حجت‌الاسلام واشقانی که طی این سال‌ها اکثریت شاخصه‌های مسجد تراز انقلاب و اسلام را به ارمغان آورده است، به مناسبت هفته مسجد طی یادداشتی با عنوان «انتظارات مردم از مسجد و آرمان‌های مسئولان!» نوشت:

همانا مسجد با مساعدت مردم چه در بخش ساخت این بنای آسمانی و چه در بخش فرهنگی آباد می‌شود؛ زینت نمازگزار در مسجد اقامۀ نماز جماعت یعنی با حضور مردم است. این حضو در مسجد، درس و عبرتی است بر کسانی که از عام و خاص در مسجد حضور می‌یابند و یا حضور نمی‌یابند. انتظارات مردم از مسجد باید همان باشد که اسلام به آن سفارش فراوان کرده است که مسجد خانۀ مؤمنان و متقیان و رحمت و هدایت برای عالمیان است.

این انتظارات سبب مطالبه عمومی در سطح مؤمنان جامعه و حرکت در بین متولیان امر مسجد می‌شود؛ متولیانی که گاهی کم‌رمقی آنها و یا بی‌برنامگی‌شان سبب تنزل جایگاه مقدس مسجد می‌شود. البته هستند کارگزارانی که دلسوزانه و مجاهدانه در مسیر اعتلای مسجد می‌کوشند، اما وقتی به نتیجه کار می‌نگریم، به واقعیت‌هایی تلخ می‌رسیم که همگان به آن واقفیم. حرف بی‌عمل و حرف بدون پشتوانه یعنی گام نهادن در مسیر تنزل و پوچی، اما وقتی صحبت شما مبتنی بر واقعیت عینی باشد، بر دل‌ها می‌نشیند و خدا هم به آن برکت می‌دهد. سوگوارانه یکی از آسیب‌های ما در همایش‌ها و نشست‌های مسجدی این است که مدام از آرزوهایی گفته می‌شود که هیچ گاه محقق نمی‌شود و از آرمان‌هایی سخن می‌گویند که ضمانت اجرا ندارد.

اما در زمان‌های بحرانی نیز مسجد باید تجلی‌گاه قلوب مردم باشد؛ مایه سلامت برای مسافران و بیماران شهرستان‌ها در سطح کشور باشد. در نظام اسلامی زمانی که شخصی از شهری به شهر دیگری مسافرت می‌کند، مهمان آن شهر است. اخلاق و ادب زمامداران این شهر ایجاب می‌کند از مسافر و مهمان پذیرایی کنند و چه مکانی مقدس‌تر از اینکه در جوار مسجد، اسکانی (منزلی) با مدیریت مسجد احداث شود و با مدیریت مسجد مسافران و مهمانان و بیماران شهرستان پذیرایی شوند که همانا در عصر پیامبر صلی‌الله علیه و آله مساجد این‌گونه بودند، همچنان که مسجد امام رضا علیه‌السلام بیش از یک دهه از مسافران و میهمانان شهرستانی و بین‌شهری به تهران، به‌صورت شبانه‌روز پذیرایی می‌کند که در این فرصت با تحمل ناملایمات و با توکل به خداوند و پیام اسلام همچنان در این مسیر گام بر می‌داریم. بنابراین ما چیزی بر زبان نگفتیم که قبلاً عمل نکرده باشیم و یا از آرزوهای دور و دراز خود سخن نگفتیم که در حد حرف باقی مانده باشد.

آری؛ شایسته است امام مسجد در خدمت به مردم، هم امام باشد و هم وقت مطلوب خود را در رسیدگی به امور مردم بگذارد. مردم و زمامداران نیز همکاری لازم را ایفا کنند که مسجد می‌تواند در انجام کارهای اجتماعی برای مردم مفید باشد و متولیان نیز توجهات لازم را منظور فرمایند.

مسجد سفارتخانۀ اسلام و امام مسجد سفیر امت اسلام در مسجد است. امام جماعت مسجد نیکو است که به کارهای دولتی و حکومتی چشم نداشته باشد؛ چرا که انتظار مردم از امام مسجد این است که وقت بگذارد و صدای مردم را به گوش مسئولان برساند؛ لذا امام جماعت راهنمایی بین خدا و مردم است.

امام جماعت باید با رعایت موقعیت مردم همیشه در مسجد حضور مفید داشته باشد و در نماز جماعت، به افراد ضعیف و ناتوان و بیمار و مسافر را توجه و پدرانه برخورد کند و تحمل شنیدن سخن مردم را داشته باشد که مسجد و مردم و امام جماعت پشتیبان نظام و جامعۀ اسلامی هستند. اسلام و مسجد لازم و ملزوم همدیگرند و این امام مسجد است که این پیوند را باید تحکیم ببخشد و آنچه را در تقویت دین و علوم جامعه اصلاح‌گر است، در برنامۀ کاری خویش قرار دهد؛ از جمله کتابخانۀ اخلاقی و روایی و تفسیر در کتابخانۀ مسجد تجهیز کند که اسلام و مسجد در فرهنگ دینی بسیار توصیه به آن می‌کند؛ چون بزرگ‌ترین ثروت جامعۀ اسلامی، امام جماعتِ دارای فرهنگ غنی و برگرفته از فرهنگ قرآن و عترت خواهد بود که جایگاه امام جماعت فعال را از عملکرد او می‌توان شناخت.

امام جماعت می‌تواند از ظرفیت استعداد نمازگزاران و مردم در خدمت به مسجد و مردم بر مبنای تقوا و نیکی بهره گیرد و مردم نیز زمانی امام مسجد را مورد لطف قرار خواهند داد که زندگی خود را با مردم و مسجد تلفیق کند.