نماینده مردم نهاوند در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه طبق بررسی‌ها حدود هشت تا 9 واحد معتبر دامپروری تعطیل داریم گفت: گرچه حدود 170 میلیارد تومان برای حل مشکلات دامپروری‌‌های شهرستان مصوب شده اما من معتقدم می‌بایست خط ویژه اعتباری در نظر گرفته شود.
همگان بر این امر واقف هستند که صنعت دامپروری یک صنعت وابسته به کشاورزی است و بخش زیادی از هزینه‌های تولید در آن، هزینه خوراک دام است، با این تفاسیر طی یکی دو دهه اخیر در ایران، تداوم خشک‌سالی‌ها، تولید محصولات کشاورزی را با مشکلات زیادی روبه‌رو کرد و تولید در این بخش مهم نتوانست همپای افزایش جمعیت و نیاز آن‌ها حرکت کند. بنابراین به‌ناچار نیاز به واردات محصولات کشاورزی در کشور افزایش یافت. از سوی دیگر افزایش تحریم‌ها نیز باعث شد تا دولت در خرید و تهیه ارز برای خرید نهاده‌های کشاورزی با مشکلات جدی مواجه شود و این آسیب متوجه صنعت دامپروری شد.
در ادامه ورود دلالان به این عرصه آسیب‌پذیر در چند سال گذشته، مشکلات مضاعفی را برای کشور به‌وجود آورد و اوج این مشکلات حذف دام مولد و در ادامه تعطیلی بخش اعظمی از دامداری‌ها به‌ویژه در عرصه دام سنگین بود که در این بین شهرستان نهاوند به‌عنوان قطب دامپروی استان همدان نیز از این فاجعه بی‌نصیب نماند. به طوری که سال گذشته صادق ظفری؛ معاون امور دام جهاد کشاورزی شهرستان نهاوند نیز در این ارتباط در گفت‌وگو با رسانه‌ها عنوان کرد: در شهرستان نهاوند حدود 135 واحد صنعتی دامداری شامل گاو شیری، گوساله پرواری، گوسفند پرواری و داشتی وجود دارد که متأسفانه 60 درصد از این واحدها طی این چند سال از چرخه تولید خارج شده‌ و راکد هستند و 40 درصد باقیمانده هم زیر ظرفیت کار می‌کنند.
بر این اساس با توجه به اهمیت موضوع برآن شدیم تا درخصوص چگونگی بروز این مشکل با تعدادی از مدیران واحدهای دامی و نیز علیرضا نثاری؛ نماینده مردم شهرستان نهاوند در مجلس شورای اسلامی گفت‌وگویی ترتیب دهیم که در ادامه می‌خوانید:
مدیر یکی از واحدهای دام سنگین با اشاره به اینکه واحد دامی ما در منطقه خزل، روستای معتمدآباد واقع شده و حدوداً بین 100 تا 150 دام داریم گفت: واحد ما در عرصه تولید دام گوشتی فعالیت دارد به طوری که سالانه با پروار کردن هر گوساله بین 100 تا 300 کیلو گوشت تولید می‌کنیم.
احمد فرخچه با تأکید بر اینکه البته در شرایط مطلوب و در عین حال فراهم بودن نهاده حتی در برخی سال‌ها امکان دو دوره پرواربندی نیز وجود داشت اظهار کرد: مسئله این است که طی سال‌های اخیر شرایط به حدی سخت شده که حتی امکان یک دوره پرواربندی نیز فراهم نیست و به فکر تعطیلی هستیم.
وی ادامه داد: متأسفانه، هیچ حمایتی وجود ندارد به طوری که امروز نه مصرف‌کننده گوشت راضی است نه تولیدکننده. ما که تولیدکننده‌ایم، عملاً در آستانه تعطیلی هستیم این در حالی است که هم به لحاظ تأمین علوفه به‌دلیل در اختیار داشتن زمین کشاورزی خودکفا هستیم و هم تجربه کافی داریم.
