندان نبوت و منجى عالم بشریت و با درود و سلام بر امام امت بزرگ رهبر کبیر انقلاب و با درود و سلام بر تمام خاندان شهیدان که شمع چراغ محفل بشریت‌اند.
این وصیت‌نامه را موقعى می‌نویسم که غرق گناه هستم، مگر خداوند متعال از گناهانم بگذرد.
اى جوانان! مبادا در رختخواب ذلت بمیرید که على (ع) در محراب عبادت شهید شد. اى جوانان مبادا بی‌تفاوت بمیرید که على‌اکبر حسین در راه خدا و هدفش شهید شد.
پدر و مادران! مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیرى کنید که فرداى قیامت نمى‌توانید در محضر خداوند جوابگو باشید.