بر اثر عدم حمایت اوقاف؛
بانوی حافظ قرآن همدانی از شرکت در مسابقات کشوری بازماند
براساس مبانی دینی ما وقف چشمه‌ای است که حیات جامعه را تسهیل و نورانی می‌کند؛ ما از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و امام علی علیه‌السلام آموخته‌ایم که از اموال خود برای خدمت به دیگران اختصاص دهیم. همه ما بارها پای منابر تصویر آن لحظه حضرت علی را در ذهن تجسم کرده‌ایم که چاه حفر می‌کرد و به محض جوشش آب، از چاه بیرون آمده و آن را وقف می‌کرد. آری مسئله وقف یکی از سنن زیبا و مترقی اسلام است، اما نکته مهم نوع مدیریت موقوفه‌ها و تقویت این امر در جامعه است؛ در جامعه‌ای که اکنون امام معصوم علیه‌السلام را ظاهراً در میان خود نمی‌بیند و از طریق نشانه‌ها، راه و مسیر حضرات معصومین علیهم‌السلام را طی می‌کند، یکی از این نشانه‌ها، نوع عملکرد نهادهایی است که به‌طور مستقیم به حوزه دین مرتبط هستند. ازجمله این نهادها، اوقاف و امور خیریه بوده؛ سال‌ها است جامعه نشسته تا ببیند این نهاد عملاً چه خدماتی ارائه می‌دهد! یکی از مکان‌هایی که باید شاهد فعالیت این نهاد در آن‌ها باشیم، بقاع متبرکه هستند، اما متأسفانه کمترین فعالیت فرهنگی را در این اماکن متبرکه شاهد هستیم.
وقتی پای درد دل اغلب خادمان این بقاع می‌نشینیم، دل پُرخونی از اوقاف دارند؛ چراکه ماه‌ها به آن‌ها حقوق داده نمی‌شود و در این میان از مدیران اوقاف باید پرسید خودتان هم چند ماه حقوق نگیرید، می‌توانید زندگی خانواده‌تان را مدیریت کنید؟
اما یکی از شق‌القمرهای جدید اداره کل اوقاف استان همدان، عدم حمایت از بانوی حافظ قرآن جهت اعزام به مسابقات کشوری است؛ ظاهراً این مسابقات در بجنورد برگزار می‌شود و این خانم نیاز به همراه داشته، اما مسئولان اوقاف همدان با وجود اینکه میزبان مسابقات برای پذیرایی و اسکان مشکل نداشته، قبول نمی‌کنند هزینه همراه را بپردازند و خیلی راحت اعلام می‌کنند یا در مسابقات شرکت نکن و یا خودت هزینه ایاب و ذهاب همراه را پرداخت کن! جالب‌تر اینکه سال گذشته هم هزینه ایاب و ذهاب شرکت‌کنندگان در مسابقات اهواز را با سه ماه تأخیر تسویه کرده‌اند.
اوضاع وقتی جالب‌تر (بخوانید اسفناک‌تر) می‌شود که وقتی پای سخنرانی به میان می‌آید، حضرات مسئولان می‌توانند ساعت‌ها درباره ترویج حفظ قرآن و دستور رهبر معظم انقلاب برای تربیت 10 میلیون حافظ قرآن، سخنرانی کنند و وقتی که حرف از حمایت بانوان و لزوم حضور زنان متدین در جامعه باشد، دیگر میکروفن را از بزرگواران نمی‌توان گرفت، اما وقتی پای عمل به میان می‌آید، مسئولان اصلاً لازم نیست کاری بکنند و راحت‌ترین کار این است که خانم اصلاً در مسابقات شرکت نکند!
نمی‌دانم اوقاف که پول به خادمان نمی‌دهد، هزینه ایاب و ذهاب همراه خانم‌های حافظ قرآن را ندارد، حافظان آقا نیز اول خودشان باید هزینه کنند و بعد از سه ماه، مبلغ به آن‌ها پرداخت می‌شود، پس این سازمان عریض و طویل کشوری با درآمد موقوفه‌ها چه می‌کند؟ آیا در کشور موقوفه قرآنی نداریم؟ اگر نداریم که بعید است، چرا برای جذب خیران در این حوزه اقدامی نشده؟ آیا مدیران اوقاف برای خودشان هم همین‌‌طور حساب و کتاب می‌کنند؟
در این میان باید از مسئولان حوزه بانوان پرسید اگر از یک بانوی حافظ قرآن حمایت نمی‌کنید، پس از چه کسی حمایت می‌کنید؟ بعد چگونه از دختران نوجوان و جوان انتظار داریم جذب فعالیت‌های قرآنی شوند؟ وقتی می‌بینند برای هیچ‌کس مهم نیست که بانوی همدانی خیلی راحت از مسابقات حذف می‌شود!
سال گذشته با آب‌وتاب مسئولان محترم از تصویب سند قرآنی استان خبر دادند و گفتند در کشور الگو شده‌ایم! امروز حضرات بیایند بگویند سهم این بانوی حافظ قرآن از بودجه قرآن، چقدر است؟
زهره پوروهابی
شناسه خبر 76739
