بدیهی است که هیچ‌یک از ما معتقد نیستیم خالق خود هستیم و آن که اذن وجود و حضور ما را در این دنیای ظاهراً مادی و خاکی داده، خالقی است که شناخت صددرصدی از من و شما داشته و به‌اصطلاح برای او موجودی ناشناخته نیستیم؛ همین خالق هستی من و شما بر ما منت گذاشته و سلسله‌انبیاء و معصومین علیهم‌السلام را که بهترین، داناترین و بدون اشتباه هستند، فرستاده است تا مخلوقش را (البته با استفاده از نعمت اختیار) به عرش اعلی ببرند. ستاره‌ای از همین سلسله معصومین فرموده: «کسی که نمی‌دانم را ترک کند، قطعاً هلاک شده است»؛ حال ماییم و چگونگی مواجهه با این سخن و آموزه‌ گهربار که درصورت بهره‌برداری دائم از آن، می‌توانیم احسن‌الخالقین شویم.

توجه داشته باشیم که می‌بایست به «نمی‌دانم» باور قلبی داشته باشیم، نه اینکه به‌طور امری زبانی یا به‌نوعی تعارفی باشد؛ در خلال گذر شبانه‌روز از طرق مختلف که یا از درون برمی‌خیزد و یا از بیرون، به‌عنوان افرادی با تشخیص و دانا ارزیابی می‌شویم که این امتیاز و ویژگی فقط می‌تواند در برخی مواقع و عرصه‌ها صحت داشته باشد، اما قطعاً در موارد متعددی یا اصولاً اطلاق غلطی بوده و یا افراطی است و یا جنبه تعارف و خدای‌ناکرده چاپلوسی دارد؛ البته بعضاً هم کلی‌گویی است، یعنی اگر در موقعیتی جداً دانا باشیم، به‌نوعی آن را به سایر مقاطع و موضوع‌ها تعمیم داده و نتیجه آن می‌شود که نباید بشود!

معصوم علیه‌السلام می‌فرماید: نمی‌دانم را ترک نکن و حتی آمده که «لا ادری» (نمی‌دانم) نصف علم است. حال سؤال این بوده که انصافاً در جریانات متنوع محسوس کمتر قابل درک و مجموعه‌ای، تا چه اندازه باور داریم که نمی‌دانیم و باید در عرصه‌های مختلف دنبال یاد گرفتن باشیم تا درنتیجه به‌اصطلاح بتوانیم گلیم خود را به صحت و سلامت روح و روان از آب بیرون بکشیم؟

کلیدواژه‌هایی در آموزه‌ها داریم که مستمر باید به یاد آن‌ها باشیم؛ به قول امام علی علیه‌السلام که می‌فرمایند همواره به یاد خدا و قیامت باشید، نمی‌دانم هم یکی از مقوله‌های کلیدی و پیشران است، البته نمی‌دانم با نمی‌توانم تفاوت دارد، غیر از معصومین و فرستادگان الهی، وای به حال کسی که فکر کند دیگر همه‌چیز را در همه مقاطع می‌داند و اگر می‌گوید نمی‌دانم، تعارفی بیش نیست! امروز از مقاطعی حساس است که من و شما باید برای سعادتمندی به‌خصوص بعد از گذراندن ماه مبارک رمضان در دنیا و آخرت و رهایی از سالوس‌های رنگارنگ و وساوس شیاطین بیش از هفت‌رنگ با چشمی باز و هوشیار ضمن برنامه‌ریزی، توکل به خدا داشته باشیم. همواره باور داشته باشیم خدایی مسلط بر همه مخلوقات هست و این پا و آن پا شدن مظاهر دنیوی همچون ارز، دلار فلان کشور و نامزد ریاست جمهوری و شیوع ویروس کرونا و همه و همه، در ید باری‌تعالی است که هیچ مستکبری را یارای مقابله یا حتی رقابت با آن ذات اقدس نیست.