افزایش شهرنشینی و مهاجرت، رشد سریع جمعیت، کمبود زمین و سرعت پایین ساخت‌وساز از عواملی هستند که بسیاری از کشورهای جهان را با کمبود مسکن مواجه کرده‌اند. خانه‌های کوچک که به آن‌ها میکروآپارتمان نیز گفته می‌شود، راه‌حلی نوظهور برای حل این معضل هستند. در این خانه‌ها، واحدهایی با متراژ بسیار کم برای زندگی خصوصی در اختیار ساکنان قرار می‌گیرد و امکاناتی مانند آشپزخانه، سالن غذاخوری، سالن استراحت و خدمات نظافتی به طور مشترک برای همه ساکنان ارائه می‌شود.

چالش‌های رایج در زمینه مسکن را می‌توان به شرح زیر فهرست کرد:

هزینه‌های بالای مسکن: در بسیاری از شهرها، به‌ویژه شهرهای پایتخت و مراکز شهری بزرگ، هزینه‌های مسکن در چند دهه گذشته افزایش قابل‌توجهی داشته است و نرخ بالای اجاره‌بها مستأجران را برای یافتن مسکن مقرون‌به‌صرفه با مشکل مواجه کرده است. قشر با درآمد متوسط نه می‌توانند از پس خرید مسکن گران‌قیمت برآیند و نه می‌خواهند وارد آپارتمان‌های کم‌جا شوند.

کمبود محل اقامت: به‌دلیل افزایش جمعیت و همچنین مهاجرت، بسیاری از مردم در شهرهای بزرگ با کمبود مسکن مواجه هستند. مقررات سختگیرانه استفاده از زمین و روند کند ساخت‌وساز، ساخت ساختمان‌های مسکونی جدید را برای افرادی که به‌دنبال مسکن هستند دشوار می‌کند.

بی‌خانمانی: بی‌خانمانی یک نگرانی روبه‌رشد در جهان است و فقدان مسکن مقرون‌به‌صرفه یکی از عوامل کلیدی در ایجاد بی‌خانمانی است. بسیاری از کشورها تلاش‌هایی را برای رسیدگی به این موضوع انجام داده‌اند.

تغییرات جمعیتی: علاوه بر شهرنشینی، پیر شدن جمعیت نیز منجر به تغییراتی در ساختار جمعیتی شهرها شده و این موضوع بر تقاضای مسکن در کشورها تأثیر می‌گذارد چراکه پیری جمعیت مستلزم مسکن مناسب برای شهروندان مسن است.

یک فرمول اقتصادی اساسی وجود دارد که میکروآپارتمان‌ها را برای توسعه‌دهندگان جذاب می‌کند و به تفاوت بین اجاره در هر مترمربع و اجاره ماهانه خلاصه می‌شود. این خانه‌های کوچک یک مدل پایدار برای مسکن مقرون‌به‌صرفه و با کیفیت بالا هستند، در واقع مصرف‌کننده ماهانه مبلغی را پرداخت می‌کند و مالک به ازای هر مترمربع از ساختمان خود مبالغ اجاره را دریافت می‌کند. از آنجایی که اجاره‌بهای کمتر این خانه‌ها، فشار مالی کمتری بر ساکنان وارد می‌کند، آن‌ها را به مستأجرانی قابل اعتمادتر و بلندمدت تبدیل می‌کند.

*مزایای میکروآپارتمان‌ها

مقرون‌به‌صرفه بودن: خانه‌های کوچک هم از نظر هزینه‌های اولیه و هم از نظر هزینه‌های نگهداری مداوم، اغلب مقرون‌به‌صرفه‌تر از خانه‌های سنتی هستند و یک گزینه عالی برای افراد کم‌درآمد هستند تا بتوانند بدون پرداخت هزینه‌های سنگین وام مسکن، ملک خود را داشته باشند.

هزینه‌های کمتر: اندازه کوچک‌تر این خانه‌ها به معنی هزینه ساخت کمتر و نیاز کمتر به منابع برای گرمایش و سرمایش است و به طور کلی می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های ماهانه ساکنان شود.

