«شهید»، شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

«شهید»، همان ستاره‌ خاک‌نشین همیشه بیدار شب‌های خون و آتش که تا لمس شعله‌های بصیرت و حقیقت در مقتل عشق رزم عاشقانه کرد تا پیوندی ابدی در بزم عارفانه؛ عشق در منشور نور هشت هزار ستاره درخشان راه عاشقی، مأوای جاودانگی‌اش را به تصویر کشید تا درس استواری را در دل حادثه بر تارک تاریخ بنشاند، حالا می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد به آن‌همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت. برگ سبزی، تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه درنظر آید.

تبرک لحظاتمان با شهید على فریادرس

بسم‌الله الرحمن الرحیم

مؤمنان باید در راه خدا با آنان که حیات مادى دنیا را بر آخرت برگزیدند، جهاد کنند و هرکس در جهاد و راه خدا کشته شد، فاتح شد و زود باشد که به او بهشت ابدى و اجرى عظیم دهیم.

آنان که در راه خدا مقاتله مى‌کنند و کشته مى‌شوند، مردگان نیستند، بلکه شهیدان خدایند و من به‌عنوان یک جانباز و پاسدار جندالله افتخار این جهاد و مقاتله در راه خدا را پیدا کرده‌ام و افتخار کشته شدن را یافتم.

من به پدر و مادرم مى‌بالم که چنین فرزندى تربیت کرده‌اند که باعث سرافرازى ایشان در نزد پروردگارشان باشد.

غفلت نکنید که خداوند دانا و آگاه به تمام اعمال ماست. یک تقاضا دارم که از مرگ غم و تأسف و اندوهى به خود راه ندهید که عاقبت همه مردن است، پس چه بهتر مرگ در راه خدا باشد.

آن عده که هدف مشخصى ندارند و تمام زندگیشان با آمدن و رفتن و خوردن مى‌گذرد، بدانند هدف از خلقت انسان این نیست. کمى به خود آیید و اندیشه کنید و دریابید. حقیقت راه دریابید که همان صراط الله است؛ برماست که بپیماییم این راه را.

و در آخر خطاب به اعضاى خانواده‌ام؛ نهایت کوشش و سعى خود را بکنند که تمام اعمالشان براى رضاى الله باشید و خدا را منظور داشته باشید.