«جمعی خندان»، یکی از آن تصاویر دلانگیز برای هر فردی است که حتی با دیدن تصویر آن لبخند بر لب نقش میبندد؛ انگار وقتی آدمها دور هم جمع میشوند و با مشارکت یکدیگر تجربه شادی را رقم میزنند، یک پیام به خودشان و دیگران میدهند و آن اینکه «حرکت زندگی رو به جلو و لذتبخش است و با وجود مشکلات، به پیش میرویم». این همان راز خلق مناسبتهای شاد در میان ما ایرانیان است؛ اگر فرهنگ ایران باستان را بررسی کنیم، میبینیم موضوعات بسیاری باعث میشد برای برگزاری یک جشن، گِرد هم بیایند و با نگاه توحیدی که داشتند، شکرگزار نعمات الهی باشند. اسلام نیز با تأکید بر مراسمهای شاد و تقویت نگاه توحیدی به شادی، این روند را تقویت کرد. تا به آنجا که معصوم علیهمالسلام فرمود هر روز که در آن گناه نشود، عید است. تقویت این نگاه توحیدی به شادی میتواند برکات بسیاری ازجمله طهارت جان جامعه را به همراه داشته باشد.

نشاط اجتماعی، اثرات و آثار بسیاری بر زندگی مردم دارد که تعلق اجتماعی، همبستگی اجتماعی، مسئولیتپذیری اجتماعی، وفاق اجتماعی، ارتقای شاخصهای سلامت روانی و اجتماعی، افزایش رضایت از زندگی یا رضایت شغلی، پویایی اجتماعی، کاهش هزینههای مردم، افزایش امید در جامعه، زندگی متعادل و با ثبات، ارتقای کیفیت زندگی، افزایش خلاقیت و نوآوری، کاهش آسیبهای اجتماعی (به ویژه در جوانان) و غیره، از جمله آنها است؛ در جامعه خوشحال و خرسند، تولید بهتر، اشتغال بیشتر و اقتصاد سالمتر است.
بدون شک در چنین محیطی امنیت اجتماعی و فردی راحتتر بهدست میآید. در محیط شاد، ذهن انسان پویا، زبانش گویا و استعدادش شکوفا میشود. شاد بودن جامعه یکی از عوامل مؤثر در توسعه اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است و موجب کاهش نابهسامانیهای خانوادگی، طلاق، افزایش میزان میل و رغبت تحصیلی و افزایش تولید میشود. پس یکی دیگر از فواید برگزاری جشنها و آیینها، این است که افراد در کنار یکدیگر اوقات خوشی را سپری میکنند. همین امر نیز جامعه را با شادی، همبستگی و پویایی روبهرو میکند. برگزاری مراسم اجتماعی با موضوعات مختلف میتواند ارتباطات اجتماعی را احیا کرده و باعث بازیابی وتقویت ارتباطات افراد با یکدیگر شود؛ فقط کافی است مسئولان با ایجاد مستمسکهای مختلف و جهتدهی مناسب لحظات شادی را برای مردم رقم بزنند، قطعاً این جهتدهی باید با زیرکی و دانش رخ دهد که جمع بانشاط فراهمشده، به سوی تعالی گام بردارند.
روز جمعه مردم با اندک برفی به کوهپایههای اطراف شهر رفتند و با حداقل امکانات سعی کردند لحظات شادی را برای خود و خانوادهشان ایجاد کنند؛ شاید اینبار بهانه برف بود یا در پاییز شهرداری به بهانه برگریزان پاییزی جشن کوچکی به راه انداخت که در جای خود کار خوبی بود، اما قطعاً هدفمند کردن و غنیسازی این رویدادها و ایجاد موقعیتهای جدید برای شادی مردم، تأثیر بسزایی در افزایش انرژی اجتماعی برای حرکت رو به جلو و تعالی نگاه مردم به زندگی دارد. خوب است در ایام عید مبعث که روز اتصال عرش و فرش است و به مناسبت حقیقت عظیمی که در نزول قرآن و بعثت پیامبر عظیمالشأن اسلام صلیالله و علیه و آله وجود دارد، جشنهای بزرگی برپا کنیم و سترگی این رویداد را با قلب تمامی حقطلبان مرور کنیم؛ همان رویدادی که جهان را از تاریکی و جهالت نجات داد و بعد از یکهزار و 400 سال، یکی از فرزندان همان رسول خاتم به پا خاست تا دوباره اسلام را با همان لهجه نورانی برای مردم آخرالزمان قرائت کند و زمینهساز حکومت خاتمالاوصیا باشد، انشاءالله.
زهره پوروهابی
شناسه خبر 79149