این دامدار نهاوندی در پاسخ به این پرسش که مهم‌ترین حمایتی که نیاز دارید چیست؟ ابراز کرد: مهم‌ترین حمایت خرید تضمینی دام است، درخصوص چرایی مسئله همین بس که سال گذشته یک رأس دام را 70 میلیون تومان خریدم و حالا همان را باید 100 میلیون بفروشم در حالی که 50 میلیون تومان فقط خرج خوراک دام شده، یعنی 20 میلیون تومان ضرر، پس از شما سؤال می‌کنم در این شرایط چه کار می‌توان کرد؟
فرخچه با تأکید بر اینکه متأسفانه هر سال شرایط بدتر از سال قبل می‌شود تشریح کرد: من از 16 سالگی به‌صورت مستقل مشغول دامداری هستم پس با اینکه سال‌هاست ما را به‌عنوان دامدار می‌شناسند، حتی یک ریال هم تسهیلات به ما نداده‌اند.
وی با اشاره به کمبود نهاده و عدم تخصیص درست آن گفت: به بهانه کمبود حدود چهار ماه است که حتی یک کیلو سبوس هم به ما ندادند در حالی که این نهاده در بازار آزاد به وفور وجود دارد.
این دامدار نهاوندی با بیان اینکه حتی در مسیر توسعه فعالیت نیز سنگ‌اندازی می‌کنند گفت: یکی از اصلی‌ترین موانعی که در این راستا پیش پای ما گذاشته می‌شود این است که می‌بایست خودتان برای فرایند توسعه مرزعه واحد دامی‌تان آب تأمین کنید، منِ دامدار این آب را از کجا تهیه کنم؟
فرخچه با ابراز اینکه در حال حاضر هر گوساله برای رسیدن به وزن معقولِ 300 کیلوگرم، به حدود یک تا یک‌و‌نیم تن نهاده نیاز دارد که البته این میزان بسته به شرایط و نژاد دام متفاوت است افزود: شما در نظر بگیرید در این شرایط بدون حمایت می‌توان این حجم از نهاده را تأمین کرد و در عرصه تولید باقی ماند؟
دیگر فعال نهاوندی در عرصه پرورش دام سنگین نیز گفت: مشکل این است که جهاد کشاورزی از دامداران واقعی که کاربلد هستند حمایت نمی‌کند. در نبود این حمایت‌ها سال جاری بنده باوجود تجربه چندین‌ساله، دیگر اقدام به پرواربندی نکردم.
مهدی کاویانی با تأکید بر اینکه واحد دامی او در منطقه خزل سمت پل حاج علی‌مراد که سال گذشته با وجود 400 تا 500 رأس گوساله فعال بود؛ اما سال جاری تعطیل شده است تشریح کرد: توزیع نکردن مناسب نهاده‌ها در بین دامداران، اصلی‌ترین مشکل ما بود به طوری که در برخی مواقع اصلاً نهاده‌ای به دستم نمی‌رسید.
وی با ابراز اینکه از صنعتگران این عرصه حتی در مسیر توسعه کار هیچگونه حمایتی نمی‌شود، گفت: به‌طور مثال بیش از چهارماه است که درخواست گاوداری هزار رأسی با استفاده از سرمایه شخصی را به جهاد شهرستان ارائه داده‌ام اما اصلاً توجهی نشده و پاسخی هم به من ندادند.
دیگر دامدار نهاوندی نیز با بیان اینکه تا سال 97 واحد ما دایر بود اما از آن سال به بعد به‌دلیل مشکلاتی که بانک برایمان ایجاد کرد، هیچ دامی وارد گاوداری نکرده‌ایم گفت: این در حالی است که پیش از آن ما در این واحد دو دوره گاو و سه دوره گوسفند وارد می‌کردیم.
