شناسه خبر:94533
1404/3/6 13:27:00

در پی گفت‌وگو با رئیس هیئت مدیره شرکت تعاونی قند مهرگان نهاوند به نظر می‌رسد احداث این کارخانه در پی عدم همکاری در بحث اعطای تسهیلات، پس از هفت سال سرابی بیش نیست.

«شرکت تعاونی قند سمبل مهرگان نهاوند به شماره ثبت 353 با موضوع تولید شکر از چغندر قند و تصفیه شکر خام، به ثبت رسیده است.
در همین راستا آذرماه سال 1397 کلنگ احداث کارخانه در موقعیت کیلومتر 20 جاده نهاوند-کرمانشاه با حضور وزیر محترم جهاد کشاورزی و مسئولین استان در زمینی به وسعت حدود هفت هکتار، بر زمین زده شده است؛ مطالعات انجام‌گرفته و برنامه‌ریزی انجام‌شده حاکی از ظرفیت جذب پنج هزار تُن چغندر قند در روز و یک‌هزار تُن شکر خام VHP است و مهندسی طرح نیز بر همین اساس پایه‌ریزی شده، بنابراین انتظار داریم سالانه به میزان 110 هزار تُن شکر سفید، 37 هزار و 500 تُن ملاس و 43 هزار و 500 تُن تفاله خشک تولید و در سال 90 هزار تُن شکر خام تصفیه شود.
از طرفی مهندسی طرح از کشور آلمان تهیه شده و اجرای آن توسط پیمانکار داخلی صورت خواهد پذیرفت؛ ما تلاش کرده‌ایم در زمان اجرای طرح تا جایی که امکانات منطقه اجازه می‌دهد، از توانمندی‌های استان استفاده کرده و سرمایه را در همدان جذب کنیم، بنابراین برخلاف اکثر پروژه‌ها به خرید ماشین‌آلات اکتفا نکرده‌ایم، بلکه تلاش کرده‌ایم مهندسی را نیز به منطقه بیاوریم. جالب‌تر اینکه پروژه حاضر یک واحد اشتغال مولد است؛ چراکه در حاشیه‌ خود موجب ایجاد اشتغال‌های دیگر که مکمل پروژه هستند نیز خواهد شد.
حجم سرمایه‌گذاری بسیار قابل توجه بوده و با جذب آن در استان، به‌خصوص منطقه نهاوند، شاهد تغییرات عمده‌ای در اقتصاد منطقه خواهیم بود.»
آنچه خواندید، بخشی از معرفی کارخانه قند مهرگان نهاوند در سایت این شرکت است که قرار بود طی چند سال به بهره‌برداری رسیده و تحولی شگرف در صنعت کشاورزی شهرستان نهاوند ایجاد کند؛ اما با گذشت تقریباً هفت سال از کلنگ‌زنی، خبری از پیشرفت کار نیست و این درحالی است که سالانه در همدان بیش از هفت هزار هکتار زمین زراعی زیر کشت این محصول رفته و همچنان چغندرکاران استان و به‌ویژه نهاوند (به‌عنوان یکی از قطب‌های تولید این محصول)، با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو هستند. از نوبتی و کوپنی بودن تحویل چغندر به کارخانه همدان گرفته تا کمبود کامیون حمل بار، افزایش سرسام‌آور هزینه نقل و انتقال، تولید مازاد محصول و درنهایت ورود دلالان به عرصه خرید.
درواقع در کمبود صنایع تبدیلی و فرآوری، عدم تحویل چغندر کشاورزان، سریال دنباله‌دار و غم‌انگیزی است که هرساله تکرار می‌شود؛ کاشت چغندر قند حاصلی جز خستگی برای کشاورزان نداشته و دیگر کام آن‌ها را شیرین نمی‌کند.
به این معنا که هرسال پس از پایان فصل برداشت چغندر قند و زمستانی که کشاورز باید ثمره دسترنجش را خرج زندگی کند، خرمنی از مشکلات، گریبان چغندرکاران استان را می‌گیرد؛ مشکلاتی که برخی خودساخته و برخی هم ناخواسته به‌وجود می‌آیند؛ تا جایی که تولید چغندر قند در شهرستان‌های استان را بر سر دوراهی قرار می‌دهد.
حال با توجه به اهمیت موضوع، بر آن شدیم تا در گفت‌وگو با شریف سلگی، رئیس هیئت مدیره این شرکت، از آخرین وضعیت این کارخانه اطلاعاتی را کسب کنیم که در ادامه می‌خوانید:
رئیس هیئت مدیره شرکت قند سمبل مهرگان نهاوند در تشریح موانع پیش روی پیشرفت پروژه عنوان کرد: هنوز در مرحله دریافت تسهیلات بانکی هستیم، بنابراین نتوانسته‌ایم پیشرفتی در کار حاصل کنیم.
شریف سلگی با بیان اینکه پرداخت تسهیلات را منوط به خرید اوراق قرضه کرده‌اند و این درحالی است که برای پروژه‌ای با حجم ملی همچون کارخانه ما هزینه خرید اوراق بالغ‌بر 45 هزار میلیارد تومان است که ورود به این عرصه منطقی نیست، اذعان کرد: ما معتقد به دریافت تسهیلات بر پایه سود معقول هستیم؛ اما با وجود اینکه جلساتی با معاونین و نمایندگان ذی‌ربط این مسئله برگزار و مسائل را بیان کردیم، هنوز نتوانسته‌ایم به نتیجه‌ای مطلوب برسیم.