مزایای زیست‌محیطی: طراحی کم‌مصرف این خانه‌ها می‌تواند به ردپای کربن کمتر در محیط زیست کمک کند که با توجه به نگرانی‌های فزاینده در مورد تغییرات آب‌وهوا، موضوع مهمی به شمار می‌آید.

قابلیت انطباق با فضای محدود: میکروآپارتمان‌ها می‌توانند در قطعات کوچک‌تر زمین یا حتی ساختمان‌های موجود گنجانده شود و این مزیت آنها را برای محیط‌های شهری که با محدودیت فضا مواجه هستند، مناسب می‌کند. علاوه بر این، آن‌ها برای به حداکثر رساندن استفاده از هر سانتی‌متر از فضا طراحی شده‌اند، مبلمان چندمنظوره دارند و راه‌حل‌های هوشمندانه‌ای برای ذخیره‌سازی فضا و منابع در ساخت آن‌ها استفاده شده است.

قابلیت جابجایی: بعضی از خانه‌های کوچک حتی روی تریلر ساخته می‌شوند که این امکان را فراهم می‌کند که به راحتی به مکان‌های مختلف انتقال داده شوند. این قابلیت جابجایی می‌تواند در مناطقی که زمین در دسترس کمیاب است سودمند باشد و جایگزینی برای خانه‌های سنتی با مکان ثابت برای افرادی باشد که محل کار و زندگی آن‌ها دائماً در حال تغییر است.

تشکیل جامعه و فضاهای مشترک: با گسترش این خانه‌ها، اجتماعاتی شکل می‌گیرد که حس جامعه بودن و داشتن منابع مشترک را به ساکنان منتقل می‌کند. این مزیت به طور مؤثر با نگرانی‌های مربوط به انزوای اجتماعی ناشی از رشد پرسرعت شهرنشینی مقابله می‌کند و محیط مناسبی برای تعامل، رشد و پرورش ساکنان ارائه می‌دهد.

مینیمالیسم و کوچک‌سازی: پذیرش سبک زندگی مینیمال در یک میکروآپارتمان، افراد را تشویق می‌کند تا به جای خرید لوازم منزل و دارایی‌های مادی، تمرکز خود را بر کسب تجربیات جدید قرار دهند. این امر به صورت بالقوه منجر به کاهش استرس و فشار مالی بر مردم و در نتیجه بهبود رفاه روانی در جامعه می‌شود.

سفارشی‌سازی: بعضی از خانه‌های کوچک را می‌توان به‌صورت سفارشی و متناسب با نیازها و ترجیحات فردی ساخت و با این کار سطحی از شخصی‌سازی را به مالکان ارائه داد که دستیابی به آن در خانه‌های معمولی که هزینه و مقررات بیشتری دارند، آسان نیست.

راه‌حل‌های نوآورانه: ظهور میکروآپارتمان‌ها می‌تواند به انعطاف‌پذیری بیشتر در خصوصیات مسکن و در نتیجه یافتن گزینه‌های بیشتر برای زندگی شهری پایدار منجر شود.

**تأثیر بزرگ فضاهای کوچک

در شهرهای امروزی که هر متر مربع آن اهمیت دارد، آپارتمان‌های کوچک در حال تغییر بازی بازار املاک هستند. استقبال از آن‌ها نشان‌دهنده تغییر دیدگاه شهرنشینان و البته تغییر زندگی شهری است. رویکرد خانه‌های میکرو اکنون مفاهیم سنتی خانه را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهند که اندازه «همه چیز» نیست.

از آنجایی که جنبش زندگی خرد با وجود شرایط جدید زندگی، بیشتر از پیش مورد توجه قرار گرفته است، معماران سعی می‌کنند که با وجود کوچک شدن خانه‌ها، کیفیت زندگی ساکنان را نیز بالا ببرند.

گنگنام نام منطقه‌ای در سئول است که به خاطر ثروت و ارزش‌های ملکی بسیار بالا اکنون توجهات بسیاری را به خود جلب کرده است. آپارتمان‌های این منطقه نمونه بارزی از کیفیت بالای زندگی میکروآپارتمانی است به‌طوری‌که برای دستیابی به واحدهای این ناحیه، تاکنون بیش از یک میلیون درخواست ثبت شده است.