حسین زرینی با بیان اینکه در حال حاضر از این واحد صنعتی به‌عنوان انبار استفاده می‌کنیم، خاطرنشان کرد: در آن سال‌ها یک دوره حدود 250 رأس گوساله وارد کرده و در دوره بعدی حدود 400 تا 450 بره پرواری داشتیم و در عین حال برای چند سال نیز حدود 700 رأس میش در این واحد دامی نگهداری می‌کردیم اما به‌خاطر مشکلاتی که بانک به‌وجود آورد، مخصوصاً بابت اقساط و سودهای بالا، مجبور شدیم بخشی از سهام دامداری را واگذار کنیم.
وی ادامه داد: اگر بخواهم صادقانه بگویم، در حال حاضر نیز ترس داریم که دوباره وارد این کار شویم یا وامی بگیریم.
وی با اشاره به اینکه من از کودکی در عرصه دامپروری مشغول به‌کار هستم خاطرنشان کرد: در این باره که آیا پیگیر احیای واحد دامداری شدیم یا خیر، باید بگویم متأسفانه به‌خاطر پرداخت سود بالای وامی که گرفته بودیم، دیگر توان پیگیری نداشتیم چراکه در بدو امر قرار بود بانک تسهیلات ساخت واحد را با سود 6 درصد به ما ارائه کند اما بعد این عدد به 16 درصد افزایش یافت.
وی، ادامه داد: تأسف‌بارتر اینکه قرار بود این تسهیلات دارای استراحت پنج ساله باشند اما پس از گذشت این مدت وقتی برای پرداخت اقساط مراجعه کردیم، عنوان کردند شما پنج سال معوقه دارید!
این مدیر واحد دامی ورشکسته با اشاره به اینکه ما یک میلیارد تومان وام ساخت گرفتیم، اما دو و نیم میلیارد از ما بازپس گرفتند تشریح کرد: در زمانی که واحد فعال بود، به‌طور مستقیم حدود هفت تا هشت نفر در گاوداری مشغول به‌کار بودند.
زرینی با اشاره به اینکه این واحد در عرصه تولید گوشت و پرواربندی فعال بود، افزود: مثلاً در یک دوره 250 رأس گوساله وارد می‌کردیم، گوساله‌هایی که وزن‌شان کمتر از 100 کیلو بود و بعد از چندماه به 450 کیلو می‌رسیدند و آن‌‌ها را می‌فروختیم.
وی در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر شرایط احیای واحد را ندارید؟ افزود: همه‌چیز از لحاظ فنی و تجهیزاتی مهیاست، ولی اعتمادی به بانک و مسئولان نداریم.
در ادامه نماینده مردم نهاوند در مجلس شورای اسلامی نیز درخصوص شرایط و مسائل صنعت دامداری و مشکلات مطرح‌شده ازسوی فعالان این صنعت گفت: در این حوزه، باید در سطح کشور یک بازنگری اساسی انجام داده و ظرفیت‌های دامداری را دسته‌بندی کنیم؛ یعنی مشخص کنیم کجاها واقعاً ظرفیت دارند، بعد آن منطقه را به‌صورت ویژه مورد حمایت قرار دهیم.
علیرضا نثاری با بیان اینکه اگر توجه و حمایت‌ها بی‌هدف و بدون اولویت باشد، نتیجه‌اش چیزی به‌جز کمبود نهاده، نبود تسهیلات، اصلاح‌نشدن نژاد دام، پرداخت نکردن تسهیلات به دامداری‌های نیمه‌فعال و حتی مصادره واحدهای دامداری توسط بانک‌ها به‌خاطر بدهی نخواهد بود افزود: اینکه مثلاً به‌خاطر 900 میلیون تومان بدهی، بانک سند دامداری را به نام خود زده و سپس در صدد فروش این واحد برآیند یعنی ما بنگاه‌داری بانک‌ها را جایگزین حمایت کردیم.