وی با تأکید بر اینکه یقیناً دریافت تسهیلات با نرخ سود بالا منجر به ورشکستگی کارخانه می‌شود، خاطرنشان کرد: با توجه به مباحث مطرح‌شده، از ما خواسته شد که به دنبال سرمایه‌گذار باشیم؛ اما به‌دلیل حجم زیاد سرمایه‌گذاری، کسی پای کار نمی‌آید.
سلگی افزود: حتی در همایشی که اخیراً توسط جهاد کشاورزی با موضوع جذب سرمایه‌گذار برگزار شد نیز شرکت کردیم، اما هیچ‌کدام از سرمایه‌گذاران برای مشارکت در پروژه ما ابراز علاقه نکردند.
رئیس هیئت مدیره کارخانه قند مهرگان نهاوند با اشاره به پیشرفت‌های فیزیکی پروژه که شامل خاک‌برداری، احداث دیوار و تأسیسات مورد نیاز است، گفت: علاوه‌بر این موارد، کلیه مجوزات لازم برای ساخت کارخانه گرفته شده است.
سلگی با بیان اینکه قوه قضائیه در پی گلایه‌مندی کشاورزان محلی مبنی بر وجود مشکلات برداشت چغندر به‌دلیل کمبود صنایع تبدیلی بارها به این مسئله ورود کرده و پیگیر مشکلات آن‌ها است، عنوان کرد: اهمیت راه‌اندازی این کارخانه علاوه‌بر حل مشکل چغندرکاران، به این موضوع بازمی‌گردد که با ظرفیت تولید روزانه پنج هزار تُن چغندر، قادر به اشتغال‌زایی برای 300 تا 350 نفر به‌صورت مستقیم و بیش از دو هزار نفر به‌صورت غیر مستقیم خواهد بود که این مسئله در رفع بیکاری شهرستان تا حد بسیاری مؤثر واقع خواهد شد.
وی با بیان اینکه کارخانه قند مهرگان سالانه 750 هزار تُن شکر تولید خواهد کرد که این میزان تولید تنها مختص فصل برداشت چهارماهه استان است، اذعان کرد: با این تفاسیر امکان خرید از استان‌های هم‌جوار نیز بنا به ظرفیت پیش‌بینی‌شده، وجود دارد.
سلگی با بیان اینکه نقشه کارخانه را از آلمان تهیه کرده‌ایم زیرا پس از انقلاب دیگر چینن پروژه‌هایی در کشور به اجرا درنیامده بودند و در ایران این توانمندی وجود نداشت، ابراز کرد: نکته حائز اهمیت اینکه مصرف آب کارخانه نسبت به سایر کارخانه‌ها، بسیار بهینه‌تر است و خوشبختانه مجوزهای لازم برای تولید شکر و قند از چغندر را در اختیار دارد.
وی با اشاره به مبلغ تسهیلاتی که در اوایل سال 98 برای این مجموعه تأیید شده بود، گفت: این تسهیلات حدود 700 میلیارد تومان بوده، اما به‌دلیل افزایش هزینه‌ها، اکنون برآورد هزینه به سه هزار میلیارد تومان رسیده است.
مع‌الوصف؛ با توجه به آنچه گفته شد، لزوم توجه به پروژه‌های صنعتی، به‌ویژه در زمینه تولید قند، نیازمند درک عمیق از وضعیت و چالش‌های کشاورزان، به‌ویژه چغندرکاران است. چغندرکاران به‌عنوان تأمین‌کنندگان اصلی مواد اولیه کارخانه‌های قند، نقش حیاتی در زنجیره تأمین دارند؛ توجه به نیازها و مشکلات آن‌ها، می‌تواند به تأمین یک منبع پایدار و مستمر برای کارخانه‌ها کمک کند. از طرفی با توسعه کارخانه‌های قند و تأمین مواد اولیه از کشاورزان محلی، نه‌تنها اشتغال‌زایی در زمینه تولید صنعتی اتفاق می‌افتد، بلکه به بهبود معیشت کشاورزان نیز کمک می‌شود. این موضوع می‌تواند به رونق اقتصادی منطقه منجر شود. علاوه‌بر این توجه به چغندرکاران همچنین می‌تواند به اثر مثبت داشتن بر بخش‌های غیر مستقیم مانند حمل‌ونقل، بازار فروش و خدمات جانبی منجر شود؛ بنابراین با توسعه آن‌ها، زنجیره‌های تأمین کارآمدتر و پایدارتری ایجاد می‌شود.
از سوی دیگر با ایجاد همکاری‌های نزدیک بین کشاورزان، بخش خصوصی و نهادهای دولتی، می‌توان به یک اکوسیستم حمایتی برای چغندرکاران و کارخانه‌های قند دست یافت که به نفع تمامی ذی‌نفعان خواهد بود و درنهایت، توجه به چغندرکاران و نیازهای آنان نه‌تنها به توسعه صنعتی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به بهبود شرایط زندگی جامعه کشاورز نیز منجر شود و درنتیجه به پیشرفت اقتصادی و اجتماعی منطقه کمک خواهد کرد.

شناسه خبر 94533