ازجمله دادههای الهی به بشر، نعمت هدایت است؛ مؤلفههای هدایت، داشتن عقل درونی و بیرونی در لباس انبیا و رسل است که اگر انسان مسیر این عقول دوگانه را برگزیند و بهاصطلاح خود را با آنها هماهنگ کند، از همه ظرفیتهایش برای رسیدن به اوج کمال و سعادت بهره برده، اما معضل دیروز و امروز قاطبه ما این است که به دلایل مختلف که عمده آنهم به انتخاب خودمان برمیگردد، در این مسیر پیشران و سعادتآفرین قرار نمیگیریم و بهطور عمده در میان هدف و وسیله سردرگم شده و آنچه نمیشویم که باید و شایسته بشر است!
شاید یکی از مفاهیم اینکه در کتاب و معجزه جاویدان یعنی قرآن کریم آمده انسانها در خسران و زیانند، همین باشد؛ مگر کسانی که بر پایه حق قرار گرفته و خود و دیگران را توصیه به حق و صبر میکنند و این مگر کسانی که! حتماً اکثریت نیستند.
اگر انسان به معنای حقیقی زرنگ، خود را با نعمتهای هدایتکننده بهعنوان حجت درونی و حجت بیرونی هماهنگ کند، در زنجیره چرخش عالم خدادادهای قرار میگیرد که توأم با عالم عالی به چرخش و حرکت درآمده و انواع سعادتها را اعم از معنوی، مادی، دنیایی و آخرتی در بر میگیرد؛ مثلاً یکی از معضلات محوری انسان، عدم امنیت از نوع درونی است، اما انسان وارسته از انواع سرابها و به خدا پیوسته، با تعبیری که گفته شد، قلبش آرام است. درنتیجه امنیت مییابد که آمده: «ذکر خدا آرامشبخش قلبهاست». این ذکر همان هماهنگی مستمر و در همه عرصهها با نظام هستی خداداده است و اگر دیروز و امروز ما در تشویش خاطر به سر برده، مضطرب و همواره نگرانیم، بدین دلیل بوده که در این چرخه درست قرار نداریم و بدون استثنا تا در این مسیر هماهنگی با هستی قرار نگیریم، نه آرام میگیریم و نه به اوج میرسیم،حتی اگر به انواع وسایل آسایش دنیوی برسیم.
امید است هرچه سریعتر تا وقت باقی است، به این نتیجه و مطلوب برسیم، إنشاءالله.
شناسه خبر 82970