وی ادامه داد: دامدار هم موظف است بدهی خود را در موعد تعیین‌شده پرداخت کند اما منوط به اینکه از این صنعت به‌صورت اصولی حمایت لازم به‌عمل آید به‌ویژه در شهرستان نهاوند که ظرفیت بسیار بالایی در این حوزه دارد.
نماینده مردم نهاوند در مجلس شورای اسلامی با تأکید بر اینکه بنا به مشکلات موجود بنده شخصاً به‌صورت جزئی وارد مسائل دامداری سنتی و صنعتی نهاوند شده و تمامی موانع و مشکلات را بررسی کردم گفت: توجه به این نکته ضروری است که روزی در نهاوند حدود 12 هزار رأس گاو شیری داشتیم اما در حال حاضر این عدد به دو هزار رأس رسیده است.
نثاری با اشاره به اینکه متأسفانه وقتی من مسئولیت نمایندگی شهرستان را برعهده گرفتم، اوضاع این صنعت بسیار اسف‌بار بود اما خوشبختانه در حال حاضر کمی بهتر شده، ولی اصلاً رضایت‌بخش نیست تصریح کرد: بر این اساس به‌صورت مکرر با وزیر جهاد کشاورزی، معاونان و مدیرکل استان جلسه برگزار کردم.
وی با ابراز اینکه طبق بررسی‌ها مشخص شد؛ همه‌چیز به حمایت‌های مالی و تسهیلاتی بازمی‌گردد گفت: سال جاری فقط 30 میلیارد تومان تسهیلات تبصره 18 به تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی نهاوند اختصاص داده شد؛ بنابراین ما پیگیری کردیم که 40 میلیارد دیگر اعتبار به این بخش تزریق شود؛ البته چندی پیش نیز در جلسه‌ای اختصاصی که برای همین موضوع تشکیل شد، 100 میلیارد تومان دیگر نیز مصوب شد که به‌صورت سرمایه در گردش، در اختیار دامداران قرار گیرد، این‌ها همه مُسکن هستند، نه راه‌حل اساسی.
این مقام مسئول با بیان اینکه نهاوند شهرستانی است که خوراک دام سه استان را تأمین می‌کند؛ بنابراین نباید خود در تأمین خوراک در چنین وضعیتی باشد افزود: البته در سطح ملی هم با همین مشکل مواجهیم، 17 اردیبهشت‌ماه در صحن علنی مجلس از وزیر کشاورزی سؤال کردم که چرا ما سالانه 1.2 میلیارد دلار گوشت قرمز وارد می‌کنیم، در حالی که دامداری‌های داخل در نبود حمایت و سرمایه‌گذاری در این بخش در حال نابود شدن هستند؟
نثاری با تأکید بر اینکه این رویکرد یعنی تعارض منافع گفت: این‌که عده‌ای ترجیح می‌دهند ارز کشور به جای حمایت از تولید داخل، صرف واردات شود، منطقی نیست.
وی با بیان اینکه ما باید این چرخه تولید را در داخل کشور حفظ کنیم گفت: مسئله این است که اگر تولید داخلی داریم، چرا اقدام به واردات می‌کنیم؟ اگر نداریم، پس چرا تولید را نابود کردیم؟ این پرسشی است که وزارت جهاد کشاورزی و بخشی از وزارت صمت باید پاسخگوی آن باشند.
وی با ابراز اینکه وضعیت نگران‌کننده است و من بازهم از وزیر مربوطه همین پرسش‌ها را خواهم پرسید گفت: در حال حاضر تعداد محدودی از دامداری‌های شهرستان آن هم به‌صورت نصفه و نیمه فعال هستند.
این مقام مسئول ادامه داد: این در حالی است که اگر ما حتی 10 واحد راکد را به چرخه تولید بازگردانیم حداقل برای 200 نفر اشتغال‌زایی می‌شود؛ یعنی حدود یک‌دهم از کل جمعیت بیکار شهرستان، مگر ما چقدر بیکار داریم در نهاوند؟ همین‌ها اگر فعال شوند، تحولی بزرگ در اشتغال شهرستان ایجاد می‌شود.
