نقش پشتکار در موفقیت دکتر علیرضا عابدین، جامعه‌شناس و متخصص روانشناسی بالینی داشتن پشتکار یک دستآورد و فرآیندی مستمر و مدام همچون ساختن ماهیچه‌های بدن یا مهره‌های تسبیح است. از کودکی آغاز و تا آخر عمر ادامه می‌یابد. پشتکار یعنی عليرغم دشواری‌ها با سعی و اراده کار را پیش بردن. احتمالا از همان یکی دو سالگی با تشویق و یاری والدین کودک فرا می‌گیرد که چگونه توان خود را تقویت و تداوم بخشد تا خرده خرده به نتیجه برسد. موفقیت‌های مقطعی و متوالی در مسیر پیشرفت سوخت جهت حرکت ایجاد می‌کند و فرد را نزدیکتر به هدف می‌کند. بعدها با افزایش سن، صداهای مشوق والدین نهادینه شده و فرد با گفتمان درونی برای خودش سوخت لازم را فراهم کرده و اراده‌ای راسخ را بکار می‌گیرد. 🔸 تصویرسازی هدف، مشخص کردن روش و مسیر و در نهایت دستیابی به آلام و آرزوها مستلزم گفتمانی منطقی و درونی ولیکن با سوخت هیجانی و شور و شوق میسر می‌شود. این امر هم برای امور فردی و هم برای ماموریت‌های اجتماعی لازم هست. 🔸 در نتیجه، پشتکار دستآورد فرزندپروری و همچنین جامعه پروری است.