نثاری با اشاره به اینکه در حوزه دامداری صنعتی نیز من پیگیر راه‌اندازی یک گاوداری 6 هزار رأسی از طریق یکی از مجموعه‌ها و هلدینگ‌ها بوده‌ام که خوشبختانه مجوز و دستور سرمایه‌گذاری آن را هم گرفته‌ایم گفت: هم‌اکنون مقدمات کار در شهرستان در حال انجام است و امیدواریم این پروژه نیز به‌زودی عملیاتی شود؛ البته هدف اصلی من، فعال شدن مجدد و هم‌زمان گاوداری‌های سنتی و صنعتی است. ما باید راهی برای خروج از این وضعیت پیدا کنیم.
وی با بیان اینکه فعالان این صنعت در دوران پرورش دام شدیداً به حمایت‌های مالی و نهاده‌ای نیاز دارند، ابراز کرد: اگر می‌گوییم یک منطقه ظرفیت دارد، مثل نهاوند که قطب کشاورزی و دامپروری استان است، باید برخورد ویژه‌ای با آن شود. این‌طور نباشد که فقط یک وام 300 میلیون تومانی به آن اختصاص دهند، در حالی که به 16 شهرستان دیگر 30 میلیارد داده می‌شود، این عادلانه نیست.
وی ادامه داد: ما نیازمند حمایت ویژه هستیم، اما متأسفانه جهاد کشاورزی شهرستان و حتی استان در این حوزه ضعیف عمل کرده‌اند؛ البته من این موضوع را با خودشان هم در میان گذاشته‌ام و اعلام نارضایتی کرده‌ام.
این مقام مسئول با بیان اینکه دستگاه‌های متولی باید پای کار بیایند و از دولت مطالبه کنند چراکه سرمایه‌گذاران این عرصه با وجود نابسامانی بازار، وارد این حوزه شده و همچنان هستند در حالی که اگر سرمایه خود را در بازارهای موازی به کار می‌گرفتند، سودهای هنگفتی نصیبشان شده بود.
نثاری عنوان کرد: متأسفانه در حال حاضر در نبود حمایت بسیاری از این افراد دیگر انگیزه ادامه کار ندارند و هیجانات بازارهای موازی آن‌ها را وسوسه می‌کند؛ بنابراین باید نگاه و رویکرد حمایتی تغییر کند و این تغییر هم باید از خود وزیر آغاز شود و به رده‌های پایین‌تر برسد.
وی با اشاره به اینکه اینکه آمار و اطلاعات ما نشان می‌دهد که خوشبختانه در روزهای اخیر چهار تا پنج واحد سبک فعال شده‌اند گفت: به‌نظر می‌رسد تسهیلاتی که پیش‌تر به آن اشاره شد یعنی مجموعاً حدود 170 میلیارد تومان شامل 30، 40 و 100 میلیارد که چند روز گذشته مصوب شد، می‌تواند مشکلات را تا حدودی حل کند اما من تأکید دارم که یک خط اعتباری ویژه برای دامداران نهاوند لازم است، برای کسانی که در حال دریافت پروانه ساخت هستند، کسانی که قصد راه‌اندازی دارند و آن‌هایی که اکنون غیرفعال‌اند.
این مسئول با بیان اینکه آمار دقیق در حال به‌روزرسانی است، اما طبق اطلاعات فعلی، حدود هشت تا 9 واحد معتبر تعطیل داریم که باید برای فعال‌سازی آن‌ها برنامه‌ریزی شود خاطرنشان کرد: البته دامداران هم باید اراده و جدیت بیشتری داشته باشند چراکه با بررسی دقیقی که داشتم، در برخی موارد مشاهده شده که برخی افراد صرفاً برای دریافت تسهیلات وارد این حوزه شده‌اند و برنامه‌ای برای فعالیت واقعی ندارند، این مسئله هم باید مدیریت شود.